دیگر دلتنگی هایمان مخصوص شب های جمعه نیست. روزبه روز و لحظه به لحظه دلتنگ آمدنت هستیم. آقاجان تنها امید ادامه زندگیمان تپش های قلب شماست. گویی بی قراری دلهای ما از شوق دیدار شماست. آقا بگو كه آمدنت نزدیك است!
آقاجان دیگر از انتظار نگو از وصال بگو. از پایان جمعه های بی تو بگو! آقاجان بگو كه به زودی هدهد صبا خبر از آمدنتان را نوید می دهد. بگو كه می آیی و مرهم دل های شكسته و خسته ی ما می شوی.
بگو كه دیگر غریب نیستیم.
آقاجان، مولای من، بگو كه روزی با تو به زیارت خانه خدا می روم و تنها نیستم. بگو كه با هم به زیارت جدتان حسین بن علی(ع) می رویم و یك دل سیر برای مظلومی حسین(ع) می گرییم. بگو كه به دیدار مولایمان در كوفه می رویم و ایشان را نوید می دهیم كه دیگر جولان دهی ظالمان تمام شد. به دیدار خانوم فاطمه زهرا(س) می رویم و شما مزار غریب بی بی را نشانمان می دهی. ما هم یك دل سیر مان درد و دل می كنیم. آقاجان خیلی كارها داریم كه بعد از آمدنت انجام دهیم. فقط به شوق دیدار شما، سختی ها را تحمل می كنیم. بگو كه میایی و اشك های شبانه و غریبانه ی ما را پایان می دهی. الهی به امید ظهور آقای خوبان.
رسول خدا به یاران خود فرمود : به زودی پس از شما کسانی می آیند که هریک از آنها اجر و پاداش پنجاه نفر از شما را دارد.
اصحاب گفتند: چگونه؟ ما بودیم که با شما در جنگ بدر و احد و حنین شرکت کردیم و قرآن در حق ما نازل شد.
ایشان فرمودند اگر سختی هایی را که آنان می بینند شما می دیدید نمی توانستید مانند آنها صبر کنید.
بحار . ص 130
امام حسین علیه السلام:
کسی که در دوران غیبت بر آزار ها و تکذیب ها صبر کند مانند کسی است که با شمشیر در کنار رسول خدا صلی الله علیه و آله جهاد کرده است.
بحار ص 133
امام سجاد علیه السلام:
به راستی که اهل زمان مهدی (عجل الله تعالی فرجه) که -منتظر ظهورش هستند و به امامت او اعتقاد دارند- از اهل هر زمان با فضیلت تر و برتر هستند.
زیرا خداوند متعال به آنان عقل و فهم و شناختی عطا فرموده که غیبت و ظهور برایشان فرقی ندارد.
خداوند آنها را در آن زمان به منزله ی یاران رسول خدا که در کنارش جهاد می کردند قرار داده است.
آنان به راستی از خالص ها و شیعیان حقیقی ما هستند.
آنان که مردم را در نهان و آشکارا به خدا دعوت می کنند.
بحار - جلد 52 - ص 122
از امام صادق(ع) نقل شده كه می‌فرمایند: لو ادركته لخدمته ایام حیاتی؛ اگر دوران او را درك می‌كردم همه‌ی روزهای زندگیم را در خدمت به او می‌گذراندم.» (بحار، ج 51، ص 148)
وقتی پیامبران و امامان در خدمت به امام زمان مشتاق و پیشتاز هستند وقتی امام صادق(ع) آرزوی خدمت به ایشان را دارد و حضرت عیسی(علی نبینا وعلیه السلام) از آسمان فرود می‌آید تا او را یاری كند اینها همه گواه و نشانه است بر آنکه خدمت و حضور در رکاب حضرت حجت (عج) چه جایگاه و فضیلت والائی دارد که بدون شک نظیر و مانند ندارد.
چنانکه در اصل زراد آمده است که گفت: به امام صادق(ع) گفتم که: می ترسم از مؤمنین نباشیم.»
حضرت فرمود: برای چه؟»
گفتم: چونکه کسی را پیدا نمی کنیم که برادر او در نزد او بهتر و محبوبتر از درهم و دینار باشد و درهم و دینار را از برادری که میان ما و او، دوستی امیرالمؤمنین(ع) باشد محبوبتر می بینیم.»
حضرت فرمود: شماها مؤمن هستید و لکن ایمان خود را کامل نخواهید کرد، مگر اینکه حضرت قائم(ع) ظهور کند، پس در آن زمان خداوند تبارک و تعالی ، عقلهای شما را کامل می کند.»
✔در کتاب خرایج» راوندی و کمال الدّین» صدوق از حضرت باقر(ع) روایت شده است که فرمود: هر گاه حضرت قائم(ع) قیام کند، دست خود را بر سر بندگان می گذارد و بخاطر این کار، عقل ایشان را جمع می نماید و خرد آنها را کامل می کند.»
شیخ کلینی از سعید بن حسن روایت کرده است که حضرت باقر(ع) به او فرمود: آیا احدی از شما هست که به برادر خود رو کرده و دست خود را در جیب برادر خود کند و به مقدار نیاز خود بردارد و برادرش او را از این کار منع نکند؟»
گفتم: چنین شخصی در میان خود نمی شناسم.»
پس حضرت فرمود: چیزی در این حال نیست.» یعنی مقام و کمالی برای ایشان نیست.
پرسیدم: آیا آخر این حال، هلاکت و نابودی است؟»
حضرت فرمود: نه! بدرستی که هنوز عقلهای این گروه به آنها داده نشده است.»
✔در کتاب اختصاص» از شیخ مفید روایت است که کسی به آن حضرت عرض کرد: اصحاب ما در کوفه، عدّه بسیاریی هستند، اگر دستور می دادید هر آینه آنها از شما اطاعت و پیروی می کردند.»
حضرت فرمود: آیا کسی از آنها هست که نزد برادرش برود تا از کیسه پول او، درخواست خود را بگیرد؟»
گفت: نه!»
حضرت فرمود: پس آنها به خون خود بخیل تر هستند.»
آنگاه فرمود: بدرستی که مردم در آرامی و آسایش می باشند. با آنها ازدواج می کنیم و از همدیگر ارث می بریم و حدّ بر آنها جاری می کنیم و امانت ایشان را ادا می کنیم. چون حضرت قائم(ع) برخیزد آن وقت طوری می شود که شخص بسوی کیسه برادر خود می رود و حاجت خود را می گیرد و کسی او را منع نمی کند.»
✔صدوق در کمال الدّین» از امیرالمؤمنین (ع) روایت کرده است که فرمود: از صفات مهدی(ع) آن است که دست خود را بر سر بندگان می گذارد، پس آنگاه مؤمنی نمی ماند مگر آنکه قلبش از آهن سخت تر می شود.»
در خصال» از آن حضرت روایت است که در ضمن وقایع زمان حضرت مهدی (ع) فرمود: هر آینه، کینه و دشمنی از دلهای بندگان می رود.»
در کشف الغمّه» از رسول خدا (ع) روایت شده است که فرمود: خدای تعالی بی نیازی را در دلهای مردم وارد می سازد.» و ظاهر است که چون آن دو صفت زشت و پلید یعنی کینه و عداوت، از میان مردم و از دلهایشان برود، آنگاه این صفت پسندیده بر دل آنها وارد می شود و مردم آسوده می شوند.
✔در خطبه مخزون از امیرالمؤمنین (ع) ذکر شده است که: در آن زمان علم در دلهای مؤمنان جا داده می شود و هیچ مؤمنی محتاج علم برادر خود نمی شود و در آن هنگام تأویل این آیه آشکار می شود که: . اللّه کُلّاً مِن سعته.»
( - سوره نساء آیه 130 یعنی: خداوند هر کدام از آنها را با فضل و کَرَم خود بی نیاز می کند.» )
هر کسی، حضرت قائم از اهل بیت مرا درک کند از هر آفت و بلایی شفا خواهد یافت و از هر ضعفی قوی خواهد شد.»
در کتاب غیبت نعمانی» از حضرت سجّاد(ع) روایت است که فرمود:
هر گاه حضرت قائم(ع) قیام کند خداوند از هر مؤمنی آفت را می برد و به او قدرت و نیرو می دهد.»
و این کرامت بزرگ مانند شفا دادن حضرت عیسی و سایر انبیا نیست، گاهی به جهت معجزه و تمام کردن حجّت، کور، لال، پیسی یا مریضی را برای انکار کنندگان و منافقان در موارد معدود شفا می دهد، بلکه از بین بردن این آفات و بلاها از تمام مؤمن و مؤمنات، از آثار شادمانه و طلوع نور بزرگ و شریف و رسیدن به آداب دیدار و درک فیض شرف حضور حضرت مهدی (ع) است که چون بهشتیان اوّل در چشمه حیات و چشمه پاک کننده شست و شو می کنند و تن خود را چون جان از هر عیب و نقصی پاک می کنند که بتوانند در محفل نزدیکان پا گذارند و توان شنیدن کلمه تحیّه: سلام علیکم طبتم فادخلوها خالدین.» را داشته باشند. پس فرق بین این دو شفا از فرق بین زمین و آسمان بیشتر است.
گفتم: دلم گرفته و ابرهای اندوهش سیل آسا می بارد. آیا نمی خواهی با آمدنت پایان خوشی بر دلتنگیم باشی.
گفتی بگو: اللهم عجل لولیک الفرج
گفتم: اگر امید آمدنت نبود، اگر روز خوش ظهور در ذهنم تجلی گر نبود، هیچگاه روزگار انتظار را برنمی تابیدم. آیا نمی خواهی به خاطر تنها دلخوشی دل غمدیده ام بیایی؟
گفتی بگو: اللهم عجل لولیک الفرج
گفتم: روز آمدنت نبودم، روز رفتنت هم نبودم، اما حالا با التماس از تو میخواهم که روز ظهورت باشم؟
گفتی بگو: اللهم عجل لولیک الفرج
گفتم: تو که گفتی با غم شیعیانت دلتنگ می شوی، اما من سوختم و از تو خبری نشد؟
گفتی: بگو: اللهم عجل لولیک الفرج
گفتم: چه روزها و چه شبها این دعا را زمزمه کرده ام اما تو نیامدی.
گفتی: صدای تپش های قلبت را بشنو، اگر از جان برایت عزیزترم با هر صدای تپش قلبت باید زمزمه کنی اللهم عجل لولیک الفرج
و من به عقب بازگشتم و دیدم که چه سالها قلبم تپیده و برای آمدنت دعای فرج نخوانده ام، ای عزیزتر از جانم.
------------------------------------
نمایندگان امام زمان(عج)در غیبت کبری چه کسانی هستند؟ مراجع شیعه که عالم به فقه، روایت و کتاب خدا هستند.
هنگامی که حضرت مهدی(عج)به دنیا آمد بر بازوی راستشان چه نوشته بود؟ "جاءالحق و زهق الباطل ان الباطل کان زهوقا "
کدام معصوم فرموده :زمان ظهور مربوط به خداوند است و هرکس آن را معین کند،دروغ گفته است»؟حضرت مهدی(عج)
ازجمله مواریث انبیاء(ع) که حضرت می آورند، چیست؟ منبر حضرت سلیمان
------------------------------------
امام زمان(عج)در چه روزی ظهور خواهند کرد؟ جمعه
حضرت مهدی(عج)از کجا ظهور خواهد کرد؟ شهر مکه
اولین آیه ای که حضرت هنگام ظهور تلاوت می فرمایند، کدام آیه است؟ " بقیة الله خیر لکم ان کنتم مۆمنین "
محل حکومت ایشان پس از ظهور کدام شهر است؟ شهر کوفه
------------------------------------
پس از ظهور جایگاه قضاوت و حکمرانی امام زمان(عج) کجاست؟ مسجد کوفه
یاران نخستین امام زمان(عج) هنکام ظهور در کجا با ایشان بیعت می کنند؟ در خانه خدا بین رکن و مقام
یاران حضرت مهدی(عج) چند نفرند؟ 313 نفر
هنگام ظهور چه تعداد زن همراه حضرت ولی عصر(عج)هستند؟ 13 زن
------------------------------------
اولین شخصی که در زمان ظهور با آن حضرت بیعت میکند،کیست؟ جبرئیل(ع)
کدام پیامبر هنگام ظهور با ایشان نماز می گذارند؟ حضرت عیسی(ع)
در روایات آمده که برای آن حضرت خانه ای است، نام آن خانه چیست؟ بیت الحمد
نام شمشیر آن حضرت چیست؟ سیف الله
------------------------------------
چه تعداد دعا ی بزرگ از طرف حضرت مهدی(عج) وارد شده است؟ 40 دعا
کدام مسجد به دستور خاص حضرت مهدی(عج) بنا شده است؟ مسجد مقدس جمکران
در وجود حضرت مهدی(عج) چه ویژگی ای از حضرت نوح(ع)است؟ عمر طولانی
بزرگترین عبادت در زمان غیبت کبری چیست؟ انتظار فرج امام زمان(عج)
------------------------------------
کدام زیارت مربوط به امام زمان(عج) است؟ زیارت شریف آل یاسین
دعای مخصوص حضرت ولیعصر(عج) چیست؟ دعای عهد
نماز مخصوص امام زمان(عج)چند رکعت است؟ دو رکعت
کدام دعاست که از طرف آن بزرگوار توصیه شده هر روز خوانده شود؟ دعای فرج
از رایج‌ترین تفکرات عصر اهلبیت(ع) مربوط به مهدویت بود. صدور احادیث فراوانی از رسول گرامی اسلام(ص) و سایر اهلبیت(ع) درباره کیفیت ولادت امام زمان(عج)، وقایع عصر غیبت، فتنه‌های آخرامان و معرفی کیفیت عصر ظهور حجم زیادی از معارف مهدوی را در بین مردم رواج داده بود تا حدی که موضوع مهدویت و ظهور نقل مجالس آن زمان بود.
از دیگر سو حجم بالای این روایات باعث ظهور فرقه‌هایی شد که با مصداق‌سازی روایات مهدوی از مدعیان دروغین مهدویت شدند. با مرور تاریخ اسلام در عصر امام صادق(ع) تا زمان امام رضا(ع) در مییابیم عمده فتنههایی که در آن دوران رخ داد، مربوط به همین جریانات بود که در رأس تمام آنها حکومت عباسیان قرار داشتند، شاهد بر اینکه نام حاکمان خود را منصور، قائم، محمدمهدی، مهتدی، هادی و مستنصر انتخاب میکردند. در این بین حتی برترین محبان و شیعیان عترت(ع) درگیر مصادیق قائم(عج) شده بودند. روایتی از عبدالعظیم حسنی(ع) از امام جواد(ع) گویای عمق این مسأله بود.
حضرت عبد العظیم حسنى گفت: به امام جواد(ع) گفتم: امیدوارم شما قائم اهلبیت محمّد باشید،کسى که زمین را پر از عدل و داد کند همچنان که آکنده از ظلم و جور شده باشد. فرمود: اى أبو القاسم هیچ یک از ما نیست جز آنکه قائم به امر خداى تعالى و هادى به دین الهى است، امّا قائمى که خداى تعالى به توسّط او زمین را از اهل کفر و انکار پاک و آن را پر از عدل و داد کند . او کسى است که زمین برایش در پیچیده و هر دشوارى برایش هموار شود و از اصحابش 313 تن به عدد اصحاب بدر از دورترین نقاط زمین به گرد او فراهم آیند و این همان قول خداى تعالى است که فرمود: أَیْنَ ما تَکُونُوا یَأْتِ بِکُمُ اللَّهُ جَمِیعاً إِنَّ اللَّهَ عَلى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ؛ هر کجا که باشید، خداوند همگى شما را [به سوى خود باز] مىآورد؛ در حقیقت، خدا بر همه چیز تواناست.» و چون این تعداد از اهل اخلاص به گرد او فراهم آیند، خداى تعالى امرش را ظاهر کند و چون عقد که عبارت از 10 هزار مرد باشد، کامل شد به اذن خداى تعالى قیام کند و دشمنان خدا را بکشد تا خداى تعالى خشنود شود؛ فَإِذَا اجْتَمَعَتْ لَهُ هَذِهِ الْعِدَّةُ مِنْ أَهْلِ الْإِخْلَاصِ أَظْهَرَ اللَّهُ أَمْرَهُ فَإِذَا کَمَلَ لَهُ الْعَقْدُ وَ هُوَ عَشَرَةُ آلَافِ رَجُلٍ خَرَجَ بِإِذْنِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَلَا یَزَالُ یَقْتُلُ أَعْدَاءَ اللَّهِ حَتَّى یَرْضَى اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ.»
عبدالعظیم حسنی گفت: اى سرورم چگونه مىداند که خداى تعالى خشنود شده است؟ فرمود: در قلبش رحمت مىافکند و چون به مدینه درآید لات و عزّى را بیرون کشیده و آن دو را بسوزاند؛ یُلْقِی فِی قَلْبِهِ الرَّحْمَةَ فَإِذَا دَخَلَ الْمَدِینَةَ أَخْرَجَ اللَّاتَ وَ الْعُزَّى فَأَحْرَقَهُمَا.»
منبع:
کمال الدین و تمام النعمة، ج2، ص377.
کفایة الأثر فی النص على الأئمة الإثنی عشر، ص282.
الإحتجاج على أهل اللجاج (للطبرسی)، ج2 ، ص449.
هیچ زمانی نباید از ظهور ناامید بود و منتظر عاشق هر روز و هر دقیقه منتظر شنیدن بانگ انا بقیه الله است و طاقت و تحمل زندگی بدون امام زمانش را ندارد و از این رو می کوشد خود را هر لحظه آماده نگه دارد.
چرا امام عصر(عج) مومل نامیده شده است؟
مومل از ریشه امل است و امل به معنای آنچه امید و آرزوی انسان برای تحقق در آینده است، می باشد. مومل یعنی کسی که انسان امید و انتظار آمدنش را دارد. با ظهور امام زمان مدینه ی فاضله در عالم برپا می شود با ظهور امام زمان علم و فناوری و بهداشت و امنیت و عدالت و رفاه همگانی بر پا شده و مردم با استفاده از محضر امام علیه السلام می توانند در اوج عبودیت و بندگی خداوند قرار گرفته و سعادت ابدی خود را تامین کنند
دوران ظهور امام زمان دوران شکوفایى علم و فرهنگ است. دوران ظهور امام زمان دوران رشد عجیب فناورى است. دوران ظهور امام زمان دوران اوج در بهداشت جهانى است. دوران ظهور امام زمان دوران برپایی امنیت جهانى است. دوران ظهور امام زمان دوران برپایی عدالت فراگیراست.
دوران ظهور امام زمان دوران حاکم شدن رفاه همگانی است. ما امید آمدن حضرت و تحقق وعده های الهی و برپایی و حاکمیت عدل و مستضعفین بر زمین با ظهور و قیام ایشان را داریم لذا ایشان مومل است.
منظور از خسف در بیداء (که یکی از علائم قوی ظهور میباشد) چیست؟
خسف؛ یعنى فرو رفتن و بیداء سرزمینی بین مکه و مدینه است و مراد از آن فرو رفتن لشکر سفیانى در زمین است. حضرت على(ع) فرمود: در آستانه ظهور قائم ما، مهدى (عج) سفیانى خروج میکند. سپاه وى به سوى مدینه حرکت میکند و چون به سرزمین بیداء می‌رسند خداوند آنها را در کام زمین فرو می‌برد.
وظایف نواب اربعه در زمان غیبت صغری را توضیح دهید؟
نواب اربعه جانشینان خاص امام زمان (عج)، در عصر غیبت صغرا از هر نظر مورد اعتماد آن حضرت بوده اند. از این جهت نقش و وظایف آنان بسیار سنگین و حساس بود؛ زیرا تمام وظایفی که برعهدۀ امام زمان (ع) بود، اما به واسطۀ غیبت مصلحت نبود که آن حضرت به صورت مستقیم خود انجام دهند، از طریق نواب اربعه انجام می شد.
بنابراین، آنان عهده دار انجام وظایف متعددی بودند؛ مانند:
1. پاسخ گویی به پرسش های فقهی و مشکلات علمی و عقیدتی مردم.
2. رفع شک و تردیدهایی که دشمنان درباره وجود و زنده بودن آن حضرت در جامعه القاء می کردند.
3. مبارزه با مدعیان دروغین امامت.
4 گرفتن اموالی که متعلق به امام زمان (عج) و یا باید در اختیار آن حضرت باشد و مصرف آن در مسیر هایی که ایشان تعیین کرده اند و حل مسائل مالی و معیشتی شیعیان و مسلمانان.
5. سازماندهی و ایجاد هماهنگی بین وکلای امام در شهرها و کشور های مختلف.
6. رسیدگی به دعاوی مردم و حل اختلافات موجود بین آنان.
7. آماده کردن جامعه برای زمان غیبت کبرا.
8. حمایت از شیعیان و مظلومان در برابر زور گویی های حکومت های فاسد و .
آیا این گفته در ست است که امام زمان (عج) روز جمعه ظهور خواهند کرد؟
بر اساس برخی روایات روز جمعه مصادف با ظهور حضرت خواهد بود (بحارالانوار/ ج 52 / ص 279 حدیث 1 ) از این رو در برخی ادعیه آمده که روز جمعه روزی است که امید می رود ظهور در آن روز باشد. باید دانست اولا هر یک از روزهای هفته متعلق به یک یا چند تن از معصومین است چنانچه شنبه متعلق به حضرت رسول(ص) و یکشنبه متعلق به حضرت علی و صدیقه طاهره(س) تا روز پنج شنبه که متعلق به حضرت امام حسن عسگری است و روز جمعه متعلق به حضرت مهدی(ع) است و به نام ایشان نامگذاری شده است. (مفاتیح الجنان)
ثانیا چنانچه گذشت در این روز باید توجه و آمادگی بیشتری برای درک حضرت و ظهور ایشان در منتظرین بوجود بیاید.
ثالثا روایات صحیحه دیگری امر ظهور را بغته و فجئه یعنی ناگهانی عنوان کرده اند که هیچ کس جز خدا از آن آگاهی ندارد و تنها به دست خداست.
با این توضیحات روز جمعه یک احتمال و ظن قوی است و باز هم نمی توان فطعی گفت که روز جمعه روز ظهور حضرت ولیعصر خواهد بود.
در زمان ائمه عده ای بودند که یا خود یا به خودشان نسبت مهدویت می دادند و یا آنکه برخی دیگر آنها را به این امرمنسوب می کردند مانند محمد بن حنیفه که مریدان وی او را به عنوان مهدی موعود می نامیدند بعد از اینگونه پدیده ها ائمه اطهار بخصوص امام باقر و امام صادق (علیهما سلام) برای جلوگیری از این آسیب در میان شیعیان علائم و شرایطی برای ظهور تعیین کردند. مثلا خروج سفیانی خروج یمانی و . که این امر با تعیین وقت تفاوت دارد. در واقع این بدین معناست که تا این شرایط و علائم محقق نشود امر ظهور اتفاق نمی افتد. بسیاری از اینها در دوران حکومت عباسی هم بوده است.و در زمان ما عینی تر شده است با این حال وقت ظهور را نمی توان دقیق اعلام کرد. در واقع منتظر ظهور باید آن به آن و لحظه به لحظه انتظار ظهور حضرت و سربازی در رکاب ایشان را داشته باشد. نه آنکه فقط جمعه به جمعه انتظار بکشد و روزهای دیگر هفته را دست روی دست بگذارد و با خیال راحت بنشیند تا جمعه فرا رسد و مطمئن باشد که این ایام هرگز حضرت ظهور نخواهد کرد!
همانگونه که در ادعیه می خوانیم ظهور برای مومنین امر ظهور قریب و نزدیک است و نراه قریبا (دعای عهد) کلمح البصر او هو اقرب (دعای فرج). از این روست هنگامی از آیت الله بهجت درباره ظهور حضرت سوال می شود ایشان پاسخ می دهند به پیرمردان بگویید منتظر باشند نه به جوانان! به این معنا که هیچ زمانی نباید از ظهور ناامید بود و منتظر عاشق هر روز و هر دقیقه منتظر شنیدن بانگ انا بقیه الله است و طاقت و تحمل زندگی بدون امام زمانش را ندارد و از این رو می کوشد خود را هر لحظه آماده نگه دارد. در روایتی از امام سجاد نقل است منتظرین حجت در هر عصر از جمله بهترینها هستند و این گونه انتظار فعال است که خوار چشم دشمنان می شود والا انتظاری که هفته ای یک روز و در ساعتی خاص باشد به انفعال منجر می شود!
منبع: تبیان
حاج قاسم سلیمانی عزیز. امروز مثل عاشورا از صبح فقط گریسته‌ام! هی گریسته‌ام. گاهی که دیدم حال همسر جانبازم بدتر از من است، آرامَش کرده‌ام.آخر مرد مؤمن! این دی ماه چه دارد که دل شما مردهای جبهه به آن گره خورده. دی ماه؛ سالگرد کربلای ۴ و کربلای ۵، سالگرد شهادت یار عزیزت حاج احمد کاظمی.
اصلاً راستش این گریه از این رو سرخوشم کرده که خود شما اهل گریه بودید! ما ایرانی‌ها که خیلی گریه‌ات را دیده بودیم، البته همه‌شان هم در فراق شهدا. شهدای دفاع هشت ساله . شهید حاج احمد کاظمی که بر سر تابوتش ناباورانه می‌نالیدی: احمد! یعنی دیگر صداتو نخواهیم شنید؟
اصلاً خودت یادمان دادی ساده باشیم و از گریستن برای شهدا شرممان نیاید. تو خیلی چیزها را ساده یادمان دادی حاج قاسم! شاید تو ساده‌ترین مرد بزرگی بودی که همه فکر می‌کردیم چقدر با او نزدیکیم.
حاج قاسم! تو فرمانده قلب ملتی بودی! ما بیش از دیدن هر وزیر و وکیل و رئیسی از دیدن تو خوشحال می‌شدیم. مخصوصاً وقتی با آن لبخند و تواضع و صلابت به رهبر عزیزمان عرض ادب می‌کردی.
ممنون که اینقدر بزرگ بودی که دلمان به شما قرص بود، با شما بود که از داعش نترسیدیم! از فدا شدن حججی‌ها بالیدیم چون تو وعده انتقام دادی. درود بر تو ای سردار صادق ما .
ممنون که این قدر خوب و محبوب زیستی که به ما هم جرأت می‌دهی بخواهیم مثل تو باشیم.
ای سرباز پیر ولایت! ای که لبخندت جان ما را می‌سوزاند، درود بر تو که حتی خبر شهادت تو، اشک و امید و آرمان ما ایرانی‌ها را به هم نزدیک کرد. ما منتظر انتقام سخت هستیم از دشمن. ما اجازه نمی‌دهیم صدای تو برایمان غریبه شود!
ای کرمانیِ غیور و صبور و ای رزمنده همیشه درخط، مأموریت شما با شهادت به سر رسید اما ما آماده فرمانیم. به ما کمک برسان.
عشق به شهید نقطه مشترک قلوب آزادگان است. عشق به شهید، روح را بارور میکند. شجاعت و مقاومت را در تن‌های سست و اراده‌های متزل منتشر میکند. شهید حاج قاسم سلیمانی، خاطره همه شهیدان انقلاب اسلامی را برای ما تازه کرد. داغشان را نیز .
آه
ای برادران به خون غلطیده‌ام
ای دلاوران راه شرافت وطن!
چقدر جایتان بر زمین خالی است.
این حرارت و سوز دل در قلوب ما هرگز سرد نخواهد شد؛ مگر با انتقام سخت به اذن رهبرمان.
الهی داد از این دل داد از این دل
کنار قبر زهرا کرده منزل
بگو زهرا زجا خیزد ببیند
که اشک دیده کردخاک او گل
—–
نگاه سرد مردم بود و آتش / صدا بین صدا گم بود و آتش
بجای تسلیت با دسته ی گل / هجوم قوم هیضم بود و آتش
—–
کمی از غسل زیر پیرهن ماند
کمی از خون خشک بر بدن ماند
کفن را در بغل بگرفت و بو کرد
همان طفلی که آخر بی کفن ماند
—–
ز سوز دل کنم گریه برایت / که دیگر نشنوم زهرا صدایت
در و دیوار خانه با نگاهم / بیادم آورد آن ناله هایت
—–
تا که نامت بر زبان آمد ، زبان آتش گرفت / سوختم چندان که مغز استخوان آتش گرفت
حیدر آمدخاک همچون باد ، گرم گریه شد / خواست تا غسلت دهد ، آب روان آتش گرفت
—–
یتیمان جز دو چشم تر ندارند / به غیر از خاک غم بر سر ندارند
چو مادر مرده ها باید فغان کرد / که طفلان علی مادر ندارند . . .
—–
آنان که بر این خانه هجوم آوردند / در خاک نهال کینه را پروردند
در کعبه علی شکسته بتها شان را / اکنون به در خانه تلافی کردند . . .
—–
چنان داغت دلم غمناک کرده / که دست من تو را در خاک کرده
بجایت زینب مظلومه تو / غبار غم ز رویم پاک کرده
—–
ما زنده به لطف و رحمت زهرائیم / مامور برای خدمت زهرائیم
روزی که تمام خلق حیران هستند / ما منتظر شفاعت زهرائیم
شهادت حضرت فاطمه (س) تسلیت
—–
کدامین شب از آن شب تیره تر بود / که زهرا حایل دیوار و در بود
شبی کاندر هجوم تیغ بیداد / سرت را سینه زهرا سپر بود . . .
یا فاطمه (س)
—–
عمریست رهین منت زهرائیم / مشهور شده به عزت زهرائیم
مُردیم اگر به قبر ما بنویسید / ماپیر غلام حضرت زهرائیم . . .
—–
نمایان شد ز خط آتش و دود / که جرم فاطمه حب علی بود
پس از زهرا علی بی همزبان شد / اسیر امتی نامهربان شد . . .
—–
چه تعبیری خدا در نقطه دارد/ که تفسیری جدا هر نقطه دارد
به تعداد بهار عمر زهرا(س) / همین اندازه کوثر نقطه دارد . . .
(سوره ی کوثر ۱۸ نقطه دارد)
—–
ما گوشه نشینان غم فاطمه ایم
محتاج عطا و کرم فاطمه ایم
—–
خزان زود هنگام و کبود شدن یاس بوستان پیامبر، تسلیت باد.
—–
بر عالمیان رحمت رحمان زهراست
در هر دو جهان سرور نسوان زهراست
نوری که دهد شاخه ی طوبی از اوست
کوثر که خدا گفته، به قرآن زهراست
سر فصل کتاب آفرینش زهراست
روح ادب وکمال و بینش زهراست
روزی که گشایند در باغ بهشت
مسئول گزینش و پذیرش زهراست
—–
دیدم که ازپس در، پهلوی من شکسته است
فریاد من در آنجا، علی بود علی بود
بر روی سینه ی من، با میخ در نوشتند
این جرم گفتن علی بود علی بود
من هم زخون سینه، بر روی در نوشتم
تنها پناه زهرا، علی بود علی بود
—–
امام صادق(ع) می فرمایند:
هر کس به شناخت حقیقی فاطمه (س) دست یابد، بی گمان شب قدر را درک کرده است.
—–
جز علی و پدرت، قدر تو را کس نشناخت
شب قدری و بُوَد قدر تو پنهان، زهرا
—–
پیامبر اکرم (ص) می فرمایند:
من نام دخترم را فاطمه (س) گذاشتم؛ زیرا خداوند، فاطمه (س) و هر کس که او را دوست دارد، از آتش دوزخ دور نگه داشته است.
—–
پیامبر اکرم (ص) می فرمایند:
فاطمه (س) پاره تن و نور چشم و میوه دل من است.
—–
الا ای چاه ! یارم را گرفتند
گلم، باغم، بهارم را گرفتند
میون کوچه‌ها با ضرب سیلی
همه دار و ندارم را گرفتند
—–
از فاطمه اکتفا به نامش نکنید
نشناخته توصیف مقامش نکنید
هر کس که در او محبت زهرا نیست
علامه اگر هست سلامش نکنید
—–
بر حاشیه‌ی برگ شقایق بنویسید
گل، تاب فشار در و دیوار ندارد
—–
پیمبری که عمری غم خوار امتش بود
روی کبود زهرا (س) اجر نبوتش بود ؟!
—–
دل از غم فاطمه توان دارد، نه
و ز تربتِ او کسی نشان دارد، نه
آن تربتِ گمگشته به بَر، زوّاری
جز مهدی صاحب امان دارد، نه
—–
حضرت محمد (ص) می فرمایند: فاطمه پاره تن من است. هرکه او را بیازارد، مرا آزرده خاطرکرده و هر که او را شاد کند، مرا نیز خوشحال نموده است.
—–
در بین آن دیوار و در ای فدایی حیدر
دادی تو شش ماهه پسر بهر یاری حیدر
—–
یا علی قبر پرستویت کجاست؟
آن گل صد برگ خوش بویت کجاست؟
—–
من با که گویم این که بهارم خزان شده
ماهم به خاک تیره غربت نهان شده
بانوی بی نشان که به هرسو نشان ز اوست
رفت از برم به قامت همچون کمان شده
—–
در حریم فاطمیّه مرغ دل پر می زند
ناله از مظلومی زهرای اطهر می زند
السلام علیک یا فاطمة اهرا
—–
یا علی خرابم از غمت
سوختم کبابم از غمت
زخم کهنه را نمک زدند
همسر تو را کتک زدند
—–
منم زینب که بی دلدار مانده ست
به قلبم خون به چشمم خار مانده ست
نگاهم خیره می ماند همیشه
به آن خونی که بر دیوار مانده ست.
—–
هر سینه که دوستدار زهراست
آشفته و بی قرار زهراست
گنجینه ی هفت آسمان ها
در سینه ی خون نگار زهراست
از شرح کرامتش همین بس
عالم همه وامدار زهراست
—–
زهرا شهید گشت بی جرم و گناه
هست از غم او، سینه ی عالم پر آه
ناموس خدا کجا و سیلی خوردن
لا حول و لا قوه الا بالله
—–
ای کاش فدک این همه اسرار نداشت
ای کاش مدینه در و دیوار نداشت
فریاد دل محسن زهرا این بود
ای کاش در سوخته مسمار نداشت
—–
حضرت حیدر به نام فاطمه حساس بود،
خلقت از روز ازل مدیون عطر یاس بود،
ای که ره بستی میان کوچه ها بر فاطمه،
گردنت را می شکست آنجا اگر عباس بود.
—–
یا علی رفتم بقیع اما چه سود
هرچه گشتم فاطمه(س) آنجا نبود
یا علی قبر پرستویت کجاست؟
آن گل صد برگ خوش بویت کجاست؟
هرچه باشد من نمک پرورده ام
دل به عشق فاطمه خوش کرده ام
حج من بی فاطمه (س) بی حاصل است
فاطمه (س) حلال صدها مشکل است
شهادت حضرت زهرا (س) بر شما تسلیت باد
—–
اگر محور به هر امکان علی بود / ولی بر فاطمه مهمان علی بود
کنار تربتت مظلومه زهرا / سر شب تا سحر گریان علی بود . . .
توی قنوت هر نماز ، قرار همه ی محبان حضرت مهدی برای خواندن دعای فرج به نیت تعجیل در فرج آقا امام زمان عج. (این دستور خود آقا در یکی از تشرفات است که به یکی از علما فرمودند.)
قوم بنی اسراییل با همین دعا کردن ها , ظهور و بعثت حضرت موسی را 170 سال به جلو انداختند . مگر ما چه از آن قوم کم داریم ؟
شیعیان کمی همت ظهور نزدیک است.
نجات از شقاوت
تسبیحات حضرت زهرا(علیهاالسلام) از آثار و برکات بسیارى برخوردار است که از جمله ى آنها نجات یافتن از شقاوت و بدبختى است. هر انسانى به تناسب بینش و نگرشى که به جهان هستى و وجود پرآشوب خود دارد به دنبال خوشبختى است، و به عبارتى دیگر یکى از مهمترین مسائلى که همه ى انسانها را آگاه یا ناآگاه به خود مشغول داشته است به طورى که کارهاى زندگى و برنامه هایشان را در جهت وصول به آن پى ریزى مى کنند، مسئله ى رسیدن به سعادت و گریز از شقاوت است.
منتهى از آنجایى که انسان اختیار دارد؛ راه خودش را باید آزادانه انتخاب کند. لذا انسان بعد از این که راه برایش نمایان شد، گاهى حسن انتخاب به خرج مى دهد و راه هدایت مى پیماید، و گاهى سوء انتخاب به خرج داده و راه ضلالت و گمراهى پیش مى گیرد. و این مسئله شقاوت و سوء عاقبت مسئله اى است که همه ى آنان که به خود آمده اند، از آن مى ترسند و آنها که بصیرت ندارند و در خواب غفلت عمر مى گذرانند از آن نیز به غفلت به سر مى برند.
لذا آن دسته که داراى بصیرت هستند، به لحاظ خوف از شقاوت همیشه دست به دعا و ذکر بلند مى کنند و با تضرع و اصرار از خداى خویش طلب دورى از شقاوت و رسیدن به سعادت مى نمایند. مداومت بر تسبیحات حضرت فاطمه(علیهاالسلام)، موجب محفوظ ماندن از شقاوت و بدبختى است.
از این رو شایسته نیست که از برکات و آثار آن غفلت نموده و در انجام آن کوتاهى و سستى نماییم. امام صادق(علیه السلام) در این رابطه مى فرماید: یا ابا هارون، انا نامر صبیاننا بتسبیح فاطمه علیهاالسلام کما نامرهم بالصلاه، فامه، فانه لم یمه عبد فشقى»(1)؛ اى ابا هارون! ما بچه هاى خود را همانطور که به نماز امر مى کنیم به تسبیحات حضرت فاطمه(علیهاالسلام) نیز امر مى کنیم. تو نیز بر آن مداومت کن، زیرا هرگز به شقاوت نیفتاده است بندهای که بر آن مداومت نموده است.
و نیز از این حدیث شریف استفاده مى شود که شایسته است والدین محترم، تسبیحات حضرت زهرا (علیهاالسلام) را مانند نماز به فرزندانشان تعلیم کنند، باشد که مشمول این حدیث گردند.
دورى شیطان و خشنودى خدا
************************
2. قال النبی - صلّی الله علیه و آله - : اما اِبْنَتی فاطمةُ فهی سیدةُ نِساءِ العالمینَ من الاوّلینَ و الآخرینَ.
پیامبر اکرم - صلّی الله علیه و آله - فرمود: اما دخترم فاطمه پس او سرور ن جهان هستی از گذشتگان و آیندگان است.
تفسیر نور الثقلین، ج 1، ص 338»
************************
3. قال رسول الله - صلّی الله علیه و آله - : مَنْ ارضی فاطمةَ فقد نی و مَنْ اَسخطَ فاطمةَ فقد اسخطنی.
پیامبر اکرم - صلّی الله علیه و آله - فرمود: هرکس فاطمه را راضی کند، مرا راضی نموده و هر کس فاطمه را خشمگین کند، مرا خشمگین نموده است.
احقاق الحق، ج 10، ص 217»
************************
4. قال الامام الباقر - علیه السّلام - : وُلِدَتْ فاطمةُ بنت محمدٍ - صلّی الله علیه و آله - بعدَ مبعثِ الرسولِ بخمسِ سنینَ و تُوَفِّیَتْ و لها ثمانَ عَشَرةَ سنةً.
امام باقر - علیه السّلام - فرمود: فاطمه دختر محمد - صلّی الله علیه و آله - پنج سال بعد از به نبوت رسیدن پیامبر اکرم متولد شد و هیجده ساله بود که وفات کرد.
اصول کافی، ج 1، ص 457»
************************
5. عن النبی - صلّی الله علیه و آله - قال: اِنّما سُمِّیتْ فاطمةُ البتولَ لانّها تُبْتَلَتْ مِنْ الحیضِ و النفاسِ.
پیامبر اکرم - صلّی الله علیه و آله - فرمود: همانا فاطمه بتول نامیده شد، چرا که او از حیض و نفاس دور گردیده است.
احقاق الحق، ج 10، ص 45»
************************
6. عن ابی جعفر - علیه السّلام - عن آبائه - علیهم السّلام - قال: اِنّما سُمِّیَتْ فاطمةُ بنتِ محمدٍ الطاهرةَ لِطَهارَتها مِنْ کُلِّ دَنَسٍ و طهارَتِها مِنْ کُلِّ رَفَثٍ و ما رأَتْ قَطُّ یوماً حُمْرةً و لا نِفاسَاً.
امام باقر - علیه السّلام - از قول پدرانشان - علیهم السّلام - فرمود: همانا فاطمه دختر محمد، طاهره نامیده شد، چرا که او از هر گونه پلیدی و آلودگی و نیز کلام ناپاک طاهر بود و هیچ روزی خون حیض و نفاس ندید.
بحار الانوار، ج 43، ص 19»
************************
7. عن الامام جعفر بن محمد - علیه السّلام - عن ابیه - علیه السّلام - قال: اِنَّ فاطمةَ - سلام الله علیها - کانتْ تُکَنَّی امَ ابیها.
امام صادق - علیه السّلام - از قول پدرشان (امام باقر - علیه السّلام -) فرمود: همانا فاطمه - سلام الله علیها - به ام ابیها کنیه‌گذاری شده است.
بحار الانوار، ج 43، ص 16»
************************
8. قال ابو عبدالله - علیه السّلام - : لِفاطمةَ - سلام الله علیها - تِسْعَةُ اسماءٍ عند اللهِ عز و جلّ: فاطمةُ و الصِّدِّیقةُ و المبارکةُ و الطاهرةُ و اکیةُ و الراضیةُ و المرضیةُ و المحدثةُ و اهراءُ.
امام صادق - علیه السّلام - فرمود: نزد خداوند متعال برای فاطمه - سلام الله علیها - نُه اسم وجود دارد: 1. فاطمه 2. صدیقه 3. مبارکه 4. طاهره 5. زکیه 6. راضیه 7. مرضیه 8. محدثه 9. زهراء.
بحار الانوار، ج 43، ص 10»
************************
9. قال ابو عبدالله - علیه السّلام - : . اتدری ایَّ شیءٍ تفسیرُ فاطمةَ قلت: اخبرنی یا سیدی قال فُطِمَتْ مِنْ الشَّرِ.
امام صادق - علیه السّلام - فرمود: آیا می‌دانی معنی و مفهوم فاطمه چیست؟ گفتم آقای من شما مرا آگاه کنید، حضرت فرمود: یعنی که از بدی‌ها دور شده است.
بحار الانوار، ج 43، ص 10»
| اسرار تسبیحات حضرت زهرا در بخش های بعدی. |
10. عن ابی جعفر - علیه السّلام - قال: کان رسول الله - صلّی الله علیه و آله - اذا ارادَ السفرَ سلَّمَ علی مَنْ اراد . .
امام باقر - علیه السّلام - فرمود: پیامبر اکرم - صلّی الله علیه و آله - هرگاه می‌خواستند به سفر بروند با هر کس از اهلبیت خود می‌خواستند خدا حافظی کنند، خداحافظی میکردند، سپس آخرین کسی که از او خداحافظی میکردند، فاطمه - سلام الله علیها - بود، پس سفرشان را از خانه فاطمه آغاز میکردند و زمانی که از سفر باز میگشتند اول از همه به خانه فاطمه - سلام الله علیها – می‌رفتند.
بحار الانوار، ج 43، ص 83»
************************
11. قال النبی - صلّی الله علیه و آله - : ان فاطمةَ سَیِّدَةُ نِساءِ العالَمینَ.
پیامبر اکرم - صلّی الله علیه و آله - فرمود: همانا فاطمه، سرور ن عالَم است.
بحار الانوار، ج 25، ص 360»
************************
12. قال النبی - صلّی الله علیه و آله - : یا فاطمةُ اِنَّ اللهَ لَیَغْضَبُ لِغَضَبِکِ و یَرضی لِرِضاکِ.
پیامبر اکرم - صلّی الله علیه و آله - (خطاب به حضرت فاطمه - سلام الله علیها -) فرمود: ای فاطمه همانا خداوند با خشم تو خشمگین و با رضایت و خشنودی تو خشنود میشود.
بحار الانوار، ج 43، ص 19»
************************
13. قال النبی - صلّی الله علیه و آله - : اِنَّ فاطمةَ مِنّی وَ هی نُورُ عَینی و ثَمرةُ فؤادی یَسُوؤنی ما ساءَها و یَسُرُّنی ما سَرَّها.
پیامبر اکرم - صلّی الله علیه و آله - فرمود: همانا فاطمه پاره تن من است و او روشنایی چشمانم و میوه قلب من است، آنچه او را بیازارد مرا آزار میدهد و آنچه او را خوشحال کند مرا خوشحال میکند.
بحار الانوار، ج 43، ص 24»
************************
14. قال النبی - صلّی الله علیه و آله - : فاطِمةُ اَعَزُّ الناسِ علیَّ.
پیامبر اکرم - صلّی الله علیه و آله - فرمود: فاطمه عزیزترین و محبوب‌ترین مردم برای من است.
بحار الانوار، ج 43، ص23»
************************
15. قال النبی - صلّی الله علیه و آله - : اِنَّ اللهَ تعالی اِختارَ مِنْ النِساءِ اربعَ: مریمَ و آسیةَ و خدیجةَ و فاطمةَ.
پیامبر اکرم - صلّی الله علیه و آله - فرمود: همانا خداوند متعال چهار تن از ن را برگزید: مریم و آسیه و خدیجه و فاطمه را.
بحار الانوار، ج 43، ص 19»
************************
16. قال النبی - صلّی الله علیه و آله - : الحسنُ و الحسینُ خیرُ اهلِ الارضِ بَعدِی و بعدَ اَبِیهما و اُمُّهما اَفْضَلُ نِساءِ اهلِ الارض.
پیامبر اکرم - صلّی الله علیه و آله - فرمود: حسن و حسین بعد از من و پدرشان بهترین اهل زمین‌اند و مادرشان برترین ن اهل زمین است.
بحار الانوار، ج 43، ص 20»
************************
17. قال رسول الله - صلّی الله علیه و آله - : فاطمةُ حوراءُ انسیةٌ.
پیامبر اکرم - صلّی الله علیه و آله - فرمود: فاطمه حوریه‌ای انسانی است.
عوالم، ج 6، ص 9»
************************
. قال النبی - صلّی الله علیه و آله - : فاطمةُ شِجْنَةٌ مِنّی یَقْبِضُنی ما یَقْبِضُها و یَبْسطْنی ما یَبْسطُها.
پیامبر اکرم - صلّی الله علیه و آله - فرمود: فاطمه شاخه‌ای از من است هر آنچه او را غمگین سازد، مرا غمگین میکند و هر آنچه او را خوشحال سازد، مرا خوشحال میکند.
المناقب، ج 3، ص 332»
************************
19. قال النبی - صلّی الله علیه و آله - : احبُّ اهلی الیَّ فاطمةَ.
پیامبر اکرم - صلّی الله علیه و آله - فرمود: محبوب ترین فرد خانواده‌ام برای من، فاطمه است.
احقاق الحق، ج 10، ص 1»
************************
20. عن ابی جعفر - علیه السّلام - قال: ما عُبِدَ اللهُ بشیءٍ مِنْ التحمیدِ افضلَ مِنْ تسبیحِ فاطمةَ - سلام الله علیها - و لو کانَ شیءٌ لَنَحَلَهُ رسولُ اللهِ - صلّی الله علیه و آله - فاطمةَ - سلام الله علیها -.
امام باقر - علیه السّلام - فرمود: خداوند به هیچ نوع ستایشی بالاتر از تسبیح فاطمه - سلام الله علیها - عبادت نشده است و اگر چیزی بالاتر از این بود، حتماً پیامبر اکرم - صلّی الله علیه و آله - آن را به فاطمه - سلام الله علیها – می‌آموخت.
اصول کافی، ج 2، ص 504»
************************
21. قال الامام الصادق - علیه السّلام - : تسبیحُ فاطمةَ - سلام الله علیها - فی کلِ یومٍ دَبْرَ کلِ صلاةٍ احبُّ الیَّ مِنْ الفِ رکعةٍ فی کل یومٍ.
امام صادق - علیه السّلام - فرمود: تسبیح فاطمه در هر روز بعد از نماز، نزد من از هزار رکعت نماز در هر روز پسندیده‌تر است.
مکارم الاخلاق، ص 281»
************************
22. عن ابی بصیر قال: دخلت علی ابی عبد الله - علیه السّلام - قال: و انَّ عندنا لَمُصْحَفَ فاطمةَ و ما یُدْریهم ما مُصْحَفُ فاطمةَ. قلتُ له: و ما مُصْحَفُ فاطمةَ؟ قال: مصحفٌ . .
ابو بصیر گوید بر حضرت صادق - علیه السّلام - وارد شدم، (پس از چندی سخن) حضرت فرمود: همانا مصحف فاطمه - سلام الله علیها - نزد ما است و مردم چه می دانند مصحف فاطمه چیست. گفتم: مصحف فاطمه چیست. حضرت فرمود: کتابی است که در آن مطالبی همانند قرآن است در حالی که (حجمش) سه برابر آن است.
اصول کافی، ج 1، ص 346»
| بخش بعدی حدیث ها |
23. قال الامام الصادق - علیه السّلام - : لو لا انَّ اللهَ تبارک وتعالی خَلَقَ امیرَالمؤمنین لفاطمةَ - سلام الله علیها - ما کان لها کفْوٌ علی الارضِ مِنْ آدمَ و مِنْ دونه.
امام صادق - علیه السّلام - فرمود: اگر خدای تبارک و تعالی امیرالمؤمنین را برای فاطمه - سلام الله علیها – نمی‌آفرید، در روی زمین، از آدم گرفته تا هر بشری بعد از او، همسری برای او نبود.
اصول کافی، ج 2، ص 480»
************************
24. لمّا زَوَّجَ رسولُ اللهِ - صلّی الله علیه و آله - فاطمةَ مِنْ علیٍ - علیه السّلام - اتاه ناسٌ من قریشٍ . .
زمانی که پیامبر اکرم - صلّی الله علیه و آله - فاطمه را به همسری علی - علیه السّلام - در آورد، عده‌ای از قریش به نزد حضرت آمدند و گفتند: آیا تو فاطمه را در مقابل مهریه ای ناچیز به تزویج علی در آوردی؟ حضرت فرمود: من او را به تزویج علی در نیاوردم بلکه خداوند متعال در شب معراج در کنار درخت (سدرة المنتهی) او را به تزویج علی - علیه السّلام - در آورد.
من لا یحضره الفقیه، ج 3، ص 253»
************************
25. عن ابی عبد الله - علیه السّلام - قال: اذا کانَ یومُ القیامةِ جَمَعَ اللهُ الاولینَ و الآخِرینَ فی صعیدٍ واحدٍ فینادی منادٍ: غُضُّوا ابصارَکم و نَکِّسُوا رُؤُسَکم حتّی تَجُوزَ فاطمةُ بنتُ محمدٍ - صلّی الله علیه و آله - الصراطَ.
امام صادق - علیه السّلام - فرمود: وقتی روز قیامت فرا رسد، خداوند تمامی بشر از اولین و آخرین را در یک جا جمع میکند پس منادی ندا میدهد: چشمانتان را ببندید و سرهایتان را پایین بیندازید تا فاطمه دختر محمد - صلّی الله علیه و آله - از صراط بگذرد.
بحار الانوار، ج 43، ص 224»
************************
26. قال رسول الله - صلّی الله علیه و آله - : تُحْشَرُ ابنتی فاطمةُ - سلام الله علیها - یومَ القیامةِ و معها ثیابٌ مصبوغهٌ . .
پیامبر اکرم - صلّی الله علیه و آله - فرمود: دخترم فاطمه - سلام الله علیها - در روز قیامت در حالی محشور میشود که همراه او پیراهنی است خونین که به یکی از ساقهای عرش آویزان است، حضرت زهراء - سلام الله علیها – میگوید: ای خداوند عادل میان من و قاتل فرزندم داوری کن. پیامبر - صلّی الله علیه و آله - فرمود: قسم به پروردگار کعبه که خداوند برای دخترم داوری میکند.
بحار الانوار، ج 43، ص 220»
************************
27. قال النبی - صلّی الله علیه و آله - : اذا کانَ یومَ القیامةِ تَقْبَلُ ابنتی فاطمةُ علی ناقةٍ مِنْ نُوَقِ الجنّة مُدَبجَةَ الجَنْبینِ خِطامُها مِنْ لؤلؤِ رَطْبٍ، قَوائِمُها مِنْ اُّمردِ الاخضرِ، ذَنْبُها مِنْ المِسْک الاَذْفَرِ عَیناها یاقوتتان حمراوان.
پیامبر اکرم - صلّی الله علیه و آله - فرمود: زمانی که قیامت فرا رسد، دخترم فاطمه سوار بر شتری از شترهای بهشت می‌آید در حالی که دو پهلوی آن شتر آراسته و نقش و نگار دار است و مهارش از لؤلؤیی نازک، پاهایش از زمرد سبز، دمش از مُشکی تیز بوی و دو چشمش از دو یاقوت قرمز است.
بحار الانوار، ج 43، ص 219»
************************
28. قال النبی - صلّی الله علیه و آله - : یا سلمانُ مَنْ احبَّ ابنتی فهو فی الجنةِ معی و مَنْ اَبْغَضها فهو فی النارِ.
پیامبر اکرم - صلّی الله علیه و آله - فرمود: ای سلمان هر م فاطمه را دوست بدارد در بهشت با من خواهد بود و هر کس او را دشمن بدارد پس او در آتش است.
بحار الانوار، ج 27، ص 116»
************************
29. قال النبی - صلّی الله علیه و آله - : یا سلمانُ حُبُّ فاطمةَ یَنْفَعُ فی مائةِ مَوطنٍ ایسَرُ تلکَ المواطنِ: الموتُ و القبرُ و المیزانُ و المُ و الصراطُ و المحاسبةُ.
پیامبر اکرم - صلّی الله علیه و آله - فرمود: ای سلمان محبت فاطمه و دوست داشتن او در صد موقف و جایگاه از مواقف قیامت سودمند است، آسان ترین این مواقف: مرگ و قبر و میزان و م و (پل) صراط و موقف محاسبه اعمال است.
بحار الانوار، ج 27، ص 116»
************************
30. قال رسول الله - صلّی الله علیه و آله - : اِنَّ فاطمةَ لتشفع یومَ القیامةِ فیمن اَحَبَّها و تَولّاها و احبَّ ذُرِّیتها و تولّاهم و یَشْفَعُها الله فیهم و یدْخلُهم الجنةَ بِش‍فاعَتها.
پیامبر اکرم - صلّی الله علیه و آله - فرمود: همانا فاطمه در روز قیامت برای کسی که محب و دوست دار او و فرزندانش باشد، شفاعت میکند و خداوند شفاعت او را در مورد این افراد می پذیرد و آنها را با شفاعت او وارد بهشت میکند.
القطره من بحار مناقب النبی و العترة، ج 2، ص 9»
************************
31. قال النبی - صلّی الله علیه و آله - : اِنَّها اوّلُ مَنْ یَلْحَقُنی مِنْ اهلِ بَیْتی.
پیامبراکرم - صلّی الله علیه و آله - فرمود: همانا او (فاطمه - سلام الله علیها -) اول کسی از اهل بیت من است که به من ملحق میگردد.
بحار الانوار، ج 43، ص 24»
************************
32. عن ابی الحسن - علیه السّلام - قال: اِنَّ فاطمةَ - سلام الله علیها - صدیقةٌ شهیدةٌ.
امام کاظم - علیه السّلام - فرمود: همانا فاطمه - سلام الله علیها - زنی بسیار راستگو بود که به شهادت رسید.
اصول کافی، ج 1، ص 458»
************************
33. عن ابی عبداللهِ الحسین - علیه السلام - : لما قُبِضَتْ فاطمةُ - سلام الله علیها - دفنَها امیرُ المومنین سِراً و عفا علی مَوضِعِ قَبرِها.
امام حسین - علیه السّلام - فرمود: چون فاطمه - سلام الله علیها - وفات کرد، امیرالمومنین - علیه السّلام - او را پنهانی به خاک سپرد و محل قبرش را ناپدید کرد.
اصول کافی، ج 2، ص 356»
************************
34. عن الامام جعفر بن محمد - علیه السّلام - عن آبائه - علیهم السّلام - قال: لمّا حضرَتْ فاطمةَ الوفاةُ بَکَتْ، فقالَ لها امیرالمؤمنین یا سیدتی ما یبکیکِ ؟ قالتْ: ابکی لِما تَلقی بَعدی.
امام صادق - علیه السّلام - از قول پدرانشان - علیهم السّلام - فرمود: زمانی که حضرت فاطمه - سلام الله علیها - در حال احتضار بودند و وفاتشان نزدیک شد، شروع به گریه کردند، امیرالمؤمنین - علیه السّلام - فرمود: ای بانوی من چرا گریه می‌کنی. حضرت زهرا - سلام الله علیها - فرمود: بر آنچه بعد از من (از رنجها و سختی ها) می‌بینی گریه میکنم.
بحار الانوار، ج 43، ص 2»
وقتی صدای پای بهمن از کوچه پس کوچه های خاطره ها به گوش تو می رسد. گویی شهیدانند که آمده اند برای بیعت دوباره برای هشدار و تذکر و بیداری . بهمن که از راه می رسدشهیدان پیمان نامه ی خونین شهادت را برای تجدید امضای تک تک ما می آورند تا فراموش نکنیم که باغبان لاله ها امام مهربان بود و سایبان لحظه ها، نگاهش هنوز هم نگران باغمان است. هر بهمن امام است که دوباره بر بال ملائک به دیدارمان می آید و کوچه های باغمان را پر از نسترن و نیلوفر می نماید. گام هایش همه جا یاس می کارد و گل محمدی به خانه ها هدیه می کند.
بهمن همیشه در راه است.
فرارسیدن ایام مبارک فجر طلیعه ی آزادی ملت و محو استبداد و واپس راندن استعمار، بر ملت بزرگ ایران مبارک باد.
مقاله در مورد دهه فجر
به نام اعظمی که عظیمی چون خمینی آفرید
سلام بر تو ای روح خدا سلام بر تو که بخشنده تر از آفتاب در آسمان ابدیت تابیدن گرفتی و با ملائک در هم آمیختی.
سلام بر تو که از نظرها پنهان و در دل ها جاودانه ای و سلام بر تو که از خاک در گستره ی افلاک زیستن دوباره آغاز نمودی
خمینی جان
آن دل که به یاد تو نباشد دل نیست/ قلبی که به عشقت نتپد جز گِل نیست
آن کس که ندارد به سر کوی تو راه/ از زندگی بی ثمرش حاصل نیست
سلامی صمیمانه و خاضعانه محضر شما عزیزانی داریم که مشیت الهی، نور مهرتان را به دل ما تاباند و در دل مهربانتان جایی برای ما باز کرد و نعمت همدلی را به ما ارزانی داشت. امیدواریم قدر این نعمت را بدانیم و لایق عنایت و محبت شما باشیم.
ضمن عرض خیر مقدم پیشگاه شما عزیزان و سروران گرامی، سر بر آستان جلال پروردگاری می ساییم که همتمان را بدرقه ی راه ساخت تا در جشن بزرگ انقلاب گامی برداریم.
الهی گر شکر شوم شکر تو نتوانم گفت/ ور عذر شوم عذر تو نتوانم خواست (نتوانم با س "ت").
بیشتر بخوانید: سرود 22 بهمن |
مقاله در مورد دهه فجر
همدلان ، همنفسان ، عاشقان سلام، سلامی چو بوی خوش آشنایی ، سلامی از دیار احساس در لفافه ای از مهر و محبت و در طبقی از عطر گل یاس پیشکش حضور پر لطفتان و درودی چون گلواژه ی سرخ عشق به پاکی صداقت چشمانتان تقدیمتان باد.
سلام بر فجر و سلام بر فجر آفرینان میدان عشق
پرهای بافته را بگشا که تندیسی به لطافت نسیم روی امام، چونان تمثیلی جاندار از این دیار می گذرد و با تبسمی پاک، عشقی بی آلایش را از دروازه ی شرق عبور می دهد تا خورشیدی را به طلوعی دوباره فراخواند.
پرهای بافته را بگشا که تیغه های نور در رگهای ظلمت می دود . دانه های مدفون را به تجربه ای نیازموده دعوت می کند. اکنون باغ در انتظار مولودی جدید است.
پرهای بافته را بگشا تا برای میان پلی از پیغام عبودیت سازیم و سرود پیروزی و آمدن آفتابی سرخ را همگی به یک آهنگ بخوانیم.
منبع:iranmojri.com
شمار انسانهایی که به ویروس کرونا (Kovid-19) در سطح جهان مبتلا شده اند به 81 هزار نفر افزایش یافت.
اولین مورد ابتلا به ویروس کرونا در برزیل مشاهده شد.
2762 نفر در نتیجه ابتلا به این ویروس جان خود را از دست داده اند.
2715 نفر در چین، 2 نفر در هنگ کنگ، 15 نفر در ایران، 11 نفر در کره جنوبی، 11 نفر در ایتالیا، 5 نفر در ژاپن و در تایوان و فرانسه یک نفر بر اثر ابتلا به ویروس کرونا جان خود را از دست داده اند.
در چین 78 هزار و 64 مورد، در هنگ کنگ 85 مورد و در منطقه ماکائو 10 مورد ابتلا به ویروس کرونا به ثبت رسیده است.
با توجه به داده های جمع آوری شده از سازمان های بهداشت و مطبوعات کشورها، تعداد موارد ابتلا به این ویروس به شرح زیر است:
در کره جنوبی 1146نفر ، در ژاپن 861، در ایتالیا 323، در ایران 95، در آمریکا 57 نفر، در تایلند 40، در استرالیا 23، در بحرین 23، در مای 22، در آلمان 17، در ویتنام 16، در فرانسه 14، در انگلستان 13، در امارات متحده عربی 13، در کانادا 11، در کویت 9، در اسپانیا 6، در عراق 5، در هندوستان 3، در فیلیپین 3، در روسیه 2، در اسرائیل 2، در عمان 2، در اتریش 2، در کرواسی 1، در الجزایر 1، در نپال 1، در سری لانکا 1، در کمبوجیه 1، در بلژیک 1، در سوئد 1، در سوئیس 1، در فنلاند 1، در مصر 1، در لبنان 1، در افغانستان 1 و در برزیل 1 نفر به ویروس کرونا (Kovid-19) مبتلا شده اند.
ویروس جدید کورونا که عامل بیماری کووید-۱۹ (بیماری ویروس کورونا- ۲۰۱۹) است، یکی از هفت ویروسی از خانواده کوروناویروس‌ها است که از انسان به انسان سرایت میکند.
کلمه کورونا» (به معنای تاج) در نام این خانواده ویروس‌ها به خاطر ظاهر ذرات ویروس در زیر میکروسکوپ الکترونی است. مولکول‌های پروتئینی گل‌میخ‌مانندی که از سطح ذرات ویروسی قرار دارند ظاهر شبیه به تاج به آن می‌دهند.
هفت ویروس از خانواده ویروس‌های کورونا یا کوروناویروس‌ها انسانها را مبتلا میکنند که چهار نوعشان باعث ایجاد سرماخوردگی معمولی میشوند. سه نوع دیگر که بیماری شدیدتر تنفسی و ذات‌الریه ایجاد میکنند، شامل این موارد میشود:
- ویروس کورونای عامل ایجاد بیماری سارس (نشانگان شدید حاد تنفسی) که در سالهای ۲۰۰۲-۲۰۰۳ در چین ظهور کرد و به کشورهای دیگر هم رسید. میزان کشندگی این ویروس حدود ۱۰ درصد بود.
- ویروس کورونای عامل ایجاد بیماری مرس (نشانگان تنفسی خاورمیانه) که برای نخستین بار در سال ۲۰۱۲ در عربستان سعودی ظاهر شد و میزان کشندگی آن حدود ۵۰ درصد بود.
- ویروس جدید کورونا که اواخر سال میلادی ۲۰۱۹ در چین شناسایی شد، در ابتدا ویروس جدید کورونا -۲۰۱۹» (nCoV-۲۰۱۹) نام داشت و اکنون نام رسمی آن SARS-COV-۲ (ویروس کورونا- سارس ۲) است، و بیماری که ایجاد میکند، کوید-۱۹» (بیماری ویروس کورونا-۲۰۱۹) نامیده میشود.
این ویروس برای نخستین بار در شهر ووهان در استان هوبی در مرکز چین پدیدار شد و چین در ۳۰ دسامبر ۲۰۱۹ برای نخستین بار آن گزارش کرد.
تصور میشود مخزن این ویروس جدید خفاش‌ها باشند که احتمالاً از طریق یک حیوان واسط پولک‌پوست» یا پانگولین یا مورچه‌خوار پولک‌دار به انسانها منتقل شده باشد. این حیوان در چین مصرف دارویی و خوراکی دارد. اکنون ویروس توانایی انتقال انسان به انسان را پیدا کرده است.
انتقال انسان به انسان ویروس جدید احتمالاً از همان راههای انجام میشود که سایر ویروس‌های کورونا منتقل میشوند:
- تماس شخص به شخص: تصور میشود این راه اصلی انتقال بیماری باشد. قطرک‌های تنفسی تولیدشده در هنگام عطسه و سرفه فرد بیمار می‌تواند افرادی را که در نزدیکی او (تا حدود ۱.۸ متری) قرار دارند، آلوده کند. این قطرک‌ها یا مستقیماً روی دهان، بینی یا چشم افراد نزدیک او قرار دارند، فرود می‌آیند یا احتمالاً مستقیماً به درون ریه‌های افراد مجاور استنشاق میشوند.
- انتشار از طریق تماس با سطوح یا اشیای آلوده: لمس کردن سطوح یا اشیای آلوده‌شده که قبلاً قطرک‌های تنفسی بیماران روی آنها ریخته است و بعد زدن دست آلوده به بینی، دهان یا احتمالاً چشمها می‌تواند باعث انتقال ویروس شود.
افراد هنگامی دارای بیشترین علائم بیماری هستند، بیش از همه ویروس را سرایت دهند. به نظر می‌رسد انتقال ویروس حتی پیش از آنکه افراد علامت‌دار باشند، هم امکان‌پذیر باشد. گزارش‌هایی درباره انتقال ویروس جدید از این راه وجود دارد، اما بعید به نظر می‌رسد این شیوه راه اصلی انتشار ویروس باشد.
میزان سرایت دهندگی یا واگیردار بودن یک ویروس از شخص بیمار به اشخاص دیگر برحسب نوع ویروس متفاوت است. برخی از ویروس‌ها مانند ویروس سرخک بسیار واگیردار هستند و ویروس‌های دیگر کمتر واگیردار هستند. یک عامل دیگر این است که آیا انتشار ویروس در اجتماع پایدار است یا به‌عبارت‌دیگر انتشار ویروس اصطلاحاً در چندین نسل افراد» تداوم دارد یا نه.
به نظر می‌رسد ویروس کوید-۱۹ در استان هوبی و بخشهای دیگر چین انتشار آسان و پایدار شخص به شخص داشته باشد. میزان واگیردار بودن این ویروس ( یا اصطلاحا R صفر آن ) بین ۱.۴ تا ۲.۵ ارزیابی شده است
توجه داشته باشید که کوید-۱۹ بیماری است که تازه پدیدار شده است و هنوز بسیاری چیزها درباره میزان سرایت، شدت و سایر ویژگی‌های آن را نمی‌دانیم.
در حال حاضر هیچ واکسنی برای پیشگیری از عفونت با ویروس جدید کورونا عامل کوید-۱۹ وجود ندارد. بهترین راه برای پیشگیری از بیماری پرهیز از قرارگیری در معرض ویروس است. این اقدامات پیشگیرانه مشابه اقدامات درباره هر ویروس تنفسی است:
- از تماس نزدیک با افرادی که بیمار هستند، خودداری کنید.
- از دست زدن به چشمها، بینی و دهانتان خودداری کنید.
- هنگامی که بیمار هستید، در خانه بمانید.
- هنگام عطسه یا سرفه کردن جلوی دهان و بینی‌تان را با دستمال‌کاغذی بپوشانید و بعد دستمال‌کاغذی را درون ظرف زباله دردار بیندازید. اگر دستمال‌کاغذی ندارید، درون آرنج خم‌شده‌تان عطسه یا سرفه کنید.
- اشیایی و سطوحی را که به‌طور مکرر لمس می‌کنید، به‌طور منظم با اسپری‌های پاک‌کننده معمول خانگی پاک کنید.
- دست‌هایتان را برای دست‌کم ۲۰ ثانیه به‌طور مکرر در طول روز بشویید. شستن دست به‌خصوص پس از رفتن به دستشویی، پیش از غذا خوردن و پس از فین کردن بینی، سرفه کردن اهمیت دارد.
- اگر آب و صابون در دسترستان نیست، از محلول‌های ضدعفونی‌کننده دست الکل‌پایه استفاده کنید که دست‌کم ۶۰ درصد الکل داشته باشند. اگر کثیفی واضح روی دستتان وجود دارد، دست‌هایتان را با آب و صابون بشویید.
علائم در موارد گزارش‌شده کوید-۱۹ تابه‌حال از علائم خفیف تا بیماری شدید و مرگ متفاوت بوده است.
علائم بیماری عمدتاً شامل تب، سرفه و تنگ‌نفس است.
یک موضوع مهم درباره شیوع بیماریهای واگیردار دوره نهفتگی بیماری است. دوره‌ای که با وجود حضور عامل بیماری‌زا در بدن فرد علائمی وجود ندارد. در مورد ویروس جدید کورونا این مدت می‌تواند بین ۲ تا ۱۴ روز باشد. به نظر می‌رسد کوید-۱۹ حتی در دوره نهفتگی تا حدی واگیردار باشد و این ویژگی می‌تواند مهار همه‌گیری ویروس را مشکل‌تر کند.
ماسک زدن به پیشگیری از بیماری کمک میکند؟
ماسک‌های پزشکی یا جراحی معمولی یک وسیله دفاعی پایه در برابر برخی از عوامل بیماری‌زا هستند. ماسک‌های جراحی اگر درست به کار روند، در مقابل قطرک‌های بزرگ تنفسی پراکنده‌شده هنگام عطسه یا سرفه محافظت ایجاد میکنند، اما نمی‌توانند از عبور ذرات ریزتر مانند ذرات ویروسی جلوگیری کنند. البته اگر بیمار باشید، زدن ماسک با جلوگیری از انتشار قطرک‌های تنفسی‌تان به کاهش انتشار ویروس بوسیله شما در محیط کمک میکند.
زدن ماسک در اجتماعاتی که ویروس‌های بیماری‌زایی مانند ویروس کورونا به‌طور گسترده در حال گردش هستند، تا حدی سودمند باشند. اما اگر در جایی زندگی می‌کنید که شیوع گسترده ویروس وجود ندارد، ماسک زدن تأثیر چندانی ندارد.
اگر محافظت بالایی لازم باشد، مثلاً در کارکنان پزشکی که با بیماران مبتلا به ویروس کورونا سروکار دارند، باید از ماسک‌های فیلتردار تنفسی با استاندارد N۹۵ یا FPP۳ که دست‌کم ۹۵ درصد ذرات تا حد سه‌دهم میکرون را فیلتر میکنند، باید استفاده کرد. البته این ماسک‌ها هم درست به صورت قرار داده شوند و روی پوست بچسبند. البته حتی این ماسک‌ها هم محافظت صد درصد ایجاد نمی‌کنند.
باید مراقب باشید که زدن ماسک در شما احساس امنیت کاذب ایجاد نکند، و باعث نشود اصول بهداشت شخصی از جمله شستن مکرر دستها یا حفظ فاصله از بیماران را به فراموشی بسپارید.
در حال حاضر هیچ داروی اختصاصی برای ویروس جدید کورونا وجود ندارد. بیمارانی که به علت ذات‌الریه ناشی از آن بستری میشوند، عمدتاً حمایتی است. البته آزمایش‌هایی با داروهایی که برای ویروس‌های دیگر مانند ابولا یا ویروس کورنای عامل مرس، ویروس ایدز ساخته شده‌اند، در حال انجام است.
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان،آخر امان یکی از واژه های پر کاربرد در مباحث مهدویت است. البته استعمال این مفهوم فقط در مذهب تشیع خلاصه نمی شود و در ادیان دیگر هم از آخر زمان دنیا سخن به میان آمده است. حتی بسیاری از پیشگو ها برای آخر دنیا زمان ها یا علائمی را معرفی می کنند.
اما آنچه که در این یادداشت دنبال می کنیم مفهوم شناسی این واژه در اسلام و تطبیق آن با مهدویت است.
مفهوم شناسی
اصطلاح آخرامان در قرآن کریم نیامده است، ولی آیاتی درباره آینده جوامع انسانی در قرآن دیده میشود که بر حکومت توحید و عدل در آینده زندگی انسان و خلافت و وراثت صالحان بر زمین و پیروزی حق بر باطل دلالت میکند.
آخرامان در روایات اسلامی در دو معنا به کار رفته است؛ مدت‌زمان بین آغاز نبوت پیامبر اسلام(ص) تا وقوع قیامت، و دیگری دوران ظهور امام دوازدهم(ع). بنابر برخی روایات، پیامبر اسلام(ص)، پیامبر آخرامان دانسته شده است. همچنین در بسیاری از روایات اسلامی اصطلاح آخرامان به معنای زمانی دانسته شده که در آن منجی (مهدی موعود(عج)) ظهور میکند. در روایات اسلامی و شیعی، ویژگی‌هایی برای آخر امان بیان شده است؛ از جمله آزمونهای سخت و فتنه‌های آخرامان، ظهور منجی و جدال بین حق و باطل،و همچنین غلبه حق بر باطل و عصر طلایی جهان.
بیشتر بخوانید:چهره واقعی ربا خواران در قیامت/ رباخوار چرا به جنگ با خدا» میرود؟
علائم آخر امان
در روایات اسلامی برای این دوران، نشانه‌هایی بیان شده است که به نشانه‌های آخرامان معروف است و از این لحاظ ظهور موعود به قیامت تشبیه شده است، زیرا همچنان که قیامت علائمی دارد (اشراط الساعه)، ظهور موعود نیز دارای نشانه‌هایی است که قبل از آن رخ می‌دهند.
در بعضی از کتاب‌ها این نشانهها از آن رو که رویدادهای مهم عصر ظهور هستند، به علائم ظهور معروف شده‌اند. برخی از این نشانهها عبارتند از:
خروج سفیانی
ظهور سید حسنی، اختلاف بنی عباس در مُلک و ریاست
کسوف خورشید در نیمه ماه رمضان و خسوف ماه در پایان آن
طلوع خورشید از مغرب
قتل نفس زکیه
خرابی مسجد کوفه، خروج یمانی، حلال شمرده شدن خون و مال مردم
خروج دجّال که در روایات اسلامی آمده است که وی چهل روز در زمین درنگ میکند و بسیاری از افراد سست ایمان به او می‌گرایند و این به علت کارهای خارق العاده‌ای است که انجام میدهد.
پدید آمدن جنگ‌ها و کشتارها و از میان رفتن نشانه‌های حق
ظهور فسادهای بزرگ در دنیا
ناقص شدن عقول مردم
زیاد شدن هرج و مرج و سست شدن ایمان مردم
قرار گرفتن افراد نالایق در مدیریت جامعه، اطاعت مرد از همسر خویش، بزرگ شمردن مال دنیا، عدم امنیت
ظهور فتنه‌های مختلف در میان عرب
از بین رفتن حیا در ن و کودکان
رواج ربا
قوع قتلهای عظیم در دنیا و ظهور فتنه‌ها
بینیاز شدن مرد از زن و زن از مرد
نوشیدن شراب و پوشیدن لباس‌های حریر
منابع:ویکی شیعه /ویکی فقه
گرداوری از تبیان
به گزارش حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ همه مسلمانان و افرادی که به پروردگار و ائمه اعتقاد دارند منتظر ظهور موعودی هستند که روایات فراوانی در راستای ظهورش وجود دارد.
فردی از خاندان مطهر حضرت محمد (ص) که با آمدنش عالم دگرگون شده و عدل و داد حاکم خواهد شد.
اما این وعده حتمی نشانه هایی برای خود دارد و منجی پاکی که آمدنش بشارت داده شده است دشمنان فراوانی دارد که باشگاه خبرنگاران جوان قصد دارد در این مطلب نگاهی کلی به نشانه های ظهور و دشمنان حضرت مهدی (عج) داشته باشد، پس پیشنهاد می کنیم این مطلب را از دست ندهید.
در مجموعه روایات علائم ظهور، از پنج نشانه به صورت ویژه و مستقل سخن به میان آمده است. اهمیت این نشانهها را می‌توان هم از تعدد روایات مربوط به آنها و هم از جداسازی و بیان این نشانهها به شکل مستقل دریافت.
شیخ صدوق در کتاب کمال الدین، با سلسه اسنادش از امام صادق علیه السلام در حدیث معتبری نقل کرده است:
بیشتر بدانید: نشانه هاى آخر اّمان در سخنان پیامبر اسلام
قَبْلَ قِیَامِ الْقَائِمِ خَمْسُ عَلَامَاتٍ مَحْتُومَاتٍ الْیَمَانِیُّ وَ السُّفْیَانِیُّ وَ الصَّیْحَةُ وَ قَتْلُ النَّفْسِ اَّکِیَّةِ وَ الْخَسْفُ بِالْبَیْدَاء. [صدوق، کمال الدین، ج2، ص650]
پیش از قیام قائم پنج نشانه حتمی است: یمانی، سفیانی، صیحه آسمانی، شهادت نفس زکیه و خسف بیداء
در طول تاریخ بشر، همواره میان حق و باطل درگیری و دشمنی وجود داشته است. این دشمنی و کشمکش هم چنان تا روز قیامت میان حق و باطل ادامه خواهد داشت و سرانجام، با پیروزی حق بر باطل پایان خواهد پذیرفت.
با تأملی کوتاه در پیروان هر یک از این دو جناح، می توان ویژگی هایی را برای آنان بر شمرد. دشمنان حق عموماً از ویژگی هایی مشابه برخوردارند و وجوه مشترک زیادی میان آنان وجود دارد به همین جهت می توان طبق معیارهای کلی و شناخت های عمیقی که اولیای الهی از اهل باطل ارائه کرده اند، به راحتی آنان را شناسایی کرد و در حوادث روزگار جایگاه خود را در معرکه حق و باطل تشخیص داد و در صفوف حق مداران قرار گرفت.
ویژگی های مخصوص اهل باطل موجب شده است که در طول تاریخ، آنان که به ظاهر، دم از حق و حقیقت زده اما در واقع دل به اهل باطل سپرده اند شناخته شوند.
بیشتر بخوانید: حدیث رسول اکرم(ص) درباره حضرت مهدی(عج)
اهل ایمان همواره دوستداران فضایل، کمالات و زیبایی ها هستند و هر که جلوه بیشتری از صفات نیک و خصلت های پسندیده در وجودش نمایان باشد در دل ایشان جایگاه والایی دارد. در مقابل، افراد منحرف و پست فطرت که کفر و نفاق در اعماق وجودشان نفوذ کرده، همواره میل به بدی ها و انسان های بد سرشت دارند همین گرایش ها موجب می شود که از موضع گیری آنان در حوادث پیش آمده بتوان به شخصیت واقعی شان پی برد هر چند شناخت برخی افراد، زمان فراوانی لازم دارد.
امیرمؤمنان علیه السلام می فرماید:
فی تَقَلُّبِ الأحوالِ عِلْمُ جَواهِرِالرِّجالِ؛
در دگرگونی روزگار و پیشامدها می توان درون اشخاص را شناخت.»
دراینجا با ارائه نشانه هایی از دشمنان حضرت مهدی علیه السلام که در حقیقت علائم تمام مخالفان حق است. معیار هایی رابه مشتاقان آن گرامی تقدیم می داریم تا تشخیص صف های حق و باطل بهتر و آسانتر صورت گیرد.
در حقیقت، اصل کلی که در سطور قبل به آن اشاره شد، هم چنان در عصر ظهور نیز پابرجاست؛ گرچه ممکن است در برخی جزئیات تفاوت هایی مشاهده شود.
معاویه در زمان حکومت خود، شیعیان را تحت سخت ترین فشارها قرار داد و پس از او، فرزندش یزید نیز همان شیوه را در پیش گرفت. تاریخ گواهی می دهد که سخت ترین زمان برای شیعیان، زمان معاویه بوده است.
بیشتر بدانید: ماجرای اشاره حضرت لوط نبی به ظهور حضرت مهدی(عج) و یارانش
شیعیان به سادگی به قتل می رسیدند، یا دست و پایشان بریده می شد، حتی بر اثر تبلیغات شدید اموی و حکومت عبیداللَّه بن زیاد و حجاج در کوفه، آنها را بیشتر کافر و زندیق می گفتند تا شیعه علی علیه السلام!؟
ابن ابی الحدید معتزلی می گوید:
بعد از شهادت حسن بن علی بلا و مصیبتِ شیعیان دو چندان شد و اولیای الهی دائماً در ترس و رعب شدید قرار داشتند زیرا آنان یا به قتل می رسیدند یا در حالت خفا و دوری از شهر و دیار خویش به سر می بردند.
امام حسین علیه السلام با اشاره به وضعیت اسف بار شیعیان در خطبه معروفش در منی می فرماید:
فَإنّ هذهِ الطّاغَیةَ قَدْ فَعَلَ بِنَا وَ شیعَتِنا ما قَدْ رَأیتُمْ و عَلِمْتُم وَ شَهِدْتُم؛
ای مسلمانان، ستم هایی که این مرد سرکش معاویه، بر ما و شیعیان ما روا داشته را می بینید و می دانید و شاهدید.»
مطابق روایات وارده، دشمنان عصر ظهور نیز با شیعیان این گونه رفتار می کنند. امام باقر علیه السلام در این زمینه فرموده:
گویا من سفیانی سر کرده دشمنان حضرت مهدی علیه السلام را می بینم که در زمین های سرسبز شما در کوفه اقامت گزیده و ندا می دهد که هر کس، سر یک تن از شیعیان علی علیه السلام را بیاورد، هزار درهم پاداش اوست.
در این هنگام، همسایه به همسایه دیگر حمله برده و می گوید این شخص از شیعیان است؛ او را می کشد و هزار درهم جایزه می گیرد.
امام صادق علیه السلام فرمود:
ما» و اولاد ابوسفیان» دو خاندان هستیم که به خاطر خدا با یکدیگر دشمنی داریم.
بیشتر بدانید: ماجرای کمک امام زمان(عج) به مردی بت پرست
ما گفتیم خداوند راست گفت و آنها خداوند را دروغگو خواندند! ابوسفیان به جنگ پیامبر برخاست؛ معاویه به جنگ علی علیه السلام و یزید با حسین مقابله کرد. سفیانی نیز در آخرامان به مصاف حضرت قائم (عج)می رود.
از دیگر اوصاف دشمنان امام زمان علیه السلام پیمان شکنی و نقض عهد است. آنان به علت حب جاه و دنیاپرستی، به پیمان های خویش وفادار نیستند و عهدشکنی از بارزترین صفات این گروه است.
دشمنان حضرت مهدی علیه السلام با آن حضرت پیمان همکاری و وفاداری امضا می کنند ولی در اندک زمانی آن را به فراموشی سپرده و به جنگ با امام بر می خیزند.
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله از این ماجرا خبر داده و فرموده است:
در آن زمان، میان مسلمانان و رومیان چهار پیمان صلح بسته خواهد شد که چهارمین آن ها متعلق به مردی از خاندان هرقل است که چند سال بیشتر دوام نخواهد یافت. از رسول خدا صلی الله علیه و آله سؤال کردند:
یا رسول اللَّه، در آن روز رهبری مسلمانان به دست کیست؟ حضرت فرمود: فرزندم مهدی.
سپس فرمود: اما آنان پیمان شکنی کرده و با هشتاد لشکر که هر یک دارای 15 هزار سرباز است به شما حمله ور می شوند.
دشمنان اسلام از هر فرصتی برای ترویج باطل و شکست اهل حق بهره می گیرند.
آنان حتی برای رسیدن به آرزوهای نامشروع خود، از حربه دین بر علیه شخص امام مهدی علیه السلام استفاده می کنند.
بیشتر بدانید: زندگینامه امام زمان حضرت مهدی (عج)
این دسیسه فریبنده در برنامه دشمنان حضرت مهدی علیه السلام وجود دارد و آنان با توسل به گزاره های دینی و شعارهای مذهبی به جنگ امام زمان علیه السلام خواهند آمد.
امام صادق علیه السلام می فرماید:
چهار هزار نفر از پیروان سید حسنی» که به گروه زیدیه تمایل دارند از آن سیدِ جوان جدا شده و تمام دلایل و معجزات حضرت مهدی علیه السلام را سحر و جادو می پندارند و با امام زمان خویش به مقابله و مبارزه بر می خیزند. آنان با شعار دین و قرآن صف کشیده با حضرت دشمنی می ورزند و مصحف و قرآن به گردن می آویزند. اما وقتی معجزات و براهین روشن امام زمان علیه السلام را نپذیرند و در مقابل حق عناد ورزند، حضرت مهدی علیه السلام همه آنان را مانند خوارج نهروان، به خاک مذلّت می کشاند و به قتل می رساند.
سُفیانی» نیز که از سردمداران دشمنان مهدی است، با لباس دین و شعار مذهب به جنگ امام زمان علیه السلام می آید.
ابن حماد» می نویسد:
سفیانی ظاهری معنوی دارد.
رنگ چهره وی در اثر کثرت عبادت به زردی گراییده و مردم به او اعتقاد دارند. او تلاش ها و حرکت های خود را مذهبی و دینی جلوه می دهد.
جبهه باطل همواره از افراد پست و دارای صفات زشت اخلاقی تشکیل می شود و همین خصلت های نابهنجار است که آنان را در مقابل حق مداران و انسان های کامل قرار می دهد.
این ویژگی ها را می توان در چهره دشمنان حضرت مهدی علیه السلام دید.
سفیانی
خروج وی قبل از ظهور امام زمان علیه السلام، از علایم ظهور بوده و او از دشمنان سرسخت امام است.
امام باقر علیه السلام، درباره ویژگی های این دشمن لجوج حضرت مهدی علیه السلام فرمود: اگر سفیانی را مشاهده کنی، در واقع پلیدترین مردم را دیده ای. وی دارای رنگی بور، سرخ و کبود است. هرگز سر به بندگی خدا فرود نیاورده و مکه و مدینه را ندیده است.» و نیز آن حضرت فرمود:
سفیانی از فرزندان خالد پسر یزید پسر ابوسفیان است.
علامه مجلسی ره از علی علیه السلام نقل می کند که سفیانی مردی است چهار شانه و بدقیافه که صورت رعب انگیزی دارد.
بیشتر بدانید: ماجرای حیرت‌انگیز تکیه‌زدن امام زمان(عج) به کعبه پس از ظهور!
دارای سری بزرگ است و بر صورت او آثار آبله به جای مانده است.
وقتی او را ببینی، می پنداری که او یک چشم دارد، نامش عثمان و پدرش عنبسه است و از فرزندان ابوسفیان است.
روایات بسیاری در باره سفیانی وارد شده که او را به نفاق، بد سرشتی و دشمنی با خدا و پیامبر صلی الله علیه و آله به ویژه با حضرت مهدی علیه السلام معرفی می کنند.
در روایت ابی قبیل» آمده است:
سفیانی بدترین فرمانروایی است که ظهور کرده است. او از دانشمندان، علما و اهل فضل برای رسیدن به مقاصد شیطانی خود یاری می خواهد و هر کس امتناع ورزد، او را به قتل می رساند.
امام علی علیه السلام در مورد اعمال ضد انسانی سفیانی فرمود:
بدا به حال کوفه! سفیانی چه جنایاتی در آن انجام می دهد! به حریم شما می کند، کودکان شما را سر می برد و ناموس شما را هتک حرمت می کند.
دجّال
دجال فتنه گری کذّاب و فریبنده است که در آستانه ظهور، موجی از آشوب و فتنه به پا می کند و بسیاری را با دسیسه های شیطانی خود فریب می دهد، اما حضرت مهدی علیه السلام نیرنگ های او را آشکار ساخته و به زندگی او و هوادارانش خاتمه می دهد. هنگامی که علی علیه السلام از جنگ جمل برمی گشت، در ضمن خطبه ای طولانی به علایم آخرامان و ظهور دجال اشاره کرد و فرمود:
از جمله آن نشانه ها، دجّالِ بزرگِ یک چشم است که چشم راست او ناپیداست. نام وی صیفی بن عائد است. او ادعای خدایی می کند و وجودش مایه فساد و خونریزی و فتنه های بزرگ است. در سحر و جادو زبردست و در فریب مردم مهارت شدیدی دارد. شیطان صفتان، متمرّدین و اولاد اطراف او گرد می آیند.
شیصبانی
او نیز از دشمنان اهل بیت- علیهم السلام- و حضرت مهدی علیه السلام است. ریشه او به بنی عباس می رسد و شخصی بد کردار و شیطان صفت و گمنام است. امام باقر علیه السلام به جابر جعفی» فرمود:
سفیانی خروج نمی کند، مگر آن که قبل از او شیصبانی در سرزمین عراق خروج نماید. او همانند جوشیدن آب از زمین، یکباره پیدا می شود و فرستادگان شما را به قتل می رساند . بعد از آن، در انتظار خروج سفیانی و ظهور قائم باشید.
شکستن قداست مکان های مقدس، یکی از اهداف دشمنان حق است.
همچنانکه دشمنان اهل بیت علیهم السلام در دوران های گذشته احترام شهر مقدس مدینه و مکه را از بین بردند و برای رسیدن به امیال شیطانی خویش، امنیت و آسایش و قداست این دو شهر معنوی را مورد هجوم قرار دادند.
سفیانی نیز به مدینه حمله کرده و آن شهر را سه روز قتل عام خواهد کرد.
بیشتر بدانید: ماجرای دیدار با امام زمان(ع) و فرار شیعیان از ایشان
سپس با سپاه سی صد هزار نفری خود عازم مکه می شود، اما به قدرت الهی در سرزمین بیداء» به زمین فرو می روند.
خود سفیانی نیز به دستور امام در بیت المقدس گرفتار شده و کشته خواهد شد.
دشمنان امام مهدی علیه السلام مفاسد اخلاقی را ترویج کرده و ماهیت دین ستیزی خود رابه نمایش خواهند گذاشت. محدث قمی به نقل از کفایةالموحدین» آورده است:
هنگامی که دجّال خروج کند، اهل نفاق و فراریان از دین، آلات لهو و لعب و انواع فساد و فحشا را ترویج می کنند.
دجال و پیروانش با این اعمال خلاف شرع، افراد ضعیف العقل و ضعیف الایمان را فریب داده و با خود همراه می سازند.
افراد خودخواه زیادی در میان دشمنان حضرت مهدی علیه السلام مشاهده می شوند.
عبداللَّه بن ابی یعفور می گوید: از امام صادق علیه السلام شنیدم که فرمود:
وَیلٌ لِطُغاةِ الْعَرَبِ مِن شَرٍّ قَدِ اقْتَرَبَ، فَقُلتُ! جُعِلتُ فِداک کم مَعَ القائِم علیه السلام مِنَ العَرَب؟ قالَ شَی ءٌ یسیرٌ، فَقُلتُ وَاللَّهِ انَّ مَنْ یصِفُ هذَا الأمرَ مِنْهُم لَکثیرٌ، فَقالَ: لابُدَّ لِلنَّاسِ انْ یمَحَّصوا وَ یمَیزوا وَ یغَربَلوا، وَ یخرُجُ مِنَ الغَربالِ خَلقٌ کثیرٌ»؛
وای بر خودخواهان و سرکشان عرب از شری که نزدیک است آنان را فرا بگیرد! عرض کردم: قربانت گردم، چه تعدادی از عرب با حضرت قائم علیه السلام خواهند بود؟ امام فرمود:
تعداد اندکی. گفتم: قسم به خدا، کسانی که این امر را توصیف می کنند، بسیارند!؟ فرمود: مردم باید امتحان شوند تا از یکدیگر جدا گردند و از غربال این امتحان، بسیاری خارج خواهند شد.
آن حضرت در روایت دیگری فرمود: هرگاه قائم ما قیام کرد و حرکت خود را آغاز نمود، با شتاب تمام به لشکر آن حضرت بپیوندید! به خدا سوگند، گویا من او را بین رکن و مقام می بینم که مردم با او و کتابی نوین بیعت می کنند؛ در حالی که این امر بر عرب سخت و ناگوار است! وای بر گردنکشان و خودخواهان عرب، از شری که در آینده ای نزدیک دامنگیر آنان خواهد شد.
در میان دشمنان امام مهدی علیه السلام افرادی خواهند بود که در ظاهر متدین و عالم به شریعت نبوی محسوب می شوند، اما در مقام عمل برخلاف دستورات قرآن و پیامبر صلی الله علیه و آله عمل خواهند کرد.
علی علیه السلام از وجود عالمان بی عمل در میان دشمنان حضرت مهدی علیه السلام خبر داد و فرمود:
هنگامی که قائم ما قیام کند، هفتاد تن از عالمان بی عمل را که بر خدا و پیامبرش صلی الله علیه و آله دروغ بسته و در میان شیعیان اختلاف و دو دستگی ایجاد نموده اند، از میان صفوف مردم بیرون کشیده و همه را به قتل می رساند.
امام باقر علیه السلام نیز از برخی اهل مسجد خبر داد که با آن حضرت به دشمنی بر می خیزند. آن حضرت در این زمینه فرمود:
هنگامی که صاحب الامر علیه السلام بر طبق احکام الهی و سنت پیامبر صلی الله علیه و آله حکم کند، گروهی از مسجد بیرون آمده و آهنگ مقابله و جنگ با آن حضرت را خواهند کرد. امام عصر علیه السلام نیز به یارانش دستور می دهد که این دینداران عالم نما را دستگیر کرده و به کیفر اعمالشان برسانند.
بیشتر بدانید: چرا اعتقاد به ولادت حضرت مهدی(عج) اهمیت دارد؟
یاران مهدی علیه السلام آنان را در محله تَمّارین (خرما فروشان) کوفه دستگیر کرده و به قتل می رسانند و اینان آخرین گروهی هستند که بر قائم آل محمد علیه السلام خروج می نمایند.
دشمنان حضرت امام زمان علیه السلام تبلیغات گسترده ای برای سرکوب قیام آن حضرت به کار می گیرند که در نتیجه آن، شناخت ارزش ها از ضد ارزش ها سخت و مشکل می شود. تبلیغات دروغین بر روح و روان مردم چنان پنجه می اندازد که قدرت تفکر و اندیشه و انتخاب از آنان سلب می شود. به همین جهت، هنگامی که امام ظهور می کند و احکام اصیل اسلام را با بلیغ ترین و منطقی ترین سخنان خود معرفی کرده و هدفش را بیان نموده و اصول اسلامی راعرضه می کند عده ای می گویند او دین جدید و کتاب نوینی آورده است.
دشمنان حضرت ولی عصر علیه السلام با همین شیوه به میدان مبارزه با حق و امام زمان علیه السلام خواهند آمد. طبق روایات، در اثر هجوم تبلیغاتی دشمن، ارزش ها آن چنان دگرگون جلوه می کنند که شناخت حق از باطل دشوار می شود. علی علیه السلام با اشاره به این وضعیت نابسامان فرهنگی فرموده است:
وَ غَارَ الصِّدْقُ وَ فاضَ الکذْبُ وَاسْتَعمَلَت المَوَدَّةُ بِالّلسانِ و تَشاجَرَ النَّاسُ بِالقُلوبِ و صارَ الفُسوقُ نَسَباً وَ العِفافُ عَجَباً؛
راستی از میان رفته و دروغ شایع می شود. مردم در زبان باهم دوست و در دل با همدیگر دشمن هستند. به گناه افتخار می کنند و از پاکدامنی به شگفت می آیند.
در آن زمان، تشخیص حق از باطل و استوار ماندن بر مسیر الهی، امری آسان و سهل نیست. بدین جهت امام زین العابدین علیه السلام فرموده اند:
مَن ثَبَّتَ عَلی مُوالاتِنا فی غَیبَةِ قائِمِنا اعطاهُ اللَّهُ اجرَ ألفِ شهیدٍ مِثلَ شُهداءِ بدر»
هر کس در ایام غیبت حضرت قائم علیه السلام بر ولایت ما اهل بیت استوار و ثابت قدم بماند، خداوند به او پاداش هزار شهید همانند شهدای بدر را عنایت خواهد کرد.
رسول گرامی اسلام کسانی که در دین و ایمان خود در عصر ظهور ثابت قدم مانده و پاسبان ارزش ها هستند ستایش کرده و می فرماید:
پروردگارا، مرا به ملاقات برادرانم نایل گردان . چرا که پایداری آنان در حفظ دینشان، از کار کسی که در دل شب تاریک، شاخه پر تیغ گیاه قتاد را با کف دست خود هموار سازد و از کسی که پاره آتش را در دست خود نگه داشته سخت تر است.
آنان چراغ های هدایت در میان ظلمت فتنه ها هستند که خداوند متعال از هرگونه انحراف و کج روی آنان را مصون داشته و رهایی بخشیده است!
به گواهی تاریخ، تمام افرادی که به نحوی در روزگاران گذشته با اهل بیت علیه السلام دشمنی کردند، در مدت کوتاهی به عواقب اعمال خود دچار گشته و آتش قهر الهی آنان را فرا گرفت.
مخالفین حضرت مهدی علیه السلام در این سرنوشتِ دشمنان اهل بیت پیامبر صلی الله علیه و آله مشترک می باشند؛ یعنی همه آنان یا با تیرهای غیبی الهی یا با ضربت قهر امام عصر علیه السلام به هلاکت خواهند رسید.
رسول خدا صلی الله علیه و آله در مورد هلاکت لشکر سفیانی به قهر الهی فرمود:
سفیانی از بیابان خشک دمشق خروج می کند و در دمشق فرود می آید. آن گاه دو لشکر- یکی به سوی مشرق و یکی به سوی مدینه- روانه می کند تا به زمین بابل و شهر نفرین شده بغداد وارد می شوند.
آنها بیش از سه هزار تن را می کشند و بالغ بر یکصد زن را هتک حرمت می کنند. سپس از آن جا بیرون آمده و به کوفه می روند و بعد از کشتار و ویرانی به شام روی می آورند تا این که لشکر هدایت آنان را قلع و قمع می کند. اما لشکر اعزامی به سوی مدینه، سه شبانه روز در آن شهر مقدس به کشتار و غارت و چپاول می پردازد و سپس به سوی مکه روانه می شود، ولی هنگامی که به سرزمین بیداء برسند، خداوند به حضرت جبرئیل فرمان می دهد که آنان را نابود گرداند.
جبرئیل به آن منطقه ضربتی می زند و زمین تمامی لشکر سفیانی را در خود فرو می برد و به غیر از دو نفر از جهنیه- که برای گزارش خبر زنده می مانند- همه افراد هلاک می شوند.
گرچه دشمنان اهل بیت علیه السلام و دولت های ستمگر اموی و عباسی و سایر حکومت های غاصب از اول تاریخ تا به حال از میان رفتند و پیامبران و امامان و تمامی حق طلبان عالم بافداکاری و شهادت خود موجب رسوایی آنان گردیدند اما بنا بر مشیت الهی و سنت تغییر ناپذیرش تاریخ ادامه یافت و انسان های دیگری نیز بر اریکه قدرت تکیه زدند و آزمایش شدند. ولی درعصر ظهور، با زوال و نابودی دشمنان حضرت مهدی علیه السلام، دیگر بساط ظلم و ستم از روی زمین برچیده شده و طومار دشمنان انسانیت درهم پیچیده می گردد.
هم چنان که در دعای ندبه آرزوی چنین روزی را داریم:
أین المنتظرُ لإقامَةِ الامَتِ و العِوَجِ، أینَ المُرتَجی لإزالَةِ الجَورِ و العُدوانِ، أینَ قاصمُ شَوکةِ المُعتَدینِ، أینَ هادِمُ أبنیةِالشِّرک والنِّفاقِ، أینَ مُبیدُ اهلِ الفُسوقِ و العِصیانِ و الطغیانِ، أینَ مبیدُالعُتاةِ و المَرَدَة، أینَ مستأصِلُ أهلِ العِنادِ و التَّضلیلِ و الألحادِ.»
کجاست آن آقایی که انتظارش را می کشیم، اختلاف و کجی ها را به راستی آورد؟ کجاست آن که امید داریم اساس ظلم و عدوان را از عالم ریشه کن کند؟ کجاست آن که شوکت و اقتدار ستمگران را در هم بشکند؟ کجاست آن که بناها و تشکیلات شرک و نفاق را ویران کند؟
کجاست آن که اهل فسق، گناه و طغیان را از میان بردارد؟ کجاست آن که متکبران خودخواه و سرکش عالم را سر جایشان بنشاند؟
کجاست آن که معاندان و گمراه کنندگان خلق و ملحدان را عاجز و درمانده سازد؟
انتهای پیام/
به گزارش خبرنگار حوزه بهداشت و درمانگروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان،کیانوش جهانپور، رییس مرکز روابط عمومی و اطلاع رسانی وزارت بهداشت درباره آخرین وضعیت ویروس کرونا، در ایران اظهار کرد: در ۲۴ ساعت گذشته ۵۸۶ مورد جدید از ابتلا به کرونا در کشور ثبت شده که از این موارد ۱۵ نفر فوت کرده‌اند.
سخنگوی وزارت بهداشت گفت: براین اساس تعداد مبتلایان کرونا در کشور به ۲ هزار ۹۲۲ نفر و تعداد افراد فوت شده به ۹۲ نفر رسیده است. از این تعداد ۵۵۲ نفر از مبتلایان بهبود پیدا کرده‌اند که این آمار روز به روز رو به افزایش است.
او آمار مبتلایان به کرونا به تفکیک استانها را اعلام کرد و گفت: از بین مبتلایان جدید، ۲۵۳ مورد مربوط به استان تهران، ۳۵ مورد مربوط به استان گیلان، ۹ نفر مربوط به استان مازندران، ۸ نفر مربوط به استان سمنان، ۹ نفر مربوط به استان گلستان، ۹ نفر مربوط به استان آذربایجان شرقی، ۴ نفر مربوط کردستان، ۱۵ نفر مربوط به کرمانشاه، ۷ نفر مربوط به ایلام، ۵ مورد مربوط به استان لرستان، ۲۷ نفر مربوط به استان خوزستان، ۱۴ مورد مربوط به فارس، ۶ مورد مربوط به زنجان، ۸ نفر مربوط به مرکزی، ۲۵ نفر مربوط به قزوین، ۱۹ نفر مربوط به البرز، ۱۰۱ نفر مربوط به قم، یک نفر مربوط به چهارمحال و بختیاری، ۱۴ نفر مربوط به کرمان، ۸ نفر مربوط به سیستان و بلوچستان، ۸ نفر مربوط به خراسان رضوی و یک نفر مربوط به خراسان شمالی است.
به گزارش ایکنا، همزمان با شیوع ویروس کرونا در کشور، شبهات اعتقادی زیادی درباره این ویروس در فضای کشور گسترش یافت؛ برای مثال یکی از مسائلی که مطرح میشود این است که آیا شیوع ویروس کرونا از علائم آخرامان است یا خیر؟
آیت‌الله ابوالقاسم علیدوست، از اساتید سطوح عالی حوزه علمیه، به این پرسش پاسخ داده است. از نظر ایشان، هیچ انسانی از آخرامان خبر ندارد و این امر پدیده صالحی نیست که هر حادثه‌ای را با آخرامان تطبیق دهیم. نمی‌توانیم برای آخرامان یا ظهور امام زمان(عج) زمان تعیین کنیم و از عالمان بزرگ دین چنین رفتارهایی صادر نشده است. در نتیجه این نشانه‌گذاری‌ها نوعی توقیت است که در روایات از انجام آن نهی شده است.
پاسخ به این پرسش را به شکل شنیداری گوش کنید.
جهانپور درباره تعداد کل بیماران مبتلا به کووید ۱۹ در کشور به تفکیک استانها گفت: تهران ۲۱۱۴ نفر، قم ۷۵۱ نفر، گیلان ۵۲۴ نفر، اصفهان ۶۱۸ نفر، البرز ۳۳۹ نفر، مازندران ۸۸۶ نفر، مرکزی ۴۱۶ نفر، قزوین ۲۵۷ نفر، سمنان ۲۲۱ نفر، گلستان ۱۷۹ نفر، خراسان رضوی ۲۲۲ نفر، فارس ۱۵۱ نفر، لرستان ۱۷۶ نفر، آذربایجان شرقی ۱۴۶ نفر، خوزستان ۱۱۰ نفر، یزد ۱۲۷ نفر، زنجان ۷۹ نفر، کردستان ۷۸ نفر، اردبیل ۹۱ نفر، کرمانشاه ۵۱ نفر، کرمان ۴۰ نفر، همدان ۷۷ نفر، سیستان و بلوچستان ۴۰ نفر، هرمزگان ۶۹ نفر، خراسان جنوبی ۵۱ نفر، خراسان شمالی ۳۴ نفر، چهارمحال و بختیاری ۳۷ نفر، ایلام ۵۶ نفر، آذربایجان غربی ۷۳ نفر، کهگیلویه و بویراحمد ۱۱ نفر و بوشهر ۱۸ نفر از ابتدا تاکنون به طور قطعی به ویروس کرونا مبتلا شده‌اند.
وی ادامه داد: استان تهران همچنان بیشترین آمار مبتلا را دارد و استان مازندران هم پس از تهران، بیشترین تعداد ابتلا را دارد. استان خراسان رضوی مقصد مسافرتی برای هفته‌های آتی نخواهد بود و مردم باید این موضوع را مد نظر داشته باشند.
به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از ارومیه، جواد آقازاده رئیس دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی‌درمانی آذربایجان‌غربی گفت: بر اساس آخرین آمار ۱۷۵ بیمار مبتلا به کرونا ویروس در استان شناسایی شده‌اند که از این تعداد ۶ نفر تاکنون فوت کرده‌اند.
آقازاده افزود: طی ۲۴ ساعت گذشته ۳۱ نفر به تعداد مبتلایان و یک نفر به تعداد جان باختگان بر اثر ویروس کرونا در آذربایجان‌غربی اضافه شده‌است.
او اظهار داشت: تاکنون نمونه آزمایشگاهی ۶۰۹ نفر مشکوک به بیماری کرونا در آذربایجان‌غربی دریافت شده که از این تعداد، نتیجه ۱۷۵ نفر مثبت بوده است.
رئیس دانشگاه علوم پزشکی آذربایجان‌غربی ادامه داد: رعایت بهداشت فردی برای شهروندان همچنان اامی است و باید موارد مطرح شده توسط متخصصان به صورت کامل توسط خانواده‌ها رعایت شود.
او از خانواده‌ها خواست در صورت امکان از حضور در مکان‌های پردتردد شهر همچون بازار، مناطق گردشگری و تاناکورا خودداری کنند و با نشستن در خانه‌ها از آلودگی به این ویروس در امان باشند.
آقازاده اظهار داشت: ماندن در خانه بهترین و مهمترین راهکار مقابله با این ویروس است و سلامت مردم را به دنبال دارد.
او اضافه کرد: هفته جاری هفته صعود منحنی ابتلا به این ویروس در استان است و مردم باید با مسوولان استان در جهت پیشگری از این ویروس همکاری لازم را داشته باشند.
به گزارش خبرآنلاین آذربایجان غربی، جواد آقازاده در خصوص آخرین آمار مبتلایان به کرونا در استان گفت: آمار جان باختگان در اثر ابتلا به کرونا در استان ۵ نفر بوده ضمن اینکه از زمان آغاز شیوع ویروس کرونا در آذربایجان غربی از ۶۰۴ نفر مشکوک به ابتلا نمونه برداری شده که نتیجه آزمایش ۱۴۴نفر مثبت شده است.
آقازاده گفت: ۴۸ بیمار مبتلا به کرونا در آذربایجان غربی نیز بهبود یافته و از بیمارستان ها مرخص شده اند.
۴۶
وی افزود: تاکنون پاسخ آزمایش ۳۵۲ مشکوک به ابتلا به بیماری کرونا نیز منفی شده است.
وی آمار مبتلایان به ویروس کووید ۱۹ در شهرستانهای استان را به تفکیک به شرح زیر اعلام کرد:
ارومیه ۵۹ نفر، بوکان ۲۰ نفر، خوی ۱۴ نفر، شاهین دژ ۱۴ نفر، میاندوآب ۱۰ نفر، سلماس و مهاباد ۶ نفر، تکاب ۵ نفر، سردشت ۲ نفر و اشنویه و پیرانشهر ۱ نفر.
به گزارش گروه ی باشگاه خبرنگاران جوان، حضرت آیت‌الله ای رهبر معظم انقلاب اسلامی در پیامی به‌مناسبت آغاز سال ۱۳۹۹ هجری شمسی، با اشاره به تقارن روز اول سال با سالروز شهادت حضرت موسی‌بن‌جعفر (علیه‌السلام) به پیشگاه مقدس آن حضرت سلام و درود فرستادند و با تبریک عید سعید مبعث و عید پر طراوت نوروز به همه ملت بویژه خانواده‌های معظم شهیدان و جانبازان، جهادگران عرصه سلامت و همه خدمتگزاران سختکوش، سال جدید را سال جهش تولید» نامگذاری کردند.
حضرت آیت الله ای با تسلیت و تبریک به خانواده‌های شهدای سال ۹۸ از جمله شهدای دفاع از حرم و مرزها و در رأس آنان شهید بزرگوار سردار سلیمانی، شهید ابومهدی المهندس و همراهان آنها و همچنین شهدای حادثه کرمان و حادثه هواپیما و شهدای سلامت، سال ۹۸ را سالی پر تلاطم برای ملت ایران خواندند و خاطرنشان کردند: سال قبل با سیل آغاز و با کرونا تمام شد و در طول سال نیز حوادث گوناگونی مانند زله و تحریم‌ها پدید آمد اما اوج این حوادث، جنایت تروریستی آمریکا و شهادت سردار نامدار ایران و اسلام، شهید سلیمانی بود.
رهبر انقلاب اسلامی افزودند: سال قبل، سال سختی بود و گرفتاری‌های مردم نیز کم نبود اما در کنار سختی‌ها، سربلندی‌های بعضاً بی‌سابقه‌ای وجود داشت و ملت ایران واقعاً خوش درخشید.
ایشان روانه شدن سیل مردم مؤمن و با همت برای کمک به مناطق آسیب‌دیده در قضیه سیل اول سال را از جمله زیبایی‌های سال ۹۸ برشمردند و افزودند: هیجان عمومی و حضور دهها میلیونی مردم در حادثه شهادت بزرگ شهید سلیمانی و خلق اجتماعات شکوهمند در تهران، قم، اهواز، اصفهان، مشهد و کرمان که در دنیا و در تاریخ کشورمان بی‌نظیر بود، جلوه دیگری از سربلندی مردم و مایه آبروی کشور و عزت ملت بود.
حضرت آیت الله ای فداکاری‌های چشمگیر و تحسین‌برانگیز مردم در قضیه کرونا را نمونه دیگری از درخشش ملت در سال ۹۸ خواندند و گفتند: زحمات مجموعه‌های درمانی یعنی پزشکان، پرستاران، بهیاران، مدیران و کارکنان مراکز درمانی و در کنار آنها خدمات مجموعه‌های داوطلب مردمی مانند دانشجویان، طلاب و بسیجیان، همگی مایه عزت و آبرو است.
رهبر انقلاب اسلامی با برشمردن مصادیقی از همکاری و تعاون اجتماعی مردم در این روزها مانند تولید و توزیع اقلام بهداشتی، ضدعفونی کردن معابر، کمک به افراد سالمند، بخشودگی اجاره‌ها و به تأخیر انداختن دریافت مطالبات، افزودند: ملت ایران زیبایی‌ها و فضائل خود را در خلال حوادث سخت نشان داد و من قلباً و صمیمانه از همه این فعالیتها و افراد تشکر میکنم و مژده میدهم که پاداش الهی در انتظار آنها است.
ایشان آزمونهای سال ۹۸ را آزمونهایی دشوار خواندند و با تأکید بر اینکه هیچ ملتی با راحت‌طلبی و رفاه‌جویی محض به جایی نمی‌رسد، گفتند: غلبه بر دشواریها و عبورِ با روحیه از آنها موجب قدرتمند شدن یک ملت و کسب اقتدار و اعتبار است، همچنانکه ملت ایران تاکنون به این شکل بر مشکلات غلبه کرده و بعد از این نیز خواهد کرد.
حضرت آیت‌الله ای درس دیگر حوادث مختلف را شناخت ضعف‌های درونی، خارج شدن از غرور و غفلت و وم توجه به پروردگار دانستند و با درخواست از خداوند برای قرار دادن سال ۹۹ به‌عنوان سال پیروزی‌های بزرگ و با استمداد از پیشگاه حضرت بقیة‌الله برای حمایت از مردم مؤمن ایران گفتند: ملت همچنانکه در طول سالهای متمادی، شجاعانه و با روحیه با حوادث مواجه شدند، از این پس نیز با روحیه و امید با همه حوادث برخورد کنند و مطمئن باشند که تلخی‌ها می‌گذرد و یُسر و آسانی در انتظار ملت ایران خواهد بود چرا که اِنَّ مَعَ العُسرِ یُسرا.
ایشان با اشاره به جریان داشتن کار و تلاش در بخشهای مختلف کشور از جمله در بخشهای علمی، تحقیقی، اجتماعی، دولتی و قضایی، افزودند: خداوند متعال به همه این تلاشها برکت میدهد و ملت را از این گذرگاه با عافیت و سربلندی عبور خواهد داد.
حضرت آیت الله ای در ادامه به ارزیابی میزان پیشرفت شعار سال ۹۸ یعنی رونق تولید پرداختند و با اشاره به گزارشهای موثق از بازگشت به کار برخی از کارخانه‌های راکد یا تعطیل، افزایش ظرفیت تولید بعضی از واحدها، به میدان آمدن شرکتهای دانش‌بنیان و برداشتن گام‌های جدی در پژوهش و تحقیق به‌عنوان سرچشمه تولید، گفتند: این گزارشها نشان میدهد در سال ۹۸ علاوه بر استقبال صاحبنظران از شعار رونق تولید، در عمل نیز از آن استقبال شد و با کار و تلاش دستگاههای مختلف، تولید تا حدودی به راه افتاد البته اثر آن در زندگی مردم محسوس نشد.
رهبر انقلاب اسلامی با تأکید بر اینکه باید با کار ده برابری، تولید به جایی برسد که در زندگی مردم اثر بگذارد، افزودند: مسائل اقتصادی کشور متعدد است از جمله اصلاحات بانکی، گمرکی و مالیاتی» و بهبود فضای کسب‌وکار» اما نقش تولید بی‌همتا است و با راه افتادن تولید و استفاده از بازار فروش ۸۰ میلیونی در داخل و ضمناً ارتباط با فروش و بازارهای خارجی، مشکلات اقتصادی قطعاً پایان می‌یابد و تحریم‌ها به نفع کشور تمام خواهد شد.
ایشان افزودند: تحریم تاکنون در کنار ضررهایش، سودهایی نیز داشته و ما را وادار کرده است که به فکر تهیه لوازم زندگی و نیازهای کشور از طریق امکانات داخلی باشیم که این حرکت بسیار مغتنم ان‌شاءالله ادامه خواهد یافت.
حضرت آیت‌الله ای با جمع‌بندی سخنانشان در خصوص نیاز قطعی کشور به تولید، سال ۹۹ را سال جهش تولید» نامگذاری کردند و خطاب به دست‌اندرکاران تأکید کردند: جوری عمل کنید که با جهش تولید، تغییری محسوس در زندگی مردم به‌وجود آید.
ایشان افزودند: البته لازمه تحقق این هدف برنامه‌ریزی است و بخشهای مختلف مانند سازمان برنامه، مجلس و مرکز تحقیقات آن، قوه‌قضائیه، مجموعه‌های دانش‌بنیان و گروههای پر شمار جوان، مبتکر و فعال باید در این برنامه‌ریزی‌ها شرکت کنند.
رهبر انقلاب اسلامی در پایان با تبریک مجدد سال جدید و عید مبعث و آرزوی جلب توجهات الهی، از ملت ایران خواستند به‌طور روزافزون به توجهات، توسلات و معنویات خود بیفزایند.
طبق تازه‌ترین آمارهای ارائه‌شده از سوی وزارت بهداشت، در ۲۴ ساعت گذشته یعنی حد فاصل ظهر پنجشنبه (۲۹ اسفند ۹۸) تا ظهر جمعه (۱ فروردین ۹۹) ۱۲۳۷ نفر دیگر در ایران به ویروس کرونای جدید (کووید-۱۹) مبتلا شده‌اند. به این ترتیب مجموع مبتلایان از روز اول تا کنون به ۱۹۶۴۴ نفر رسیده است. در کل روزهای شیوع کرونا در ایران تاکنون ۱۴۳۳ نفر فوت کرده و ۶۷۴۵ نفر نیز بهبود یافته‌اند. آمارهای تفکیکی استان‌های درگیر کرونا در ۲۴ ساعت اخیر» و آمار کل کشور از ابتدا تا امروز را در این اینفوگرافیک خواهید دید.
گرافیک: پدرام آقایی
منبع داده‌ها: وزارت بهداشت
سرم را می زنم از بی کسی گاهی به درگاهی
نه با خود زاد راهی بردم از دنیا، نه همراهی
اگر زاد رهی دارم همین اندوه و فریاد است
"نه بر مژگان من اشکی نه بر لبهای من آهی"
غروبی را تداعی می کنم با شوق دیدارش
تماشا می کنم عطر تنش را هر سحرگاهی
دلم یک بار بویش را زیارت کرد. این یعنی
نمی خواهد گدایی را براند از درش شاهی
نمی خواهم که برگردد ورق، ابلیس برگردد
دعای دست می گویی، چرا چیزی نمی خواهی؟
از این سرگشتگی سمت تو پارو می زنم مولا!
از این گم بودگی سوی تو پیدا می کنم راهی
به طبع طوطیان هند عادت کرده ام ، هندو
همه شب رام رامی گفت و من الله اللهی
هلال نیمه ی شعبان رسید و داغ دل نو شد
دعای آل یاسین خوانده ام با شعر کوتاهی
اگر عصری ست یا صبحی تو آن عصری تو آن صبحی
اگر مهری ست یا ماهی تو آن مهری تو آن ماهی
دل مصر و یمن خون شد ز مکر نابرادرها
یقین دارم که تو آن یوسف افتاده در چاهی
این روزها که شیعه کشی رخ نموده است
شاید نوید آمدنت را دلالت است
آقا! شکایت دلمان را کجا بریم
"عجّل علی ظهور" شما اوج حاجت است
کوفی شده زمانه و هیچ اعتماد نیست
حتی به حرف ما که دعامان شهادت است.
آقا به خاطر دل زینب ظهور کن.
در سوریه حضور حرامی جسارت است
آقا قبول! منتظرانت کجا و من
وقتی تمام زندگی ام غرق حسرت است
اینجا به بغض های حسن خیره مانده ام.
در کوچه ای که مادرتان بی حمایت است.
قصدم گریز نیست به صحرای کربلا.
آنجا که ناله ی همگان وا مصیبت است
در حسرت تو خون شده چشم نگارها
ای انتظار آخر چشم انتظار ها
ای آشنا تر از همه، این دیده کور باد
نشناخته اگرچه تو را دیده بارها
خار طمع به چشم و به پا ریسمان ترس
افتاده ایم بی تو در این گیر و دارها
جز اشک ناشیانه و جز آه پشت آه
دیگر چه چشم داشتی از تازه کارها!؟
کار دل از ترحم دلدار هم گذشت
زنگار بسته آینه جای غبار ها
پاییزمان شدند و گلاویزمان شدند
سرمی رسند بی تو یکایک بهار ها
مشتی پیاده در دل این جاده مانده ایم
رحمی به ما نکرد کسی از سوار ها
دل کاش جز مسیر تو راهی بلد نبود
شد درد سر برای من این اختیار ها
تاری ز موی یار دل زار را بس است
این ما و این گلوی مهیای دارها
برگرد! تا به دور تو گردم مرید وار
در دور نامرادی این روزگارها
به گزارش خبرگزاری تسنیم از ارومیه، بر اساس آمار دانشگاه علوم پزشکی و خدمات درمانی آذربایجان غربی آخرین وضعیت مبتلایان به کرونا در استان اعلام شد.
متأسفانه تاکنون 497 مورد مثبت بوده و 40 نفر جان خود را از دست داده‌اند.
همچنین تاکنون از 1381 نفر آزمایش گرفته شده و تاکنون 251 نفر بهبودی خود را به دست آورده‌اند.
بیشتر بخوانید
آمار تفکیک شده شهرستانهای 17 گانه آذربایجان غربی به شرح زیر است:
ارومیه: 170 نفر
بوکان: 67 نفر
خوی: 55 نفر
شاهین‌دژ: 34 نفر
میاندوآب: 40 نفر
مهاباد: 29 نفر
تکاب: 17 نفر
نقده: 20 نفر
سلماس: 12 نفر
سردشت: 15 نفر
ماکو: 9 نفر
پیرانشهر: 9 نفر
چایپاره: 4 نفر
اشنویه: 9 نفر
چالدران: 3 نفر
پلدشت: 3 نفر
شوط: 1 نفر
اقتصادنیوز: سخنگوی وزارت بهداشت از شناسایی ۲۲۰۶ مورد جدید بیماری کرونا در کشور خبر داد.
به گزارش اقتصادنیوز به نقل از ایسنا، کیانوش جهانپور گفت: از ظهر دیروز تا امروز ۶ فروردین ۹۹ و بر اساس یافته‌های قطعی آزمایشگاهی، ۲۲۰۶ مورد جدید ابتلا به بیماری کووید۱۹ در کشور شناسایی شد و مجموع مبتلایان به این بیماری در ایران به ۲۷۰۱۷ نفر رسید.
وی گفت: خوشبختانه تا کنون ۹۶۲۵ نفر از مبتلایان به کووید۱۹ در کشور، بهبود یافته و ترخیص شده اند.
به گفته جهانپور، با جان باختن ۱۴۳ بیمار مبتلا به کووید۱۹ در طول ۲۴ ساعت گذشته، تعداد درگذشتگان بر اثر این بیماری تا ۶ فروردین ۱۳۹۹ به ۲۰۷۷ نفر رسید.
جهانپور افزود: تا کنون بیش از ۴۷ میلیون و ۵۰۰ هزار از نظر ابتلا به کووید۱۹ در کشور غربالگری شده اند و طرح بسیج ملی مقابله با کرونا با قدرت در کشور در حال اجرا است و الگوی موفقی برای سایر کشورها به حساب می آید.
وی تاکید کرد: مردم حتما برای حفظ سلامتی خود، خانواده و اطرافیان شان به سامانه salamat.gov.ir مراجعه کنند.
به گزارش خبرنگار حوزه بهداشت و درمان گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان، کیانوش جهانپور، سخنگوی وزارت بهداشت درباره آخرین وضعیت ویروس کرونا در ایران اظهار کرد: بر اساس یافته‌های آزمایشگاهی از ظهر دیروز تا امروز، یک هزار و ۷۶۲ مورد جدید ابتلا به کووید ۱۹ در کشور شناسایی شد و تعداد مبتلایان به این بیماری در کشور به ۲۴ هزار و ۸۱۱ نفر رسید.
او افزود: خوشبختانه تا کنون ۸ هزار و ۹۳۱ نفر از بیماران مبتلا به کووید ۱۹ بهبود یافته و ترخیص شده اند و این روند روز به روز در حال افزایش است.
سخنگوی وزارت بهداشت ادامه داد: در طول ۲۴ ساعت گذشته، ۱۲۲ نفر جان خود را از دست دادند و مجموع درگذشتگان این بیماری در کشور به یک هزار و ۹۳۴ نفر رسید.
جهانپور تصریح کرد: تا صبح امروز بیش از ۴۱ میلیون نفر در غربالگری کرونا و طرح بسیج ملی مقابله با کرونا مشارکت کرده اند.
او گفت: توصیه وزارت بهداشت ادامه مشارکت مردم در سامانه salamat.gov.ir است.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از ارومیه، بر اساس آمار دانشگاه علوم پزشکی و خدمات درمانی آذربایجان غربی آخرین وضعیت مبتلایان به کرونا در استان اعلام شد.
متأسفانه تاکنون 462 مورد مثبت بوده و 35 نفر جان خود را از دست داده‌اند.
بیشتر بخوانید
آمار تفکیک شده شهرستانهای 17 گانه آذربایجان غربی به شرح زیر است:
ارومیه: 157 مورد
بوکان: 64 مورد
خوی: 52 مورد
شاهین دژ: 31 مورد
میاندوآب: 36 مورد
تکاب: 17 مورد
سلماس: 12 مورد
مهاباد: 27 مورد
نقده: 19 مورد
سردشت: 11 مورد
چایپارە: 4 مورد
اشنویه: 8 مورد
ماکو: 9 مورد
پیرانشهر: 8 مورد
پلدشت: 3 مورد
چالدران: 3 مورد
شوط: 1 مورد
به گزارش گروه شهروند خبرنگار باشگاه خبرنگاران جوان، ۱۹ اسفند ۹۸ یک بیمار ۱۰۱ ساله با علائم کرونا به بیمارستان ۱۵ خرداد مراجعه کرد و پس از انجام تست‌های کرونا مشخص شد که وی به این بیماری مبتلا است.
این بیمار اردبیلی پس از بهبودی با حال عمومی خوب از بیمارستان ۱۵ خرداد ورامین مرخص شد.
منبع: قربانی – ورامین
جواد آقازاده رئیس دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی و درمانی آذربایجان غربی در گفتگو با خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از ارومیه، با اشاره به وضعیت قرمز شیوع بیماری کرونا در استان گفت: از هزار و ۱۴۳ نمونه گرفته شده جواب آزمایش ۳۹۵ نفر مثبت است.
آقازاده ادامه داد:آمار فوتی‌ها متاسفانه به ۲۷ نفر رسید و تا کنون ۲۰۰ نفر نیز بهبود یافته اند.
رئیس دانشگاه علوم پزشکی آذربایجان غربی ادامه داد:در شهرستان ارومیه ۱۴۴ نفر، بوکان ۵۸ نفر، خوی ۳۹ نفر، شاهین در ۲۶ نفر، میاندوآب ۲۳ نفر، مهاباد ۲۴ نفر، تکاب ۱۷ نفر، نقده ۱۶ نفر، سلماس ۱۰ نفر، ماکو ۸ نفر، پیرانشهر ۶ نفر، سردشت ۸ نفر، اشنویه ۶ نفر، چالدارن ۲ نفر، چایپاره ۴ نفر، پلدشت ۲ نفر و در شوط یک نفر به این ویروس مبتلا شده اند.
آقازاده با اشاره به شیوع گسترده این بیماری در کشور و استان، ادامه داد:مردم حتما با در خانه ماندن و رعایت اصول بهداشتی در قطع زنجیره انتقال این بیماری کمک کنند.
جواد آقازاده رئیس دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی و درمانی آذربایجان غربی در گفتگو با خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از ارومیه، با اشاره به وضعیت قرمز شیوع بیماری کرونا در استان گفت: از هزار و ۶۸ نمونه گرفته شده جواب آزمایش ۳۶۷ نفر مثبت است.
آقازاده ادامه داد:آمار فوتی‌ها متاسفانه به ۲۳ نفر رسید و تا کنون ۱۸۸ نفر نیز بهبود یافته اند.
رئیس دانشگاه علوم پزشکی آذربایجان غربی ادامه داد:در شهرستان ارومیه ۱۳۹ نفر، بوکان ۵۵ نفر، خوی ۳۶ نفر، شاهین در ۲۵ نفر، میاندوآب ۱۹ نفر، مهاباد ۱۷ نفر، تکاب ۱۷ نفر، نقده ۱۶ نفر، سلماس ۹ نفر، ماکو ۸ نفر، پیرانشهر ۶ نفر، اشنویه ۴ نفر، چالدارن ۲ نفر، چایپاره ۲ نفر، پلدشت ۱ نفر و در شوط یک نفر به این ویروس مبتلا شده اند.
آقازاده با اشاره به شیوع گسترده این بیماری در کشور و استان ،ادامه داد:مردم حتما با در خانه ماندن و رعایت اصول بهداشتی در قطع زنجیره انتقال این بیماری کمک کنند.
به گزارش خبرنگار حوزه بهداشت و درمان گروه اجتماعی خبرگزاری آنا، کیانوش جهانپور ظهر امروز در ارتباط با وضعیت ابتلای کرونا در کشور با اشاره به افزایش تعداد بهبودیافتگان و رسیدن این تعداد به ۷ هزار و ۶۳۵ نفر از بیماران مبتلا به ویروس کرونا گفت: برابر آزمایش‌های انجام‌شده از روز گذشته تاکنون ۹۶۶ مورد دیگر به مبتلایان این ویروس افزوده شده است.
وی با بیان اینکه تاکنون ۲۰ هزار و ۶۱۰ هموطن به ویروس کرونا مبتلا شده‌اند، افزود: متأسفانه در ۲۴ ساعت گذشته ۱۲۳ نفر دیگر از هموطنان جان خود را از دست داده‌اند که در مجموع و از روز شیوع ویروس کرونا در کشور تا به امروز یک‌هزار و ۵۵۶ نفر در کشور فوت کرده‌اند.
بر اساس اعلام سخنگوی وزارت بهداشت، آمار مبتلایان جدید به ویروس کرونا از دیروز تا ظهر امروز به تفکیک استانها به این شرح است:
تهران: ۲۳۲ نفر
قم: ۲۰ نفر
گیلان: ۵۷ نفر
اصفهان: ۱۰۱ نفر
البرز: ۵۵ نفر
مازندران: ۲۸ نفر
قزوین: ۵۹ نفر
گلستان: ۶ نفر
خراسان رضوی: ۵۷ نفر
فارس: ۲۲ نفر
لرستان: ۳۴ نفر
آذربایجان شرقی: ۷۲ نفر
خوزستان: ۳۱ نفر
یزد: ۵۲ نفر
زنجان: ۳۵ نفر
کردستان: ۷ نفر
اردبیل: ۶ نفر
کرمانشاه: ۵ نفر
کرمان: ۸ نفر
همدان: ۲۷ نفر
سیستان و بلوچستان: ۵ نفر
چهارمحال و بختیاری: ۲ نفر
ایلام: ۱۸ نفر
آذربایجان غربی: ۱۴ نفر
کهگیلویه و بویراحمد: ۱۲ نفر
خراسان شمالی: ۱ نفر
سبدی دارم در دست، می روم سوی خدا
یا علی می گویم، می روم تا درگه نور و امید
تا به جایی که ملک ره نبرد، می روم سوی خدا
________________________
شد کشته به محراب عبادت حیدر
هر دیده بحال مرتضی می گرید
با گفتن قد قتل ز جبریل امین
در خلد برین خیر نساء می گرید
________________________
دانی ز چه رو دیده ما می گرید
در ماتم شاه اولیا می گرید
تنها ز غمش اهل زمین گریان نیست
عیسی به فلک از این عزا میگرید
چون نامه جرم ما به هم پیچیدند
بردند به دیوان عمل سنجیدند
بیش از همگان گناه مابود ولی
ما را به محبت علی (ع) بخشیدند
________________________
در برج ولا مهر جهانتاب علی است
در شهر علوم سرمدی ، باب علی است
از اول خلقت جهان تا م
مظلوم ترین شهید محراب، علی است
________________________
یک عمر تماشای دری خون آلود
یاد آوری حادثه ای سرخ و کبود
کم کم به علی بال پریدن میداد
ای تیغ نیازی به حضور تو نبود
شب قدر است و قدر آن بدانیم
نماز و جوشن و قرآن بخوانیم
به درگاه خدا غفران و توبه
به شرطی که سر پیمان بمانیم
_______________________
قبل از آنکه بنویسند جزای همه را
می سپارند به تو قدر و قضای همه را
شب قدر است ولی قدر نمی دانیمت
که تو باید بدهی اجر و سزای همه را
کوفه امشب التهاب م است
کوفه امشب کربلایی دیگر است
جبرئیل آوای غم سر داده است
در فلک شوری دگر افتاده است
تیر غصه بر دل زارم نشست
تیغ دشمن فرق مولایم شکست
قلب مجنون سوی صحرا می رود
حیدر امشب سوی زهرا میرود
________________________
ناله کن اى دل به عزاى على
گریه کن اى دیده براى على
کعبه ز کف داده چو مولود خویش
گشته سیه پوش عزاى على
ماه دگر در دل شب نشنود
صوت مناجات و دعاى على
واى امیر دو سرا کشته شد
خانه غم گشته، سراى على
________________________
بی ذکر علی صومعه و دیری نیست
کس را پی درک ذات او سیری نیست
گویند که از غیر علی چشم بپوش
هر جا نگرم علی بود غیری نیست
از کسانی که در هنگام تولد امام زمان علیه السلام حضور داشتند و جریان را مفصلا شرح داده.حکیمه خاتون دختر امام محمد تقی و عمه امام حسن عسکری علیه السلام است.شرح این داستان این است:
حکیمه خاتون میگوید:روزی به خانه امام حسن مشرف شدم.شبانگاه که نیمه شعبان سال ۲۵۵ بود وقتی خواستم به منزلم برگردم امام حسن فرمود:عمه جان امشب در خانه ما بمان زیرا ولی خدا و جانشین من در این شب متولد خواهد شد.پرسیدم از کدام کنیزانت؟فرمود از سوسن.پس هرچه در سوسن جست و جو نمودم آثاری از حمل ندیدم.بعد از افطار و ادای نماز با سوسن در یک اطاق خوابیدیم.طولی نکشید که از خواب بیدار شدم و در فرمایشات امام حسن تفکر می نمودم.بعد مشغول نماز شب شدم.سوسن هم از خواب برخواسته و نماز شب به جای آورد.نزدیک سپیده دم بود ولی از وضع حمل خبری نبود.داشتم در صحت وعده امام حسن تردید مینمودم که از اطاقش فرمود : عمه جان!شک نکن که وقت تولد فرزندم نزدیک شده است.
ناگهان احوال سوسن را متغیر دیدم.از جریان پرسیدم فرمود:احساس ناراحتی شدیدی در خود میکنم.من به تهیه مقدمات وضع حمل مشغول شدم و خودم قابلگی او را بر عهده گرفتم.
طولی نکشید که ولی خدا پاک و پاکیزه به دنیا آمد و در همان حال امام حسن فرمود:عمه جان!فرزندم را بیاور.وقتی کودک را به نزدش بردم او را در بغل گرفته دهان مبارکش را بر چشمان آن کودک نهاد.بلافاصله باز شد.سپس دهانش را بر دهان و گوش آن نوزاد نهاد و دست بر سرش مالید.پس از آن کودک به سخن آمده و به تلاوت قرآن مشغول شد.بعدا کودک را به من داد و فرمود:به نزد مادرش ببر!کودک را نزد مادرش بردم و به منزل بازگشتم.در روز سوم نیز به خانه امام حسن مشرف شدم و ابتدائا به قصد دیدار نوزاد به حجره سوسن رفتم اما کودک را ندیدم.پس خدمت امام حسن مشرف شدم ولی خجالت کشیدم از احوال نوزاد سوال نمایم.امام حسن ابتدائا فرمود:عمه جان!فرزندم در پناه خدا غایب شده است.هنگامی که من از دنیا رفتم و دیدی شیعیانم اختلاف دارند جریان ولادت فرزندم را به شیعیان مورد وثوق خبر بده.اما باید آن قضیه مخفی بماند.زیرا فرزندم غایب خواهد شد
دکتر آقازاده رئیس دانشگاه علوم پزشکی آذربایجان غربی در گفتگو با واحد خبر صدا و سیما در خصوص آخرین آمار مبتلایان به ویروس کووید ۱۹ در استان گفت : از ۳۶۰ نمونه ی مشکوک مورد آزمایش قرار گرفته در روز ۲۲ اردیبهشت، ۶۸ مورد مثبت اعلام شده است (۵۲ نفر سرپایی،۱۶ نفر بستری).با احتساب موارد جدید تعداد کل مبتلایان استان به ۳۴۳۶ نفر رسید.
وی افزود: متاسفانه با یک مورد فوتی جدید از خوی تعداد فوتی های استان به ۱۸۶ مورد افزایش یافت و تعداد بهبود یافتگان با ۱۱ مورد جدید به ۱۵۵۳نفر رسید.
رئیس دانشگاه علوم پزشکی استان تعداد مبتلایان جدید به بیماری کرونا در روز 22 اردیبهشت را به تفکیک شهرستان ها به شرح ذیل اعلام کرد : ارومیه ۲۰ (سرپایی ۱۴،بستری ۶)،اشنویه ۱ (سرپایی)،بوکان ۸ (سرپایی ۵، بستری ۳)،تکاب ۵ (سرپایی)،خوی ۱۷ (سرپایی۱۶،بستری ۱)،سلماس ۳ (سرپایی)،مهاباد ۶ (سرپایی ۲،بستری ۴)،میاندوآب ۴ (سرپایی)،نقده ۴ (سرپایی ۲،بستری ۲)
فرمودند: شبی در بیابان عرفات بیتوته کرده ای که جدم حضرت سیدالشهداء اباعبداللّه الحسین(علیه السلام) هم در اینجا بیتوته کرده بود. من گفتم: در این شب چه باید بکنیم؟ فرمودند: دو رکعت نماز می خوانیم، در این نماز پس از حمد، یازده مرتبه قل هو اللّه بخوان.
لذا بلند شدیم و این عمل را همراه با آن آقا انجام دادیم. پس از نماز آن آقا یک دعایی خواندند که من از نظر مضامین مانند آن دعا را نشنیده بودم. حال خوشی داشتند و اشک از دیدگانشان جاری بود. من سعی کردم که آن دعا را حفظ کنم ولی آقا فرمودند: این دعا مخصوص امام معصوم است و تو هم آن را فراموش خواهی کرد. سپس به آن آقا گفتم: ببینید آیا توحیدم خوب است؟ فرمود: بگو. من هم به آیات آفاقیه و انفسیه بر وجود خدا استدلال کردم و گفتم: من معتقدم که با این دلایل، خدایی هست. فرمودند: برای تو همین مقدار از خداشناسی کافی است. سپس اعتقادم را به مسئله ولایت برای آن آقا عرض کردم. فرمودند: اعتقاد خوبی داری. بعد از آن سؤال کردم که: به نظر شما الآن حضرت امام زمان(عج) در کجا هستند. حضرت فرمودند: الان امام زمان در خیمه است.
سؤال کردم: روز عرفه، که می گویند حضرت ولی عصر(عج) در عرفات هستند، در کجای عرفات می باشند؟ فرمود: حدود جبل الرحمة. گفتم: اگر کسی آنجا برود آن حضرت را می بیند؟ فرمود: بله، او را می بیند ولی نمی شناسد.
گفتم: آیا فردا شب که شب عرفه است، حضرت ولی عصر(عج) به خیمه های حجاج تشریف می آورند و به آنها توجهی دارند؟ فرمود: به خیمه شما می آید؛ زیرا شما فردا شب به عمویم حضرت ابوالفضل(علیه السلام) متوسل می شوید.
در این موقع، آقا به من فرمودند: حاجّ محمدعلی، چای داری؟ ناگهان متذکر شدم که من همه چیز آورده ام ولی چای نیاورده ام. عرض کردم: آقا اتفاقا چای نیاورده ام و چقدر خوب شد که شما تذکر دادید؛ زیرا فردا می روم و برای مسافرین چای تهیه می کنم.
آقا فرمودند: حالا چای با من. از خیمه بیرون رفتند و مقداری که به صورت ظاهر چای بود، ولی وقتی دم کردیم، به قدری معطر و شیرین بود که من یقین کردم، آن چای از چای های دنیا نیست، آوردند و به من دادند. من از آن چای دم کردم و خوردم. بعد فرمودند: غذایی داری، بخوریم؟ گفتم: بلی نان و پنیر هست. فرمودند: من پنیر نمی خورم. گفتم: ماست هم هست. فرمودند: بیاور، من مقداری نان و ماست خدمتشان گذاشتم و ایشان از نان و ماست میل فرمودند.
سپس به من فرمودند: حاج محمدعلی، به تو صد ریال (سعودی) می دهم، تو برای پدر من یک عمره به جا بیاور. عرض کردم: اسم پدر شما چیست؟ فرمودند: اسم پدرم سید حسن» است. گفتم: اسم خودتان چیست؟ فرمودند: سید مهدی. من پول را گرفتم و در این موقع، آقا از جا برخاستند که بروند. من بغل باز کردم و ایشان را به عنوان معانقه در بغل گرفتم. وقتی خواستم صورتشان را ببوسم، دیدم خال سیاه بسیار زیبایی روی گونه راستشان قرار گرفته است. لبهایم را روی آن خال گذاشتم و صورتشان را بوسیدم.
پس از چند لحظه که ایشان از من جدا شدند، من در بیابان عرفات هر چه این طرف و آن طرف را نگاه کردم کسی را ندیدم! یک مرتبه متوجه شدم که ایشان حضرت بقیة اللّه ، ارواحنافداه، بوده اند، به خصوص که اسم مرا می دانستند و فارسی حرف می زدند! نامشان مهدی(عج) بود و پسر امام حسن عسکری(علیه السلام) بودند.
نشستم و زار زار گریه کردم. شرطه ها فکر می کردند که من خوابم برده است و سارقان اثاثیه مرا برده اند، دور من جمع شدند، اما من به آنها گفتم: شب است و مشغول مناجات بودم و گریه ام شدید شد.
فردای آن روز که اهل کاروان به عرفات آمدند، من برای کاروان قضیه را نقل کردم، او هم برای اهل کاروان جریان را شرح داد و در میان آنها شوری پیدا شد.
اول غروب شب عرفه، نماز مغرب و عشا را خواندیم. بعد از نماز با آن که من به آنها نگفته بودم که آقا فرموده اند: فردا شب من به خیمه شما می آیم؛ زیرا شما به عمویم حضرت عباس(علیه السلام) متوسل می شوید» خود به خود کاروان روضه حضرت ابوالفضل(علیه السلام) را خواند و شوری برپا شد و اهل کاروان حال خوبی پیدا کرده بودند، ولی من دائما منتظر مقدم مقدس حضرت بقیة اللّه ، روحی و ارواح العالمین لتراب مقدمه الفداء، بودم.
بالاخره نزدیک بود روضه تمام شود که کاسه صبرم لبریز شد. از میان مجلس برخاستم و از خیمه بیرون آمدم، ناگهان دیدم حضرت ولی عصر(عج) بیرون خیمه ایستاده اند و به روضه گوش می دهند و گریه می کنند، خواستم داد بزنم و به مردم اعلام کنم که آقا اینجاست، ولی ایشان با دست اشاره کردند که چیزی نگو و در زبان من تصرف فرمودند و من نتوانستم چیزی بگویم. من این طرف در خیمه ایستاده بودم و حضرت بقیة اللّه ، روحی فداه، آن طرف خیمه ایستاده بودند و بر مصائب حضرت ابوالفضل(علیه السلام) گریه می کردیم و من قدرت نداشتم که حتی یک قدم به طرف حضرت ولی عصر(عج) حرکت کنم. بالاخره وقتی روضه تمام شد، حضرت هم تشریف بردند.
1. محدّث نوری پیش از نقل این ملاقات می‌نویسد: این قضیّه [مربوط است به] صالحِ متقی حاج علی بغدادی که در تاریخِ تألیف این کتاب موجود است و اگر در تمام کتاب نبود مگر این حکایت صحیح و محکم که فوائد آن بسیار است و در زمانی نزدیک به ما واقع شده، هر آینه کافی بود در شرافت و ارزش آن.»
2. سوره بقره، آیه 282.
3. بحارالانوار، ج 53، جنة المأوی، ص 312؛ نجم الثاقب، داستان 31، ص 484 (با اندکی تصرف).
امام زمان (عج) آخرین امام شیعیان در ۱۵ ماه شعبان ۲۵۵ ه.ق، علی رغم مراقبت های ویژه مأموران حکومت عباسی، در خانه امام عسکری علیه السلام چشم به جهان گشودند. تولد مخفیانه آن حضرت بی شباهت به تولد حضرت موسی علیه السلام و حضرت ابراهیم خلیل علیه السلام نیست.
نام: محمد بن الحسن
کنیه: ابوالقاسم
امام زمان حضرت مهدی (عج) هم نام و هم کنیه حضرت پیامبر اکرم(ص) است. در روایات آمده است که شایسته نیست آن حضرت را با نام و کنیه، اسم ببرند تا آن گاه که خداوند به ظهورش زمین را مزیّن و دولتش را ظاهر گرداند.
مهدى, خاتم,منتظر, حجت, صاحب الامر,صاحب امان, قائم , خلف صالح,بقیّه اللّه,منتقم,وارث,موعود,خاتم الاوصیاء,داعی,باسط,تمام,غائب,مأمول,ناطق,نور آل محمد(ص)
شیعیان در دوران غیبت صغرى ایشان را ناحیه مقدسه» لقب داده بودند. در برخى منابع بیش از ۱۸۰ لقب براى امام زمان(ع) بیان شده است.
برای مطالعه بیشتر لینک زیر هدیه ما به شما
دانلود سخنرانی استاد رائفی پور
ایشان یگانه فرزند امام حسن عسکری علیه السلام یازدهمین امام شیعیان است. امام زمان (عج) در سحرگاه پانزدهم شعبان ۲۵۵ هوق در شهر سامرّا چشم به جهان گشود
و پس از پنج سال زندگی تحت سرپرستی پدر بزرگوارشان امام حسن عسکری علیه السلام، و مادر بزرگوارشان نرجس خاتون، در سال ۲۶۰ ه.ق به دنبال شهادت امام حسن
عسکری علیه السلام همچون حضرت عیسی علیه السلام و حضرت یحیی علیه السلام که در سنین کودکی عهده دار نبوّت شده بودند ـ در پنج سالگی منصب امامت شیعیان را
عهده دار شدند. امام زمان (عج) پس از سپری شدن دوران غیبت با تشکیل حکومت عدل جهانی احکام الهی را در سرتاسر دنیا حاکمیت خواهد بخشید.
آخرین امام شیعیان در ۱۵ ام ماه شعبان ۲۵۵ ه.ق، علی رغم مراقبت های ویژه مأموران حکومت عباسی، در خانه امام عسکری علیه السلام چشم به جهان گشودند. تولد
مخفیانه آن حضرت بی شباهت به تولد حضرت موسی علیه السلام و حضرت ابراهیم خلیل علیه السلام نیست. همان گونه که این دو پیامبر بزرگ الهی تحت شدید ترین تدابیر
امنیتی فرعونیان و نمرودیان به اراده خداوند و به سلامت در کنار کاخ فرعون و نمرود متولّد شدند، امام زمان (عج) نیز در حالی که جاسوسان و مأموران خلیفه عباسی تمام
وقایع خانه امام یازدهم علیه السلام را زیر نظر داشتند، در کمال امنیت و بدون آن که دشمنان اگاهی پیدا کنند، در سحرگاه روز جمعه نیمه شعبان قدم به جهان هستی گذاشتند.
برای مطالعه بیشتر لینک زیر هدیه ما به شما
دوران زندگی امام زمان (عج)
دوران زندگی حضرت مهدی (عج) به چهار دوره تقسیم می شود که به شرح زیر می باشد :
۱) از تولد تا غیبت امام زمان (عج):
امام زمان (عج) پس از تولد حدود پنج سال تحت سرپرستی امام حسن عسکری علیه السلام به صورت نیمه مخفی زندگی کردند. یکی از کارهای بسیار مهمی که حضرت امام
حسن عسکری علیه السلام در این دوره انجام دادند این بود که امام زمان (عج) را به بزرگان شیعه معرفی کردند تا در آینده در مسئله امامت دچار اختلاف و دو دستگی نشوند.
۲) غیبت صغری امام زمان (عج):
پس از شهادت حضرت امام حسن عسکری علیه السلام در سال ۲۶۰ ه.ق دوره غیبت صغری شروع شد و تا سال ۳۲۹ ه.ق ادامه پیدا کرد. در این دوره امام زمان (عج) از طریق
چهار نائب خاص خود به ادامه امور مردم می پرداختند و با مردم در ارتباط بودند.
۳) دوره غیبت کبری امام زمان (عج):
این دوران از سال ۳۲۹ ه.ق شروع شد و تا زمانی که خداوند مصلحت بدانند ادامه خواهد داشت در این دوره پاسخ به پرسش ها و مشکلات و احکام مردم بر عهده نایبان عام
امام زمان (عج) است و حضرت نایب خاصی برای این دوره معرفی نکرده اند.
۴) دوره حکومت امام زمان (عج):
پس از ظهور، امام زمان (عج) بر اساس احکام اسلام حکومت واحد جهانی تشکیل خواهند داد که در سایه آن سرتاسر جهان پر از عدل و داد خواهد شد.
یاران خاص امام زمان (عج):
۱. عثمان بن سعید عمروى (متوفاى سال ۲۶۵ ه.ق).
۲. محمد بن عثمان عمروى (متوفاى سال ۳۰۴ه.ق).
۳. حسین بن روح نوبختى (متوفاى سال ۳۲۶ه.ق).
۴. على بن محمد سمرى (متوفاى سال ۳۲۹ه.ق).
این چهار تن نماینده بلافصل امام زمان (عج) بودند که در ایام غیبت صغرى، پس از شهادت امام حسن عسکرى (ع)، از سال ۲۶۰ تا ۳۲۹، ه.ق به مدت ۷۰ سال به ترتیب، واسطه
میان امام زمان (عج) وشیعیان ایشان بودند. این چهار نفر به نوّاب اربعه» مشهورند. برای اشنایی بیشتر با نایبین خاص امام زمان (عج) به لینک زیر مراجعه فرمایید. نواب خاص امام زمان (عج)
حدیث امام رضا (ع) درباره امام زمان (عج)
پیامبر اکرم (ص) و ائمه اطهار علیهم السلام هر کدام در سخنان خود به اوصاف حضرت مهدی (عج) اشاره کرده اند. امام رضا علیه السلام در توصیف ویژگی های چهره و
سجایای اخلاقی و ویژگی های برجسته امام زمان (عج) می فرمایند: قائم آل محمد(عج) هاله هایی از نور چهره زیبای او را احاطه کرده است رفتار معتدل و چهره شادابی
دارد. از نظر ویژگی های جسمی شبیه ترین فرد به رسول خدا(ص) است. نشانه خاصّ او آن است که گرچه عمر بسیار طولانی دارد، ولی از سیمای جوانی برخوردار است؛ تا
آن جا که هر بیننده ای او را چهل ساله یا کمتر تصور می کند. از دیگر نشانه های او آن است که تا زمان مرگ با وجود گذشت زمان بسیار طولانی هرگز نشان پیری در چهره او
دیده نخواهد شد».
جانشین بعد از امام عسکری (ع) به نقل از جناب عثمان بن سعید بن عمری
روزی عثمان بن سعید بن عمری به همراه حدود چهل نفر از بزرگان شیعه به حضور امام عسکری علیه السلام رسیدند تا درباره جانشین ایشان سؤال کنند و در آینده از ایجاد
اختلاف در مسئله امامت جلوگیری کنند. راوی می گوید: وقتی عثمان بن سعید به امام عسکری علیه السلام گفت: آمده ایم تا درباره مطلب مهمی که شما به آن آگاه ترید از
شما سؤال کنیم، امام حسن عسکری علیه السلام فرمودند: بنشین عثمان. پس از ساعتی امام حسن عسکری علیه السلام فرمودند: آیا می خواهید بگویم به چه منظوری
آمده اید؟ همه گفتند: ای فرزند رسول خدا، بفرمایید. آن گاه حضرت فرمودند: آمده اید تا درباره حجت خدا و امام پس از من بپرسید. همه گفتند: آری. در این لحظه ناگهان پسری
که چهره درخشانی چون ماه داشت و از هر حیث به امام عسکری علیه السلام شبیه بود وارد شد. حضرت فرمودند: بعد از من پیشوای شما و جانشینم این فرزند من است.
مواظب باشید پس از من در دین دچار آشفتگی نشوید…
چهره و شمایل حضرت مهدی ( ع ) را راویان حدیث شیعی و اهل سنت چنین نوشته اند چهره اش گندمگون ، ابروانی هلالی و کشیده ، چشمانش سیاه و درشت و جذاب ، شانه اش پهن ،
دندانهایش براق و گشاد ، بینی اش کشیده و زیبا، پیشانی اش بلند و تابنده . استخوان بندی اش استوار و صخره سان ، دستان و انگشتهایش درشت .گونه هایش کم گوشت و اندکی متمایل به
زردی – که از بیداری شب عارض شده -بر گونه راستش خالی مشکین . عضلاتش پیچیده و محکم ، موی سرش بر لاله گوش ریخته ، اندامش متناسب و زیبا ، هیاتش خوش منظر و رباینده ، رخساره
اش در هاله ای از شرم بزرگوارانه و شکوهمند غرق . قیافه اش از حشمت و شکوه رهبری سرشار .نگاهش دگرگون کننده ، خروشش دریاسان ، و فریادش همه گیر
به گزارش خبرنگارحوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ روز نیمه شعبان سالروز تولد امام دوازدهم شیعیان است. در برخی روایات، شب نیمه شعبان پس از شب قدر برترین شبها دانسته شده است. گروهی از شیعیان در این شب به شب زنده‌داری و اعمال مذهبی مشغول میشوند. برخی از اهل سنت و طریقتهای تصوف نیز به فضیلت این شب معتقدند. همزمان با سالروز تولد امام دوازدهم شیعیان چهل حدیث درباره امام زمان(عج) در اینجا بخوانید.
١ـ پیامبرگرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم»:
المَهدِی طاووسُ أَهلِ الجَنَّةِ.
مهدی(ع) طاووس اهل بهشت است. (الشِّهاب فی‌الحِکَمِ و الآداب، ص ١٦)
٢ـ پیامبرگرامی اسلام (صلی‌الله علیه و آله و سلم)»:
افضلُ اَعمالٍ اُمّتی اِنتظارُ الفَرَج.
افضل اعمال امت من انتظار فَرَج و ظهور امام زمان علیه‌السلام است. (الشِّهاب فی‌الحِکَم و الآداب، ص ١٦)
٣ـ حضرت مهدی(عج)»:
اَكثِروا الدُّعاءَ بِتَعجِیل الفَرَجِ فَاِنَّ ذلِكَ فَرَجُكُم.
برای تعجیل در ظهور من زیاد دعا کنید که خود فَرَج و نجات شما است. (کمال‌الدین، ج ٢، ص ٤٨٥)
٤ـ مولی امیرالمؤمنین(علیه‌السلام)»:
اِنتَظِروا الفَرَجَ وَلا تَیأسُوا مِن رَوحِ الله.
همواره در انتظار (فرج و ظهور صاحب‌امان علیه‌السلام) باشید و یأس و ناامیدی از رحمت خدا به خود راه مدهید. (بحار، ج ١٥، ص ١٢٣)
٥ـ امام جعفرصادق (علیه‌السلام)»:
مَن ماتَ مِنكُم وَ هُوَ مُنتظِرٌ لِهذا الأََمرِ كان كَمَن هوُ مَعَ القائِمِ فی فُسطاطِه.
هر کس از شما که در حال انتظار ظهور حضرت مهدی(علیه‌السلام) از دنیا برود همچون کسی است که در خیمه و معیت آن حضرت در حال جهاد به سر می‌برد. (بحار، ج ٥٢، ص ١٢٦)
٦ـ پیامبرگرامی اسلام (صلی‌الله علیه و آله و سلم)»:
مَن اَنكَرَ القائِمَ مِن وُلدی أَثناءَ غَیبَتِهِ ماتَ میتَةً جاهِلیةً.
کسی که قائم(مهدی) را که از فرزندان من است در دوران غیبتش مُنکِر شود، بر حالت جاهلیت قبل از اسلام از دنیا خواهد رفت. (منتخب‌الاثر، ص ٢٢٩)
٧ـ امام جعفرصادق (علیه‌السلام)»:
لَو لَمْ یبْقَ منَ الدُّنیا اِلاَّ یومٌ واحِدٌ لَطَوّلَ اللهُ ذلِكَ الیومَ حَتّی یخرُجَ قائمُنا أَهْلَ البَیت.
اگر از عمر دنیا تنها یک روز مانده باشد خداوند آن روز را آنقدر طولانی میکند تا قائم ما اهل بیت(علیه‌السلام) ظهور یابد. (منتخب‌الاثر، ص ٢٥٤)
٨ـ حضرت مهدی(عج)»:
فَاِنّا یحیطُ عِلمُنا بِأَنبائِكُم و لایعزُبُ عَنّا شَیءٌ مِن اَخباركُم.
ما از اوضاع شما کاملاً باخبریم و هیچ چیز از احوال شما بر ما پوشیده نیست. (بحار، ج ٥٣، ص ١٧٥)
٩ـ حضرت مهدی(ع)»:
اِنّی اَمانٌ لِأَهلِ اِلأرضِ كما أَنَّ النُّجومَ اَمانٌ لِأَهلِ السّماء.
من برای اهل زمین أمن و أمانم همان گونه که ستارگان آسمان أمن و أمان اهل آسمانند. (بحار، ج ٧٨، ص ٣٨)
١٠ـ امام جعفرصادق (علیه‌السلام)»:
المُنتَظِرُ لِلثّانی عَشَر كَالشّاهِرِ سَیفَهُ بَینَ یدَی رُسولِ الله صلی‌الله علیه و آله یذُبُّ عَنهُ.
کسی که در انتظار امام دوازدهمین خود به سر می‌برد همانند کسی است که در رکاب رسول خدا(صلی‌الله علیه و آله و سلم) شمشیر کشیده و از آن حضرت دفاع می‌نماید. (کمال‌الدین، ص ٦٤٧)
١١ـ حضرت مهدی(ع):
إنّا غَیرُ مُهمِلینَ لِمُراعاتِكُم ولا ناسین لِذِكرِكُم و لَولا ذلِكَ لَنَزلَ بِكُم اللّأْواءُ وَاصطَلَكُمُ الأَعداءُ.
ما در رعایت حال شما هیچ کوتاهی نمی‌کنیم و یاد شما را از خاطر نمی‌بریم وگرنه محنت و دشواریها شما را فرا می‌گرفت و دشمنان شما را از بُن و ریشه قلع و قمع می‌ساختند. (بحار، ج ٥٣، ص ٧٢)
١٢ـ حضرت مهدی(ع):
اَنَا خاتِمُ الأوصیاءِ وَ بی یدفَعُ اللهُ البَلاءَ عَن اَهلی و شیعَتی.
من ختم‌کنندة راه اوصیا هستم و به وسیلة من خدا بلاها را از اهل بیت من و شیعیانم دفع می‌نماید. (غیبت شیخ طوسی، ص ٢٤٦)
١٣ـ پیامبرگرامی اسلام (صلی‌الله علیه و آله و سلم)»:
یخرُجُ المَهدی و علی رَأسِه غَمامَةٌ فیها مُنادٍ ینادی هذا المَهدی خَلیفةُ اللهِ فَاتَّبِعوهُ»
زمانی که حضرت مهدی(ع) ظهور میکند ابری بالای سر دارد که در آن منادی ندا میکند این مهدی خلیفة‌الله است، از او متابعت و پیروی کنید.» (بحار، ج ٥١، ص ٨١)
١٤ـ امام جعفرصادق(علیه‌السلام)»:
قَبْلَ قیامِ القائمِ(علیه‌السلام) خَمسُ علاماتٍ مَحْتُوماتٍ. اَلیمانی وَ السُّفیانی و الصَّیحَةُ وَ قَتلُ النَّفسِ اَّكِیةِ وَ الخَسفُ بِالبَیداء.
پیش از ظهور حضرت قائم(علیه‌السلام) وقوع این پنج علامت حتمی است: ظهور یمانی (از یمن)، سفیانی (از شام)، صیحه و فریاد آسمانی، کشته شدن نفس زکیه (سیدی بزرگوار در مسجدالحرام) و فرو رفتن لشکر سفیانی در زمین بیداء (بیابان میان مکه و مدینه). (اام‌الناصب، ج٢، ص ١٣٦ ـ بحار، ج ٥٢، ص ٢٠٤)
١٥ـ امام محمدباقر (علیه‌السلام)»:
وَ قَتلُ غلامٍ مِن آلِ مُحمّدٍ عَلیهِمُ السلامُ بَینَ الرُّكنِ و المَقامِ اِسمُهُ محمدُبنُ الحَسَنِ اَلنَّفسُ اّكیةِ».
(از علائم نزدیک ظهور حضرت) جوانی از آل محمد(علیه‌السلام) به نام محمد بن الحسن نفس زکیه» میان رکن حجر‌الاسود و مقام ابراهیم به شهادت می‌رسد. (بحار، ج ٥٢، ص ١٩٢)
١٦ـ امام جعفرصادق (علیه‌السلام)»:
لَیسَ بَینَ قِیامِ قائِمِ آلِ مُحمدٍ علیهم السلام وَ بینَ قَتلِ النّفسِ اّكِیةِ الاّ خَمسَ عَشَرَةَ لیلةً.
فاصله میان قیام قائم آل محمد(علیه‌السلام) و شهادت نفس زکیه» تنها پانزده روز خواهد بود. (بحار، ج ٥٢، ص ٢٠٣)
١٧ـ امام جعفرصادق (علیه‌السلام)»:
قُداّمُ القائِمِ مَوتَتان: مَوتٌ احمرُ وَ موتٌ اَبیضُ حتّی یذَهَبَ مِن كُلِّ سبعةٍ خمسةٌ! اَلموتُ الأحَمرُ السَیفُ و المَوتُ اَلأَبْیضُ الطَاّعونُ.
پیش از قیام حضرت، دو نوع مرگ و میر خواهد بود: یکی مرگ سرخ و دیگر مرگ سفید آنچنان (سهمگین و هولناک) كه از هر هفت نفر پنج نفر از بین خواهند رفت! مرگ سرخ با شمشیر(اسلحه) و مرگ سفید بیماری(همه‌گیر) طاعون است. (كمال‌الدین، ص ٦٥٥)
١٨ـ امام جعفرصادق (علیه‌السلام)»:
لایقومُ حتّی یقتَلَ الثُّلثُ و یموتُ الثُّلثُ و یبقَی الثُّلث!
قیام حضرت نخواهد بود تا زمانی که یک سوم مردم کشته شوند و یک سوم دیگر می‌میرند و تنها یک سوم باقی خواهند ماند! (بشارت‌الاسلام، ص ١٧٥)
١٩ـ امام جعفرصادق (علیه‌السلام)»:
كَذَبً الوَقّاتون، إنّا اَهلُ بَیتٍ لانُوَقِّتُ.
دروغ می‌گویند کسانی که زمان ظهور حضرت را پیشگوئی میکنند. ما خاندان اهل بیت برای فَرَج حضرتش زمان معین نمی‌کنیم. (بحار، ج ٥٢، ص ١١٨)
٢٠ـ امام محمدباقر (علیه‌السلام)»:
اذا خَرَجَ أَسنَدَ ظَهْرهُ اِلَی الكَعبةِ وَ اجتَمع له ثلاثُمِأَةٍ وَ ثَلاثَةَ عَشَرَ رجَلاً. فَأَوَّلُ ما ینطِقُ بِهِ هذِهِ الإیة بَقِیةُ‌الله خیرٌلكُم اِنْ كُنتُم مؤمنین.»
زمانی که حضرت ظهور میکند به خانة کعبه تکیه میدهد و در خدمتش سیصد و سیزده نفر (یاران به تعداد لشکریان بدر) حضور پیدا میکنند. اول سخن حضرت آیه شریفه است: بَقِیةُ‌اللهِ خیرٌلکُم اِنْ کُنتُم مُؤمنین». (اِعلام الوری، ص ٤٣٣)
٢١ـ امام علی‌بن‌موسی‌الرضا (علیه‌السلام)»:
علامَتُهُ أَن یكوُنَ شَیخَ السِّنِّ شَابَّ المَنظَرِ حتّی أَنَّ النّاظِرَ اِلَیهِ یحسَبُهُ اِبنَ اَربعینَ سنةً.
نشانة مخصوص حضرت چهرة جوان بودن او در سن کهولت است به گونه‌ای است که هر کس حضرت را می‌بیند او را چهل ساله می‌پندارد. (اِعلامُ الوَری، ص ٤٣٥)
٢٢ـ امام جعفرصادق (علیه‌السلام)»:
لایبقی مُؤمنٌ مَیتٌ اِلاّ دَخَلتْ عَلیهِ الفَرحةُ فی قَبرِه.
در وقت ظهور حضرتش، هیچ مؤمن از دنیا رفته باقی نمی‌ماند مگر آن که سرور و شادمانی قبر او را فرا میگیرد. (بحار، ج ٥٢، ص ٣٢٨)
٢٣ـ پیامبرگرامی اسلام (صلی‌الله علیه و آله و سلم)»:
مِن ذُُرَّیتی اَلمهدی اِذا خَرجَ نَزَل عیسَی بنُ مریمَ(علیه‌السلام) لِنُصرتِهِ فَقَدَّمَهُ وَ صلّی خَلفَهُ.
مهدی(ع) از فرزندان من است، زمانی که قیام میکند عیسی بن مریم(علیه‌السلام) جهت نصرت و یاری او (از آسمان) فرود می‌آید و حضرتش را برای نماز مقدّم می‌دارد و به او اقتدا می‌نماید. (امالی صدوق، ص ١٨١)
٢٤ـ پیامبرگرامی اسلام (صلی‌الله علیه و آله و سلم)»:
اَلمهدی(ع) یكسِرُ الصلیبَ وَ عِندَهُ عیسی(علیه‌السلام).
حضرت مهدی(ع) پس از ظهور، در حالی که حضرت عیسی(ع) در محضر اوست صلیب (مسیحیان) را درهم می‌شکند. (اثباة‌الهداة، ج ٣، ص ٦٥٠)
٢٥ـ امام محمدباقر (علیه‌السلام)»:
(فی روایةٍ) اَوّلُ مایبدأُ القائمُ علیه السلام بِأنطاكِیةَ فَیستَخرِجُ مِنَها التَّوریةَ مِن غارٍ فیه عصا موسی و خاتَم سلیمان(ع).
نخستین کاری که امام زمان(علیه‌السلام) انجام میدهد (در یک روایتی) تورات (حقیقی) را از غاری در شهر انطاکیه» که عصای موسی و انگشتر سلیمان(علیه‌السلام) نیز در آن است بیرون میآورد. (بحار، ج ٥٢، ص ٣٩٠).
٢٦ـ پیامبرگرامی اسلام (صلی‌الله علیه و آله و سلم)»:
یظْهَرُ علی یدَیهِ تابوتُ السَّكینَةٍ » مِن بُحَیرَةِ طَبَرَیة، یحمَلُ فَیوضَعُ بَینَ یدَیهِ ببَیتِ المَقدِسِ فاذا نَظَرَتْ اِلَیه الیهودُ اَسلَمَت اِلاّ قلیلاً مِنهم.
تابوت سکینه» به دست حضرتش از دریاچة طبرّیه (در فلسطین) بیرون آورده میشود و همراه آن حضرت حمل شده و در بیت‌المقدس در برابرش گذاشته میشود. یهودیان وقتی آن را می‌بینند، به جز تعدادی اندک، همه مسلمان میشوند. (الملاحم و الفتن، ص ٥٧)
٢٧ـ امام جعفرصادق (علیه‌السلام)»:
یقومُ بأمرٍ جَدیدٍ و سُنَّةٍ جَدیدةٍ و قَضاءٍ جَدید عَلَی العَرَبِ شَدید.
حضرت که ظهور میکند، اموری نوین، و سنتّی نوین، و قضاوت‌های نوینی به همراه خواهد داشت و بر قوم عرب سخت گران خواهد بود. (غیبت نعمانی، ص ١٢٢)
٢٨ـ امام جعفرصادق (علیه‌السلام)»:
اذا قامَ القائمُ لایبقی اَرضٌ اِلاّ نُودِی فیها شَهادَةُ اَن لااله اِلاّ اللهُ و أَنّ مُحمداً رسولُ الله صلی الله علیه و آله و سلم.».
زمانی که حضرت قیام میکند سرزمینی باقی نمی‌ماند جز اینکه ندای (رسای) شهادتین لا اله الاالله محمد رسول‌الله(صلی‌الله علیه و آله)» از آن برخواهد خواست. (بحار، ج ٥٢، ص ٣٤٠)
٢٩ـ امام محمدباقر (علیه‌السلام)»:
كَأنّی بِأَصحابِ القائمِ(علیه‌السلام) وَ قَد اَحاطوا بِما بَینَ الخافِقینَ فَلَیس مِن شَیءٍ اِلاّ وَ هُوَ مُطیعٌ لَهمُ.
گویا یاران حضرت قائم(ع) را میبینم که بر شرق و غرب عالم سُلطه یافته‌اند و دیگر چیزی وجود ندارد که مطیع و تحت فرمان آنان نباشد. (کمال‌الدین، ج ٢، ص ٦٧٣)
٣٠ـ امام جعفرصادق (علیه‌السلام)»:
هُوَ المُفرِّجُ الكُرَبِ عَن شیعَتِه بَعد ضَنكٍ شَدیدٍ وَ بَلاءٍ طَویل.
تنها او (مهدی(علیه‌السلام)) است که پس از دوران‌های طولانی بلاخیز و تنگناهای طاقت‌فرسا، غم‌ها و گرفتاری‌ها را از دل شیعیانش برطرف می‌نماید. (اام‌الناصب، ص ١٣٨)
٣١ـ امام زین‌العابدین (علیه‌السلام)»:
اِذا قامَ قائمُنا أَذهَبَ اللهُ عَزَّوجلّ عَن شیعَتِناَ العاهَةَ وَ جَعَلَ قُلوبَهُم كَزُبَرِ الحَدیدِ وَ جَعلَ قُوّةَ الرَّجلِ مِنُهم قُوَّةَ اَربعینَ رَجُلاً.
زمانی که قائم ما قیام میکند خدای متعال آفت‌ها را از میان شیعیان برطرف میکند و دلهایشان (در استقامت) همانند الوار آهنین قرار میدهد که قوّت یك مرد آنان برابر قوّت چهل مرد خواهد بود. (بحار، ج ٥٢، ص ٣١٧)
٣٢ـ امام جعفرصادق (علیه‌السلام)»:
فلا یبقی فی الأَرضِ خَرابٌ اِلاّ و عُمِّرَ.
در حکومت حضرتش جای مخروبه‌ای در زمین باقی نمی‌ماند الّا آنکه آباد میگردد. (بشارة‌الاسلام، ص ٩٩)
٣٣ـ امام جعفرصادق (علیه‌السلام)»:
لایدَعُ بِدعةً اِلاّ اَزالَها وَ لاسُنَّةً اِلاّ اَقامها.
حضرت، هیچ بدعت و ضلالتی باقی نمی‌گذارد مگر اینكه از بین می‌برد و هر سُنّت (و احکام از دست رفته) را از نو برپا خواهد داشت. (بشارة‌الاسلام، ص ٢٣٥)
٣٤ـ امام جعفرصادق (علیه‌السلام)»:
المَهدی سَمِحٌ بِالمالِ شدیدٌ عَلی العُمّالِ رحیمٌ بِالمَساكینِ.
حضرت مهدی(علیه‌السلام) بخشنده است و مال را به وفور می بخشد، بر مسئولان و کارگزاران بسیار سخت‌گیر و بر فقرا و ضُعفا رئوف و مهربان است. (الملاحم و الفتن، ص ١٣٧)
٣٥ـ امام جعفرصادق (علیه‌السلام)»:
دارُمُلكِهِ الكوفةُ و مَجلِسُ حُكمِهِ جامِعُها وَ بیتُ سَكَنِهِ و بَیتُ مالِهِ مسجدُ السَّهلةِ.
مقرّ خلافت و حکومت حضرت شهر کوفه است و مجلس حُکم و قضاوتش مسجد اعظم آن، و بَیت‌ُالمال و مَحّل سکوُنت ایشان مسجد سهله خواهد بود. (بحار، ج ٥٣، ص ١١)
٣٦ـ امام جعفرصادق (علیه‌السلام)»:
اذا قامَ قائمُ آلِ محمدٍ (علیهم‌السلام) بَنی فی‌ظَهرِ الكوفَةِ مَسجداً لَهُ اَلفُ بابٍ وَ اتَّصلَت بیوتُ الكوفَةِ بِنهرِ كَربلاء.
زمانی که قائم آل محمد(علیه‌السلام) ظهور میکند در نجف اشرف مسجدی بنا میکند که هزار باب دارد و در آن زمان خانه‌های شهر کوفه به شریعة فرات کربلا متصل میگردد. (بحار، ج ٥٢، ص ٣٣٧)
٣٧ـ امام جعفرصادق(علیه‌السلام)»:
اذا فَتَحَ جَیشُهُ بلادَ الرّوم یسلِمُ الرومُ علی یدِه فَیبنی لَهُم مَسجداً.
زمانی که قوای حضرت، مغرب‌زمین را فتح میکند آنان به دست حضرتش به دین اسلام می‌گروند و امام(علیه‌السلام) برای ایشان مساجد بنا میکند. (بشارة‌الاسلام، ص ٢٥١)
٣٨ـ امام محمدباقر (علیه‌السلام)»:
هوَ وَ اللهِ المُضطَرُّ فی‌كتابِ اللهِ وَ هُوَ قَولُ اللهِ أَمَّن یجیبُ المُضطَرَّ اذا دعاهُ وَ یكَشِفُ السُّوءَ وَ یحعَلُكُمْ خُلفاءَ الأَرض».
به خدا سوگند که او (مهدی (علیه‌السلام)) مضطر (حقیقی) است که در کتاب خدا آمده می‌فرماید: اَمَّن یجیب‌المضطر اذ ادعاه و یکشف السؤ.» (بحار، ج ٥٢، ص ٣٤١)
٣٩ـ امام محمدباقر (علیه‌السلام)»:
مَن قَرأَ المُسبِّحاتِ كلَّها قَبلَ أن ینامَ لَمْ یمُتْ حَتّی یدرِكَ القائمَ صَلواتُ الله علَیه و إنْ ماتَ كانَ فی جِوار رسولِ الله صلی‌الله علیه و آله و سلم.
کسی که هر شب مُسَبِّحبات را قبل از خواب بخواند (سوره‌های پنجگانة حدید و و صف، و جمعه و تغابن) نمی‌میرد تا حضرت قائم(علیه‌السلام) را دریابد و اگر پیش از آن از دنیا برود در جوار رسول‌الله(صلی‌الله علیه و آله و سلم) خواهد بود. (تفسیر صافی، ج ٥، ص ١٤١)
٤٠ـ امام محمدباقر (علیه‌السلام)»:
فَیاطوبی لِمَن أَدْرَكَهُ وَ كانَ مِن أنصارِهِ، وَ الوَیلُ كُلُّ الوَیلُ لِمَن خالَفَهُ وَ خالَفَ أَمرَهُ وَ كانَ مِن اعدائِه.
خوشا به حال آن کس که زمان حضرتش را دریابد و در جمع یاوران او باشد، و بدا و بسیار بدا به حال کسی که با او مخالفت و ستیزه کند و از حضرتش فرمان نبرد و در زمرة دشمنانش درآید. (بحار، ج ٥٢، ص ٣٤٨)
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، در این میان برخی از دعاها بیش از سایر دعاها برای سلامتی امام دوازدهم مورد سفارش قرار گرفته اند. محمد بن الحسن العسکری معروف به حجت بن الحسن، بنابر اعتقاد شیعیان دوازده‌امامی دوازدهمین و آخرین امام و همان مهدی موعود است. امام زمان فرزند حسن بن علی عسکری (امام یازدهم شیعیان) و همچون پیامبر اسلام نامش محمد و کنیه‌اش ابوالقاسم است. امام زمان»، صاحب امان»، ولی عصر»، قائم آل محمد» و مهدی موعود» از القاب مشهور اوست.
پس از درگذشت حسن عسکری (امام یازدهم شیعیان) در سال ۲۶۰ هجری و سن ۲۸ سالگی، از آنجا که حسن عسگری برخلاف سایر امامان شیعه —که در زمان حیاتشان جانشین بعدی را تعیین کرده بودند— بطور علنی جانشینی برای خود برجای نگذاشته بود، بحران فکری و اعتقادی بزرگی در میان پیروان امام شیعه بوجود آمد. در این دوران که به سالهای حیرت» موسوم است، شیعیان به فرقه‌های متعددی منشعب شدند. عده‌ای از شیعیان اعتقاد داشتند که از حسن عسکری فرزندی باقی نمانده‌است یا این فرزند در گذشته‌است؛ بسیاری از شیعیان امامت جعفر برادر حسن عسکری را پذیرفتند و گروه‌هایی نیز متوجه فرزندان و نوادگان امامان نهم و دهم شیعه شدند. اما اصحابی از حسن عسکری چنین گفتند که وی پسری داشته که جانشینی مشروع برای امامت است». طبق گفتهٔ عثمان بن سعید، نایب و وصی حسن عسکری، این پسر مخفی نگاه داشته شده بود، چرا که ترس آن می‌رفت که توسط دولت دستگیر شود و به قتل برسد. دیدگاه این گروه که در ابتدا دیدگاه اقلیت شیعه بود، به‌مرور به دیدگاه تمامی شیعیان امامی تبدیل شد که شیعیان دوازده امامی فعلی هستند.
در باور کنونی شیعه دوازده امامی، حجت بن حسن در نیمهٔ شعبان سال ۲۵۵ یا ۲۵۶ ه.ق. در سامرا به دنیا آمد؛ او در پنج سالگی و پس از وفات پدرش به امامت رسید. پس از وفات حسن عسکری، مهدی تنها از طریق چهار سفیر یا نائب با شیعیان تماس می‌گرفت. البته بررسی‌های تاریخی نشان میدهد که از آغاز تعداد وکلا محدود به چهار تن نبوده و اصطلاح نیابتِ خاص در قرن‌های چهارم و پنجم هجری توسط علمای شیعه مانند شیخ توسی و برای تبیین غیبت صغری ایجاد شده‌است. پس از یک دوره هفتاد ساله (موسوم به غیبت صغری) و با مرگ علی بن محمد سمری، چهارمین نائب امام دوازدهم شیعه، بار دیگر حیرت شیعیان را فراگرفت. آنها در نهایت در سده پنجم به تبیینی عقلی در کلام شیعه از غیبت امام دست یافتند. به باور شیعیان، پس از دوران سفرا، شیعیان با مهدی در ارتباط نیستند و این دوران را اصطلاحاً غیبت کبری می‌نامند. پس از پایان دورهٔ غیبت، وی با عنوان مهدی قیام خواهد کرد و او کسی خواهد بود که از طریق وی حق و عدالت بار دیگر به پیروزی خواهد رسید.
اعتقاد به امام غائب، برکات متعددی برای شیعیان تحت آزار و ستم داشت. از آنجا که امام غائب پتانسیل تهدید کمتری نسبت به یک امام حاضر داشت تنش‌ها با حاکمان سنی مذهب کاهش یافت. اعتقاد به ظهور امام غائب باعث شد که انتظار بتواند جایگزین چالش مستمر نظام ی حاکم شود. امام غائب باعث عامل وحدت شیعیانی شد که پیش از آن، هر گروه، دور یکی از امامان حاضر گرد می‌آمدند و دچار انشقاق شده بودند. به علاوه اعتقاد به ظهور امام غایب (به عنوان مهدی)، شیعیان را در تحمل شرایط دشوار یاری نموده و به آنها امید آینده‌ای سرشار از دادگری داده است.
خانواده امام زمان (عج)
پدر امام زمان (عج):
به باور شیعیان، پدر امام زمان (عج)، امام حسن عسکری(ع)، امام یازدهم است. اهل سنت، بر اساس احادیثی که عالمان شیعه آن را ضعیف دانسته‌اند، نام پدر امام زمان را عبدالله ذکر کرده‌اند.
مادر امام زمان (عج):
مادر امام زمان(ع) به نام‌های متعددی خوانده شده است: نرجس، سوسن، صقیل یا صیقل، حدیثه، حکیمه، ملیکه، ریحانه و خمط. در مجموع چهار گونه روایت درباره سرگذشت و ویژگی‌های مادر امام زمان نقل شده است؛ بر اساس روایتی که ابتدا شیخ صدوق در کمال الدین و تمام النعمة آن را نقل کرده، مادر امام زمان (عج) شاهزاده‌ای رومی دانسته شده و در روایت‌هایی دیگر، بدون اشاره به سرگذشت او، تنها به تربیت مادر امام زمان در خانه حکیمه، دختر امام جواد(ع) اشاره شده است. بنابر دسته سوم ـ روایاتی که مسعودی در اثبات الوصیة آنها را نقل کرده ـ مادر امام زمان علاوه بر تربیت در خانه عمه امام یازدهم، در همان خانه هم به دنیا آمده است. روایات دسته چهارم تفاوت اساسی با سه دسته اخیر دارند. در این روایات مادر امام زمان (عج)، کنیزی سیاه‌پوست دانسته شده است. سه دسته اول روایات را می‌توان به نوعی تکمیل‌کننده یکدیگر دانست، اما دسته چهارم روایات درباره مادر امام زمان، قابل جمع با دیگر نقل‌ها نیست. با این حال برخی برای هماهنگ کردن این چهار دسته، گفته‌اند که می‌توان این روایت را درباره مادر با واسطه یا مربی مادر امام زمان تلقی کرد.
عمه پدر امام زمان (عج):
حکیمه، دختر امام جواد(ع) و عمه امام حسن عسکری(ع)، همزمان با چهار امام زندگی کرده و بر اساس منابع شیعی، شاهد و راوی ولادت امام زمان(ع) بوده است، مادر امام زمان در خانه او تربیت شده و بسیاری از روایات درباره ولادت امام زمان، از او نقل شده است.
جده امام زمان(عج):
جدّه، مادر امام حسن عسکری(ع) و مادربزرگ امام زمان(ع) که در روایات به همین نام خوانده شده است. بر اساس منابع، پس از شهادت امام حسن عسکری(ع) امور شیعیان به طور عمده بر دوش او قرار گرفته و نقش مهمی در نگهداری شیعه ایفا کرده است.
عموی امام زمان (عج) :
جعفر بن محمد، عموی امام زمان پس از درگذشت امام حسن عسکری، مدعی امامت شد و به همین دلیل جعفر کذاب خوانده میشود. منابع روایی، او را اهل فسق و فجور و گناهان بزرگ دانسته‌اند. او علاوه بر ادعای امامت و انکار وارث امام عسکری(ع)، دولتمردان وقت را بر ضد امام دوازدهم تحریک کرد بر اساس برخی منابع، او تا پایان زندگی بر ادعای خود باقی ماند و خود را امام می‌دانست. برخی دیگر از منابع نوشته‌اند که او از ادعای خود دست برداشت و توبه کرد و شیعیان به جای جعفر کذاب، او را جعفر تائب می‌خواندند. جعفر کذاب در ۴۵ سالگی در سامرا درگذشت.
خواهر و برادر امام زمان (عج):
در بیشتر منابع شیعه و سنی از امام زمان عج به عنوان تنها فرزند امام حسن عسگری(ع) یاد شده است. هر چند اقوال دیگری هم آمده است که ایشان دو برادر و سه خواهر دارد.
همسر و فرزند امام زمان (عج):
در سالهای اخیر بحثی جدید مطرح شده است که سابقه ایی در کتب شیعه ندارد که آیا در زمان غیبت و حتی زمان ظهور، امام زمان(عج) همسر و فرزند دارند یا خیر. سه نظر پیرامون این ماجرا وجود دارد. موافقانی مثل علامه مجلسی و سید محمد صدر عمدتا به تعدادی از روایات و ادعیه استناد می کنند که در آنها به فرزندان و همسر امام زمان(عج) اشاره می شود.
مخالفان ازدواج امام زمان(عج) می گویند کسی که ازدواج می کند نمی تواند ناشناخته باقی بماند در حالیکه غیبت امام برای ناشناخته بودن ایشان است. همچنین به روایاتی استناد می کنند که صراحتا می فرمایند امام عصر (عج) در زمان غیبت و ظهور فرزندی ندارند.
گروه دیگری مانند سید جعفر مرتضی عاملی این قضیه را محل شک و تردید می داند و ترجیح می دهند که در این مورد سکوت کنند.
دوران زندگی امام زمان ( عج ):
دوران زندگی امام زمان(عج) به چهار دوره تقسیم می شود:
۱ ـ از تولد تا غیبت:
حضرت مهدی(عج) پس از تولد حدود پنج سال تحت سرپرستی پدر بزرگوارشان امام عسکری علیه السلام به صورت نیمه مخفی زندگی کردند. یکی از کارهای بسیار مهمی که حضرت امام حسن عسکری علیه السلام در این دوره انجام دادند این بود که امام مهدی(عج) را به بزرگان شیعه معرفی کردند تا در آینده در مسئله امامت دچار اختلاف نشوند.
۲ ـ غیبت صغری:
پس از شهادت حضرت امام حسن عسکری علیه السلام در سال ۲۶۰ ق دوره غیبت صغری آغاز شد و تا سال ۳۲۹ ق ادامه پیدا کرد. در این دوره حضرت مهدی(عج) از طریق چهار نائب به ادامه امور مردم می پرداختند.
۳ ـ دوره غیبت کبری:
این دوران از سال ۳۲۹ ق شروع شد و تا زمانی که خداوند مصلحت بدانند ادامه خواهد داشت در این دوره پاسخ به پرسش ها و احکام مردم بر عهده نایبان عام آن حضرت است و حضرت نایب خاصی برای این دوره معرفی نکرده اند.
۴ ـ دوره حکومت:
پس از ظهور، امام زمان(عج) بر اساس احکام اسلام حکومت واحد جهانی تشکیل خواهند داد که در سایه آن سرتاسر عالم پر از عدل و داد خواهد شد.
مسجد جمکران میعادگاهی برای منتظران حضرت صاحب اّمان(عج):
بعد از گذشت ۱۱۳ سال از شروع غیبت (صغرا و کبرا) در سال ۳۷۳ ه. ق. برای اوّلین مرتبه وجود مقدّس امام عصر(عج) مستقیم و بدون واسطه، خودشان دست به کار شدند و در تشرّفی در عالم بیداری دستور ساخت مسجد مقدّس جمکران را ابلاغ فرمودند تا کعبه ای بنا شود که عاشقی و انتظار را تفسیر کند و در این میان، میعادگاهی برای چشم انتظاران حضرت موعود(عج) شود، دل سوختگانی که گرد هم آیند تا با نماز و دعا برای فرج، طواف عشق به جای آورند.
در شب سه شنبه ۱۷ ماه رمضان سال ۳۷۳ ه. ق. حسن بن مثله جمکرانی به دستور مولایش فرا خوانده شد و در همین مکان فعلیِ مسجد، حضرت را با جمعی از همراهان ملاقات کرده و دستور بنای مسجد را با تشریفات خاصّی دریافت کرد. همچنین حضرت امر فرمودند که مردم به این مکان روی بیاورند و اعمال خاصّی نیز برای آن مشخّص فرمودند که نتیجه آن توجّه مردم به حضرت و درخواست ظهور ایشان است.
چرا مسجد جمکران را چهارشنبه شبها زیارت می‌کنیم؟
بیشتر کاروانها و برنامه ریزی های زیارت مسجد جمکران در شبهای چهارشنبه انجام می شود که شاید بسیاری از ما دلیل آن را ندانیم.
حضرت بقیةاللَّه(عج) فرمودند: فردا شب که شب چهارشنبه است، آن بز را به همین جایگاه بیاور و ذبح کن و روز چهارشنبه که هجدهم ماه رمضان است، گوشت آن را به بیماران صعبالعلاج انفاق کن که خداوند، همه‌شان را شفا عنایت میکند. همین تعیین زمان از جانب امام عصر(عج) روز دیدار عشقان را هم مشخص کرد و فضیلت بخشید.
گردآوری: بخش مذهبی سرپوش
بیا که بی تو.
بیا که بی تو نه سحر را طاقتی است و نه صبح را صداقتی؛ که سحر به شبنم لطف تو بیدار می شود و صبح، به سلام تو از جا بر می خیزد.
بیا که بی تو آینه ها، زنگار غربت گرفته اند.
هیچ کس حریم اطلسی ها را پاس نمی دارد و بر داغ لاله ها در هم نمی گذارد.
بیا که بی تو، قنوت شاخه ها، اجابتی جز غروب تلخ خزان ندارد.
بی تو کدام دست مهر، سرشک غم از دیدگان یتیمان بر می گیرد؟
کجاست آغوش مهربانی که دل های زخمی را به ضیافت ابریشمی بخواند؟
ای آبِ آب! رودخانه ها عطش دیدار تو را دارند و در بستر انتظار، به سوی دریای ظهور تو شتابان اند. قامتی به استواری کوه، دلی به بی کرانگی دریا، طراوتی به لطافت سبزینه ها، سینه ای به فراخی آسمان ها و صمیمتی به گرمی خورشید می خواهد تا بشود تو را خواند و کاروان دل ها را به منزلگاه امید کشاند.
این همه را که اندکی بیش نیست، از دل شکسته ترین منتظران تاریخ دریغ مدار، که ظهور تو اجابت دعای ماست. (1)
متن ادبی ظهور امام زمان (عج)
زمان گذشت.
زمان گذشت و قلبم گواهی می دهد که به یقین تو می آیی.
تو می آیی و آیینه های زنگار گرفته قرن ها جهالت و سکوت و روزمرگی را دوباره جلا خواهی داد.
تو می آیی و قلب های سیاه شده از تنهایی را دوباره با حضور روشنی بخش خود نورانی خواهی کرد.
تو می آیی و دلم را خویشاوند تمام پنجره های جهان می کنی.
تو می آیی و چشمان جهان را به آبشاران زلال معنویت پیوند می زنی.
تو می آیی و فریادهای فرو خفته ستمدیدگان جهان را معنا می بخشی.
تو می آیی و گوش جهان را که از فریادهای گوشخراش شیاطین کفر و الحاد کر شده است، با زمزمه روح بخش محبتت نوازش می کنی.
تو می آیی و من خوب می دانم که روزی از همین دریچه که سال هاست بسته مانده است، جوانه ای خواهد رویید؛ جوانه ای سبز که از خیال همیشه منتظر من به سمت آسمان های آبی حضور تو سر بر خواهد آورد.
تو می آیی و زمین در زیر پای تو از شادی می شکفد.
تو می آیی و رودهای احساس، از دستان پر مهر نسیم، بر منتظران واقعی ات جاری می شوند.
ای تجلی مهر خداوند در زمین! شوره زار خشک دل های خسته مان در انتظار نوازش نرم نگاه پر مهر توست!
سوار سبزپوش آرزوهای ما! روایت گر فتح و پیروزی مسلمانان! وارث بدر و حنین! ذوالفقار حیدر در دستان توست و نرمی کلام مصطفی از زبان تو جاری می شود.
یا حُجّةُ اللّه علی خلقه!
هلا نگاه تو باران ترین باران ها
ببار بر در دل تبدار این بیابان ها
بگو که پنجره بر دوش، تا کجا آخر
سکوت و صبر تو و پرسش خیابان ها
چه قدر این دل بر باد رفته ام خوانده است
تو را زحنجره زخمی نیستان ها (2)
شعر ظهور امام زمان (عج)
برای عدالت می نویسم
می نویسم، برای روزهایی که عطر عدالت، کوچه های دلتنگی را لبریز کند و نسیم شادی بخش شاپرک ها چتری برای دلخوشی شمعدانی ها باشند.
به امید روزی که یک بار دیگر، صدای دلنشین بلال، از مأذنه های شهر بلند شود و خستگی را، از تن منتظران بزداید.
به امید روزی می نویسم که پیچک های عاشق، از روشنای پنجره ها بالا روند و دست در دست ابرها با آسمان پیوند بخورند.
دلخوشیم برای فردایی که بهار، پیراهن سبز خود را بر تن کند و پروانه ها، تمام کوچه باغ ها را با بال های طلایی خودشان جارو کنند و زمین، از دست های مهربان باران، فراوانی بنوشد و آن گاه است که مطمئن می شوم،
هزار آیینه می روید به هرجا می نهی پا را همین قدر از تو می دانم، هوایی کرده ای ما را
میان چشم هایت دیده ام قد می کشد باران . و اندوهی که وسعت می دهد بی تابی ما را»
آقای مهربان! هزار و این همه سال است که خنده ها، از لب ها گرفته شده و کوچه های امید، در حسرت یک بهار ماندگار تکیده. احساس ها در خود فراموشی خاموش می شود، وقتی که پرچم های رنگارنگ تزویر، بر فراز ویرانی های تمدّن در اهتزاز باشد.
مهربان همدم! روزگار بدی شده است. برای تمامی عاشقانت. از خود می بریم و با گناه پیوند می خوریم و در گرداب معاصی دست و پا می زنیم و کسی به داد دلِ تنگ ما نمی رسد.
. تو می دانی، بسیار سخت است که باشیم و از نیامدنت گلایه نکنیم. سخت است که تو را برای چهار فصل امید، نخوانیم و در خود بپوسیم.
در روزگاری که پرستوها، از سرزمینِ وجودشان کوچ می کنند و تحمل سوز تازیانه های فراق را ندارند، جان می کَنیم. دریاها در رکودی به وسعت یک باور، می میرند و از دلِ دریاها مرداب ها جان می گیرد و ماهی های سرخ عاشق، در حسرت امواج خروشان دریا، پولک های طلایی خود را در تُنگ کوچک تنهایی شان می شویند و فریاد می زنند که:
ای آخرین ترانه و ای آخرین بهار باز آکه بی حضور تو تلخ است روزگار
مولای سبزپوش من، ای منجیِ بزرگ تعجیل کن که تاب ندارم در انتظار.» (3)
پانزده خرداد یک نقطه عطفی است در تاریخ کشور ما که از همان وقت، شروع به فعالیت ی شد و ون از همان وقت خودشان را مجهز کردند.
پانزده خرداد یک مصیبتی بود برای ملت ما، لکن مبدأ جنبش بود.
پانزده خرداد در عین حالی که مصیبت بود لکن مبارک بود برای ملت که منتهی شد به یک امر بزرگی و آن استقلال کشور و ازادی برای همه مملکت.
پانزده خرداد برای اسلام بود و به اسم اسلام بود و به مبدائیت اسلام و راهنمایی ت.
در حقیقت دستاورد نهضت پانزده خرداد 42 پیروزی بیست و دوم بهمن 57 بود.
قیام پانزده خرداد اسطوره قدرت ستمشاهی را در هم شکست و افسانه ها و افسون ها را باطل کرد.
اولین و مهمترین فصل خونین مبارزه در عاشورای پانزده خرداد رقم خورد.
با فرا رسیدن پانزده خرداد خاطره غم انگیز و حماسه آفرین این روز تاریخی تجدید می شود. من روز پانزده خرداد را برای همیشه عزای عمومی اعلام می کنم.
ملت بزرگ ایران، سالروز پانزده خرداد را که یوم اللّه است زنده نگه می دارد.
پانزده خرداد مبدأ نهضت اسلامی ایران است.
درود بر عاشورا، درود بر پانزده خرداد» و بیست و دوم بهمن» درود بر ایام اللّه و بر ملت شریف و ارزشمند ایران.
امام خمینی در روز بیستم جمادى الثانى 1320 هجرى قمرى مطابق با 30 شهریـور 1281 هجرى شمسى ( 24 سپتامپر 1902 میلادى) در شهرستان خمین از توابع استان مركزى ایران در خانواده اى اهل علـم و هجرت و جهاد پـاى بـر خـاكدان طبیعت نهاد و در 14 خرداد سال 1368 هجری شمسی به ملکوت اعی پیوست.
مروری کوتاه بر وقایع زندگی امام خمینی(ره)
امام خمینی (ره) پس از درگذشت حضرت آیت الله بروجردی به مخالفت با ت های طاغوت برخاست و در قیام 15 خرداد 1342 دستگیر و روانه تهران و زندانی گردید، پس از مدتی آزاد و به شهر مقدس قم مراجعت نمود. در قضیه تصویب کاپیتولاسیون (مصونیت مجرمین آمریکائی در ایران) با سخنرانی مهم و آتشین در مسجد اعظم قم دستگیر و به ترکیه و سپس به عراق تبعید گردید.
امام خمینی (ره) در سال های اقامت در عراق همچنان رهبری مبارزه با رژیم پهلوی را به عهده داشته و در سال 1357 با هماهنگی رژیم پهلوی به رژیم بعث عراق، ایشان ناگزیر از خروج از عراق شده و با عزیمت به پاریس مبارزه و انقلاب ،امام را وارد مرحله اساسی نمود.
با اقامت امام خمینی (ره) در پاریس و انعکاس سخنان و نقطه نظرات ایشان در رسانه های غربی رژیم پهلوی در ضعف و انزوا قرار گرفته و با رهبری هوشمندانه و دقیق ایشان انقلاب اسلامی مردم ایران با خروج شاه و خانواده سلطنتی از ایران به روزهای اوج خود نزدیک گردید.
امام خمینی در سن 87 سالگی به ملکوت اعی پیوست
با مراجعت رهبر فقید ایران در 12 بهمن 1357 و هدایت انقلاب از نزدیک، صبح پیروزی در 22 بهمن ماه 1357 دمید و مردم ایران شاهد پیروزی را در آغوش گرفته بود.
با انحلال رژیم سلطنتی و پایان حکومت 57 ساله و ستمکارانه پهلوی، امام خمینی (ره) جمهوری اسلامی ایران را با آرای قاطع مردم بنیان نهاد. از 22 بهمن 1357 تا 14 خرداد 1368 حضرت امام همچنان رهبری انقلاب را به دوش کشیده و انقلاب و کشور را در حوادث خطرناکی و توطئه های گوناگون و جنگ 8 ساله تحمیلی عراق و تحریم ها به سلامت و به خوبی رهبری نمودند.
رحلت امام خمینی (ره)
امام خمینى هـدفها و آرمانها و هـر آنچه را كه مـى بایــست ابـلاغ كنـد ، گفته بـود و در عمـل نیز تـمام هستیـش را بـراى تحقق هـمان هـدفها بـكار گرفته بـود. اینك در آستـانه نیمه خـرداد سـال 1368 خـود را آماده ملاقات عزیزى مى كرد كه تمام عمرش را براى جلب رضاى او صرف كرده بـود و قامتش جز در بـرابـر او ، در مـقابل هیچ قدرتى خـم نشده ، و چشـمانش جز براى او گریه نكرده بـود.
سروده هاى عارفانه اش همه حاكى از درد فـراق و بیان عطـش لحظه وصال محبوب بـود. و اینك ایـن لحظه شكـوهمنـد بـراى او ، و جانــكاه و تحمل ناپذیر بـراى پیروانـش ، فـرا مـى رسید. او خـود در وصیتنامه اش نـوشـته است : با دلى آرام و قلبـى مطمئن و روحى شاد و ضمیرى امیدوار به فضل خدا از خدمت خـواهران و برادران مرخص و به سـوى جایگاه ابــدى سفر مى كنـم و به دعاى خیر شما احتیاج مبرم دارم و از خداى رحمن و رحیـم مى خـواهـم كه عذرم را در كوتاهى خدمت و قصـور و تقصیر بپذیـرد و از مـلت امـیدوارم كه عذرم را در كـوتاهى ها و قصـور و تقصیـرها بـپذیـرنـد و بـا قــدرت و تصمیـم و اراده بــه پیش بروند.
شگفت آنكه امام خمینـى در یكـى از غزلیاتـش كه چنـد سال قبل از رحلت سروده است :
انتظار فرج از نیمه خرداد كشم سالها مى گذرد حادثه ها مى آید
ساعت 20 / 22 بعداز ظهر روز شنبه سیزدهـم خـرداد ماه سـال 1368 لحظه وصال بـود. قــلبـى از كار ایستـاد كه میلیـونها قلــب را بـه نور خدا و معنـویت احـیا كرده بـود. بــه وسیله دوربین مخفـى اى كه تـوسط دوستان امــام در بیمارستان نصب شده بـود روزهاى بیمارى و جریان عمل و لحظه لقاى حق ضبط شده است. وقتى كه گوشه هایـى از حالات معنوى و آرامـش امام در ایـن ایـام از تلویزیون پخـش شـد غوغایى در دلها بر افكند كه وصف آن جــز با بودن در آن فضا ممكـن نیست. لبها دائمـا به ذكـر خـدا در حـركت بود.
مراسم تشییع پیکر امام خمینی (ره)
در آخرین شب زندگى و در حالى كه چند عمل جراحى سخت و طولانى درسن 87 سالگى تحمل كرده بود و در حالیكه چندیـن سرم به دستهاى مباركـش وصل بـود نافله شب مى خـواند و قـرآن تلاوت مـى كرد. در ساعات آخر ، طمانینه و آرامشى ملكـوتـى داشـت و مـرتبا شـهادت بـه وحـدانیت خـدا و رسالت پیـامبـر اكرم (ص) را زمـزمه مـى كـرد و بـا چنیـن حــالتى بـود كه روحـش به ملكـوت اعلى پرواز كرد. وقتى كه خبر رحلت امــام منتشر شـد ، گـویـى زله اى عظیـم رخ داده است ، بغضها تـركیـد و سرتاسر ایران و همـه كانـونهایـى كـه در جـهان بـا نام و پیام امام خمینـى آشـنا بـودنـد یــكپارچه گـریستند و بـر سر و سینه زدنـد. هیچ قلـم و بیـانـى قـادر نیست ابعاد حـادثه را و امواج احساسات غیر قابل كنترل مردم را در آن روزها تـوصیف كند.
گردآوری : بخش فرهنگ و هنر بیتوته
منابع :
daneshnameh.roshd.ir
farsi.khamenei.ir
ای ماه جماران کـه زهجرت چو هلالیم
یک بار بر افروز و ببین مـا بـه چـه حالیم
سر تا بـه قدم محنت و اندوه و ملالیم
باید کـه بسوزیم و بگرییم و بنالیم
هر صبح فراق تـو بـه مـا شام بلا بود
ایام غمت بر همه ی ایام بلا بود
ای همدم یاران خدا جوی جماران
ای کعبۀ دل بیت تـو در کوی جماران
ای گرد عزایت بـه سر و روی جماران
با یاد تـو چشم همگان سوی جماران
باز آ کـه خزان بی تـو بهاران دل ماست
بیت الحزن از غصه جماران دل ماست
آقا بیا که بی تو پریشان شدن بس است
از دوری تو پاره گریبان شدن بس است
کنعان دل، بدون تو شادی پذیر نیست
یوسف!ظهور کن که پریشان شدن بس است
یعقوب دیده ام چه قَدَر منتظر شود؟
یعنی مقیم کلبه ی احزان شدن بس است
گریه فراق گریه فراق این چه رسمی است؟
دیگر بس است این همه گریان شدن بس است
موی سپید و بخت سیاه مرا ببین
دیگر بیا که بی سر و سامان شدن بس است
تا کی گناه پشت گناه ایّها العزیز؟
تا کی اسیر لذّت عصیان شدن . بس است
خسته شدم از این همه بازی روزگار
مغلوب نفس خاطی و شیطان شدن بس است
سر گرم زندگی شدنم را نگاه کن
بر سفره های غیر تو مهمان شدن بس است
یک لحظه هم اجازه ندادی ببینمت
گفتی برو که دست به دامان شدن بس است
باشد قبول می روم امّا دعای تو .
. در حقّ من برای مسلمان شدن بس است
دست مرا بگیر که عبدی فراری ام
دست مرا بگیر، گریزان شدن بس است
اِحیا نما در این شب اَحیا دل مرا
دل مردگی و این همه ویران شدن بس است
آقا بیا به حقّ شکاف سر علی
از داغ هجرت آتش سوزان شدن بس است
خواستم نزدیک تر باشم به آقایم نشد
تا بگیرم دامن لطف تو مولایم نشد
خواستم از معصیت دوری کنم، آدم شوم
بند ها را وا کنم از دست و پاهایم نشد
ندبه های جمعه را هی خواب می مانم ببخش
سر به زیرم که میان روضه پیدایم نشد
ظاهراً ذکر تو را می گویم اما باطناً
در میان عاشقانت باز هم جایم نشد
راه دیدار تو اینبار از حرم شد باز، حیف
خواستم تا محضر تو با سرم آیم نشد
گفتمت یک بار در خوابم بیا، جانِ حسن
سر به خاک مقدمت ای یار می سایم، نشد
دائماً می چرخم آقا جان به دور معصیت
از دو چشم خیس تو هربار، پروایم نشد
کربلایم دیر شد، دارم خجالت می کشم
آه آقا جان بگو که وقت امضایم نشد؟
وحید محمدی
سحاب سیاه ستم بر مقیمان خاک، بی محابا می بارد و سردی دی، فراگیر ستیغ حادثه هاست.
اندوهی گران بر گرده ی گیتی نشسته است و جائران بر توسن سلطه به جفا دیدگان می تازند و طعم تلخ استکبار بر کام وارثان زمین، ریزان است.
السلام علیک یا ایها العلم المنصوب!»
سلام بر تو ای پرچم افراشته ی هدایت. سلام بر آن هنگام که قیام تو آغاز شود؛ و آن زمان که از پرده ی غیبت به درآیی.
به گزارش ایمنا اولین روز از ماه ذی‌الحجه برابر است با سالروز زیباترین پیوند آسمانی در جهان اسلام که نمونه تکرار نشدنی در تاریخ شیعه است، در این روز مبارک، حضرت علی (ع) با حضرت فاطمه (س)، ازدواج کرد و سالروز ازدواج مبارک حضرت فاطمه (س) و حضرت علی (ع) به عنوان روز ازدواج و از اول ذی‌الحجه تا هفتم ذی‌الحجه به عنوان هفته ازدواج نامگذاری شده‌است. امسال اول ذی‌الحجه برابر است با یک مرداد ۱۳۹۹
سالروز پاک‌ترین، زلال‌ترین، شادترین و مقدس‌ترین پیوند هستی مبارک باد…
مظهر احسان و جود خالق یکتا علیست
نور بخش ماه و خورشید جهان آرا علیست
در میان کل مردان ز ابتدا تا انتها
در مقام همسری، زیبنده ی زهرا علیست.
سالروز ازدواج حضرت علی (ع) و زهرا (س) مبارک باد
همه جا حرفِ علی و زهراست
تهنیّت گوی عروسی شأن خداست
خطبه خوان این عروسی باباست
عقدشان دنیا که نه، در بالاست
بهترین همسر دنیا زهراست
بین اشراف، علی شد انتخاب
جشنِ عروسیِ علی و فاطمه مبارکه
بر اوج محبت علی اوجی نیست
در بحر بجز کرامتش موجی نیست
در کل ممالک و مذاهب به جهان
مانند علی و فاطمه زوجی نیست
سالروز نورانی‌ترین پیوند هستی مبارک
اینک، دست مقدس فاطمه علیها السلام، در دست بی کران علی (ع)
حلاوت هلهله فرشتگان را لمس میکند و شور کبریایی افلاکیان را بر می‌انگیزد.
سالروز ازدواج حضرت علی (ع) و زهرا (س) مبارک باد
شب پیوند مرتضی و فاطمه علیها السلام نیست؛
بلکه امشب، شب تجدید یگانگی انسان با ذات خداست
و مبارک باد بر همه کائنات، این لبخند بی زوال پروردگار در گستره خلقت خویش
سالروز ازدواج حضرت علی (ع) و زهرا (س) مبارک باد
در دست اسرافیل بین، صورش شده ساز و دُهُل
با نور، دعوتنامه بفرستاده هادیّ سُبُل
امضا، ز ختم المرسلین؛ گیرندگان، خیل رُسل
هرکس که آید همرهش نی دسته گل؛ یک باغ گل
سالروز ازدواج حضرت علی (ع) و زهرا (س) مبارک باد
دیدم که به عرش شور و شوقی بر پاست
برپا گر این بزم شعف ذات خداست
گفتم به خرد چه اتفاق افتاده
گفتا که عروسی علی و زهرا است
سالروز ازدواج حضرت علی و حضرت فاطمه مبارک باد
عاقد: خدا
شاهد: رسول خدا (ص)
دفتر: لوح محفوظ
مکان: عرش
عروس: کوثر
داماد: حیدر
سالروز ازدواج آسمانی شأن مبارک
چشمی ندیده در زمین در هر زمان مانندشان
خورشید و مه تبریک گو بر وصلت و پیوندشان
شادی زهرا و علی پیداست از لبخندشان
لبخندشان دارد نشان از خاطر خرسندشان.
سال روز پیوند مظهر احسان و جود با دردانه زیور عالم، یاس آل محمد صلی الله علیه و آله مبارک باد.
شب دومادیِ فاتح خیبر شده
نو عروس آقا حضرت کوثر شده
همه بگین ماشاالله هو صد قل هو الله
از آسمونا فریاد می رسه جشنِ علی و زهرا
خوشحالِ نبی یک دسته گلی الحق داده به آقا
سال روز پیوند مظهر احسان و جود با دردانه زیور عالم، یاس آل محمد صلی الله علیه و آله مبارک باد.
بزن کف مرتضی داماد گشته
بزن کف قلب زهرا شاد گشته
بزن کف در قدوم ماه داماد
بزن لبخند تا حق را کنی شاد
چنین داماد را باشد عروسی
که هستی آیدش بر پای بوسی
سالروز ازدواج حضرت علی و حضرت فاطمه مبارک باد
روشن‌ترین تلاقی آئینه و آب، در آوازهای روشن شهر زمزمه میشود و دو بهار، توأمان،
در فصلی گم شده در تاریخ، از راه می‌رسند و باهم پیوند می‌خورند.
سالروز ازدواج حضرت علی (ع) و زهرا (س) مبارک باد
این سپردن دست عروسی به تکیه گاهی یک مرد نیست؛
این سپردن انسان است به حریم بی انتهای عصمت
این پیامبر صلی الله علیه و آله نیست که دخترش را به علی علیه السلام می‌سپارد؛
این خداست که اختیار و اعتبار بشر را به علی و زهرا علیها السلام وا می نهد.
سال روز پیوند مظهر احسان و جود با دردانه زیور عالم، یاس آل محمد صلی الله علیه و آله مبارک باد.
نام علی علیه السلام و فاطمه علیها السلام
لبها را به شادی واداشته است
نوبت عاشقی را در چشم های‌ِ اکنون میشود خواند
سرود یکدلی در گیسوان نخلستان پیچیده است.
سالروز ازدواج حضرت علی (ع) و زهرا (س) مبارک باد
ازدواجی ساده با ساز و برگی اندک، اما صفا و صمیمیتی بسیار
صورت گرفت که تحسین همگان را بر انگیخت و اسوه‌ای برای آیندگان شد
و آن پیوند ساده و بی ریا جز پیوند دو معصوم و برگزیده، علی و فاطمه، نبود.
سال روز پیوند مظهر احسان و جود با دردانه زیور عالم، یاس آل محمد صلی الله علیه و آله مبارک باد.
در شب اول ذیحجه که هلال ماه با کرشمه خودنمایی می‌کرد
خورشید به خانه علی علیه السلام وارد شد
باد صبا همه را خبر رسانید که: زیور ببندید؛
نور با نور پیوست و جهان روشن شد.
درختان شکوفه‌های خود را بر زمینیان ارزانی داشتند.
سال روز پیوند مظهر احسان و جود با دردانه زیور عالم، یاس آل محمد صلی الله علیه و آله مبارک باد.
آسمان در گوشهای از زمین نشسته است؛
باادب و احترام تا از این مجلس باصفای صمیمیت؛ نکته برداری کند.
دلدادگی‌ها، قاصدی فرستاده‌اند تا مهر علی و فاطمه را بشارت آوَرَد.
دنیا، درس آموز نوربارانی این عشق است.
سالروز ازدواج حضرت علی (ع) و زهرا (س) مبارک باد
امشب، شبی است که دو نیمه سیب با هم پیوند می‌خورند
تا گونه‌های زمین از شوق، گل بیاندازند.
آسمان، تنها سقفی است که این همه ی شادی را تاب میآورد.
کوچه در آستانه آمدنتان ایستاده است به شوق.
سالروز ازدواج حضرت علی (ع) و زهرا (س) مبارک باد
خانه‌ای به اندازه آسمان، میهمان گام‌های مرد و زنی میشود که تمام جهان، بسته گام‌های صبورشان خواهد شد! و تاریخ تازه از همین لحظه آغاز خواهد شد و ملائک تا ابد در سجده جاودان خود خواهند ماند! حالا لحظه آغاز ابدیت است.
پیوند علی علیه السلام و فاطمه علیها السلام مبارک باد
امشب خدا لطف نهان خود هویدا میکند
امشب تفاخر فرش بس بر عرش اعلا میکند
امشب دو تا را جفت هم، از صنع یکتا میکند
یعنی علی ماهِ رخ زهرا تماشا میکند.
پیوند آسمانی علی علیه السلام و فاطمه علیها السلام مبارک باد
قامت دامادی مولا تماشا دارد امشب
او چه کم دارد عروسی مثل زهرا دارد امشب
سال روز پیوند خوشبوترین گل‌های گیتی، تبریک و تهنیت…
جای دریا به والله به جز دریا نمیشه
جای زهرا به غیر از دل مولا نمیشه
سال روز این پیوند آسمانی مبارک
منبع:خبرگزاری ایمنا
حوزه/طلاب مؤسسه آموزش عالی حوزوی خواهران حضرت زهرا(س) میبد کرسی آزاد اندیشی با موضوع ویروس کرونا از علائم آخرامان و ظهور حضرت ولی عصر(عج)، آری یا خیر؟» را در فضای مجازی برگزار کردند.
به گزارش خبرنگار خبرگزاریحوزه» در یزد، کرسی آزاد اندیشی در فضای مجازیبه همت بانوان طلبه مؤسسه آموزش عالی حوزوی حضرت زهرا(س) میبد با موضوع با موضوع ویروس کرونا از علائم آخرامان و ظهور حضرت ولی عصر(عج)، آری یا خیر؟» برگزار شد و خانم ها مرضیه هاتفی در جایگاه ارائه دهنده، ریحانه معروفی در جایگاه منتقد و خانم راضیه خواجه به عنوان منتقد به بیان نظرات خود درباره موضوع پرداختند .
مرضیه هاتفی ابتدا به بیان علائم و نشانه های ظهور اشاره کرد و افزود: علائم ونشانه های ظهور به دو دسته علائم حتمی و علائم غیر حتمی تقسیم می شوند که علائم حتمی ظهور را خروج سفیانی، یمانی، قتل نفس زکیه و صیحه آسمانی شامل می شوند که ظهور امام عصر(عج) در گرو این علائم است و پس از وقوع این علائم، ظهور امام حتمی خواهد بود.
وی افزود: علائم غیر حتمی ظهور که طبق روایتی از امام علی(ع) حدود ۴۰ علامت از علائم غیر حتمی ظهور، ممکن است قبل از ظهور اتفاق بیفتد و ممکن است که اتفاق نیفتد و امام زمان (عج) ظهور کنند. از آنجایی که این ویروس از علائم حتمی ظهور نیست پس می توان از علائم غیر حتمی ظهور به شمار آورد.
هرکس برای ظهور وقت معین کند قطعا خداوند او را رسوا می کند
در ادامه این کرسی آزاد اندیشی، خانم معروفی در جایگاه منتقد قرار گرفت و گفت: رویدادهایی که انسان در دنیا شاهد آن است براساس علت و معلول است و ویروس کرونا هم علتی داشته است، مثل بیماری هایی همچون وبا، سل و . که بشر در پی کشف علت آن است تا به مبارزه علیه آن بپردازد، این در حالی است که اگر این ویروس را علامت ظهور بدانیم پس نیازی به مبارزه در برابر بیماری نیست و باید آن را نشانه ظهور تلقی کنیم!!!
معروفی ادامه داد: علائم غیر حتمی، وقوع آن حتمی نیست و هم چنین نزدیک ظهور نیستند و از زمان پیامبر دوره آخرامان شروع شده است که یک مقطع آن تا قبل از ظهور و یک مقطع آن هم بعد از ظهور است.
وی خاطر نشان کرد: مطرح شدن زمان خاص برای ظهور به طور قطع مورد نفی و نهی است حتی در برخی از روایات هم آمده است که هرکس برای ظهور وقت معین کرد قطعا خداوند او را رسوا می کند چون سخنی غیر عالمانه است.
مردم به حالت اضطرار و طلب منجی در شیوع کرونا رسیده اند
در ادامه این کرسی، خانم هاتفی وارد بحث شد و اظهار کرد: ویروس کرونا اپیدمی و همه گیر است و همه کشورها را با مرگ ومیر بالا درگیر کرده که با توجه به همین نکته برخی اذعان کرده اند که در آخرامان سه دوم مردم روی زمین نابود می شوند و هم چنین در بعضی از روایات هم آمده است که در آخرامان مردم از ترس جان ها به خانه های خود پناه می برند اکنون همین امر محقق شده است.
وی افزود: امروز مردم به یک حالت اضطرار و طلب منجی رسیده اند و به همین دلیل به دعا و استغاثه و برگزاری چله برای تعجیل در ظهور می پردازند.
معروفی در پاسخ به خانم هاتفی گفت: بیماری کرونا فقط یک نوع بیماری مثل آنفولانزا است و نمی توان به عنوان علائم ظهور دانست و همچنین روایاتی که درباره آخر امان و ظهور امام زمان(عج) آمده باید بررسی کرد که از نظر سند و دلالت صحیح باشد وددر ضمن افراد در هر شرایطی که دچار بیماری و سختی می شوند دست به دعا بر می دارند و این مسئله یک چیز عادی است و هیچ دلیلی بر نشانه ظهور نیست.
وی خاطرنشان کرد: مهیا شدن برای ظهور امام زمان (عج) به معنای فرار از ظلم نیست، بلکه شناخت عدل است یعنی کسی که حرم امام معصوم را بشناسد به سوی آن می رود نه اینکه هنگام بلا و گرفتاری به سوی آن حرم برود چه بسا وقتی که ما برکات ظهور را بدانیم به سوی آن حرکت می کنیم و لازم نیست به ستوه بیاییم و آنگاه به سوی ظهور حرکت کنیم.
شرایط ظهور با علائم ظهور متفاوت است
در پایان، خانم خواجه به جمع بندی بحث پرداخته و افزود: علت این ویروس را اگر ظهور امام زمان(عج) بدانیم طبق آیه ۱۶ سوره نحل إِنْ نَشَأْ نُنَزِّلْ عَلَیْهِمْ مِنَ السَّماءِ آیَةً فَظَلَّتْ أَعْناقُهُمْ لَها خاضِعِین» کلمه(آیه) به علائم حتمی ظهور دلالت دارد و بداء در این علائم وجود ندارد و اما علائم غیر حتمی ظهور توقیفی هستند و وابستگی ظهور نسبت به این علائم حقیقی نیست ولی اینگونه علائم و نشانه ها آدمی را در مسیر نزدیک شدن به ظهور یادآور می شود نه این که شرط ظهور باشند.
وی اظهار کرد: نمی توان در رابطه با ظهور حضرت، تعیین وقت و زمان کرد، زیرا شرایط ظهور با علائم آن متفاوت است یعنی ما در ایجاد این علائم نقشی نداریم ولی شرایط ظهور را باید خودمان فراهم کنیم؛ پس وقتی بلاها را علائم و نشانه ظهور بدانیم آن وقت تلاش می کنیم تا محیط پیرامون خود را به جامعه مهدوی نزدیک کنیم.
حوزه/ ابراهیم شفیعی سروستانی در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری حوزه به سؤالاتی پیرامون موضوع کرونا و آخرامان» پاسخ داد.
به گزارش خبرگزاری حوزه، یکی از موضوعات این روزهای رسانه‌ها و جوامع اسلامی و غیر اسلامی، موضوع کرونا و آخرامان» است که در این خصوص به سراغ جناب آقای ابراهیم شفیعی سروستانی، عضو هیأت علمی دانشگاه قرآن و حدیث» رفتیم تا پاسخ سؤالات خود را از این نویسنده و پژوهشگر حوزه مهدویت» جویا شویم.
متن زیر، ماحصل سؤالات رسانه رسمی حوزه‌های علمیه و پاسخ این پژوهشگر است.
* ضمن تشکر از فرصتی که در اختیار حوزه نیوز قراردادید، کمی درباره آخرامان» و اتفاقات پیرامون آن برای ما بفرمایید.
آخرامان» که در کتاب‌های لغت به‌عنوان دوره آخر و قسمت واپسین از دوران که به قیامت پیوند می‌خورد» معنا شده، در فرهنگ و ادبیات تمام ملل مطرح است؛ مخصوصاً در ادیان ابراهیمی به این موضوع توجه خاص شده و نشانهها و ویژگی‌هایی برای آن برشمرده شده است.
در منابع اسلامی و فرهنگ اهلبیت (علیهم‌السلام) نیز از آخرامان سخن به میان آمده و برای آن نشانهها و علائمی بیان شده است؛ بر همین اساس، علمای اسلام از گذشته تاکنون، کتاب‌های متعددی تحت عنوان اشراط الساعه»، علامات الساعه»، علامات یوم القیامه»، الفتن» و . برای جمع‌آوری نشانه‌های آخرامان تدوین کرده‌اند؛ اما درباره این مطلب که ما به چه مقطعی از زمان، آخرامان» اطلاق می‌کنیم، دو دیدگاه و اصطلاح وجود دارد.
- دیدگاه اول
در دیدگاه نخست، مراد از آخرامان» همه آن قسمت از زمانی است که با نبوت پیامبر (صلی الله علیه و آله) آغاز میشود؛ یعنی از زمان نبوت پیامبر (صلی الله علیه و آله) تا قیامت را آخرامان می‌گویند.
به این دلیل به این دوران آخرامان گفته میشود که مسلمان‌ها معتقدند نبی مکرم اسلام (صلی الله علیه و آله) خاتم پیامبران است و دین و شریعت ایشان تا پایان عالم اعتبار دارد و بعد از ایشان پیامبری نخواهند آمد و بر این اساس می‌توان گفت که آن حضرت، پیامبر آخرامان هستند.
در روایتی که از رسول خدا (صلی الله علیه و آله) نقل شده، آمده است که ایشان روزی بعد از فراغت از نماز عصر فرمودند: آنچه از عمر دنیا باقیمانده به نسبت گذشته آن، همان نسبت را دارد که باقیمانده وقت امروز نسبت به گذشته آن دارد».
ایشان در روایت دیگری می‌فرمایند: برگزیده شدم درحالیکه میان من و قیامت فاصله نیست؛ همان‌سان که میان دو انگشت سبابه و وسطی فاصله‌ای نیست»؛ یعنی اینقدر دوران خود را به دوران قیامت نزدیک دانسته‌اند. به این اعتبار از دوران نبوت آن حضرت به عنوان آخرامان یاد میشود.
- دیدگاه دوم
در اصلاح دوم، آخرامان» فقط به آخرین بخش از دورانی که با نبوت پیامبر (صلی الله علیه و آله) آغاز شده است، می گویند؛ یعنی آن بخشی که به ظهور امام مهدی (علیه‌السلام) پیوند می‌خورد، اطلاق میشود.
به بیان دیگر، آخرامان» بخش پایانی از دوران نبوت نبی مکرم اسلام (صلی الله علیه و آله) است که به ظهور امام مهدی (علیه‌السلام) ختم میشود. دورانی که جهان وارد عرصه جدیدی شده و تحولات بسیاری در آن رقم می‌خورد؛ دورانی که با فتنه ها، آشوب ها، بحران‌های مختلف ی، اجتماعی، زیست محیطی و افزایش ظلم و ستم همراه است و نهایتاً هم به دوران ظهور امام مهدی (علیه‌السلام) و گسترش عدالت و قسط در سراسر جهان ختم میشود.
درباره آخرامان و نشانه‌های آن آثار فراوانی تدوین شده و در روایات به نشانه‌های زیادی برای این دوران اشاره شده است. فقط در یک روایت که از نبی مکرم اسلام (صلی الله علیه و آله) نقل شده، ۱۲۵ نشانه برای دوران آخرامان برشمرده شده است.
در این روایت که در کتاب شریف کافی (جلد هشتم، صفحه ۳۶ تا ۴۲) آمده است به وضعیت جوامع، افراد و اصناف مختلف مردم در آخرامان اشاره شده و نشانه‌هایی که برای آخرامان بیان شده است عمدتاً جنبه فرهنگی، اخلاقی و اجتماعی دارد.
البته حوادث طبیعی و رویدادهای خارق‌العاده در عرصه طبیعت هم برای آخرامان برشمرده شده است؛ ولی باید دقت کرد که میان علائم آخرامان و نشانه‌های ظهور تفاوت وجود دارد؛ همچنان که میان نشانه‌های ظهور» و اشراط الساعه» تفاوت وجود دارد.
اشراط الساعه یا نشانه‌های قیامت که در برخی روایت برشمرده شده، نشانه‌هایی است که در آخرین مقطع از حیات جهان؛ یعنی قبل از وقوع قیامت رخ میدهد.
در این مجال، فرصت بررسی تفصیلی نشانه‌های آخرامان نیست و علاقه‌مندان باید به کتاب‌های مرتبط مراجعه کنند.
در باب نشانه‌های ظهور که بیشتر برای ما قابل‌توجه و مهم است، باید بدانیم که نشانه‌های ظهور انواع مختلفی دارند و به اعتبارهای مختلف تقسیم دسته‌بندی شده‌اند.
این نشانهها، به اعتبار زمان وقوع، به نشانه‌های نزدیک به عصر ظهور و نشانه‌های دور از عصر ظهور؛ به اعتبار نوع رویداد، به نشانه‌های اجتماعی، ی و زیست‌محیطی و بالاخره به اعتبار حتمیت یا عدم حتمیت تحقق، به نشانه‌های محتوم (حتمی) و غیر محتوم (غبرحتمی) تقسیم میشوند.
در حال حاضر، نیاز است درباره دسته‌بندی سوم، یعنی نشانه‌های حتمی و غیر حتمی صحبت کنیم.
به تعبیر برخی از اساتید، نزدیک به ۲۵۰۰ نشانه برای ظهور برشمرده شده است که بر اساس روایات، تنها پنج مورد آنها نشانه حتمی و محتوم است و باقی نشانهها غیرحتمی است.
در برخی از روایات آمده است که پنج رویداد پیش از به پا خاستن قائم (علیه‌السلام) از نشانه‌های حتمی ظهور به شمار می‌آید؛ اول: برخاستن ندایی از آسمان (صیحه آسمانی)؛ دوم: خروج سفیانی؛ سوم: شکافتن زمین در منطقه بَیداء؛ چهارم: خروج یا قیام مردی از یمن و پنجم: کشته شدن نفس زکیه که تمام آنها در سال منتهی به ظهور و در فاصله کمی از ظهور به وقوع می‌پیوندد.
پس در بررسی نشانهها باید دقت کنیم که ما با انبوهی از نشانهها به‌عنوان نشانه‌های ظهور روبرو هستیم که بسیاری از آنها در زمان‌های قبلی محقق شده است؛ چون نشانهها از نظر زمان یکسان نیستند و با فاصله با زمان ظهور اتفاق می‌افتد.
آنچه برای ما مهم و ملاک است و باید بیشتر به آن توجه کرد، نشانه‌های حتمی است که این پنج نشانه مذکور است و همه این پنج نشانه در فاصله بسیار کمی با ظهور مثلاً شش یا هفت ماه قبل از ظهور رخ می‌دهند.
* آیا بعد از اتفاق افتادن علائم حتمی، بلافاصله ظهور اتفاق می‌افتد؟
همانطور که در پاسخ سؤال قبلی گفته شد، علائم حتمی در فاصله کمی از ظهور رخ می‌دهند؛ آغاز علائم حتمی از ماه رجبِ سال ظهور است و همه آنها تا پایان این سال؛ یعنی از فاصله رجب تا ذیحجه رخ می‌دهند. یعنی در ماه‌های رجب، شعبان، رمضان، شوال، ذی‌قعده و ذیحجه.
در واقع همه رویدادهای حتمی منتهی به ظهور در این ماه‌ها رخ می‌دهند که با خروج سفیانی و یمانی در ماه رجب آغاز میشود و با صیحه (ندای) آسمانی در ماه رمضان و فرورفتن سپاه سفیانی و کشتن نفس زکیه ادامه می‌یابد. بنابراین علائم حتمی، آغاز فرایند ظهور است و این پنج علامت به ظهور امام عصر (علیه‌السلام) متصل هستند؛ پس وقتی این علائم رخ می‌دهند، فرایند ظهور آغاز میگردد.
* با توجه به روایات معصومین (علیهم‌السلام)، می‌توان بسته شدن کعبه را از علائم ظهور امام زمان (علیه‌السلام) دانست؟
رویدادهایی از این جنس در دایره نشانه‌های غیرحتمی ظهور وارد میشوند که خود آنها یا مشابه آنها در ادوار گذشته نیز اتفاق افتاده است. در گذشته نیز، حج در سال‌هایی تعطیل شده و کعبه بسته شده است؛ به این معنا که این قبیل موارد در گذشته هم اتفاق افتاده و ممکن است در آینده هم اتفاق بیفتد.
اینکه واقعاً این بسته شدن کعبه همان اتفاقی است که به عنوان نشانه‌های ظهور گفته‌اند، نمی‌توان با قاطعیت اظهارنظر کرد؛ چراکه قبلاً هم بوده و شاید بعداً هم اتفاق بیفتد.
* برخی به ایجاد وحشت مردم از قحطی و بیماری و همچنین دلهره و ترس در آنان نیز از علائم ظهور حضرت مهدی (علیه‌السلام) اشاره میکنند؛ در این خصوص هم نظرتان را بفرمایید.
پاسخ این سؤال هم مشابه پاسخ سؤال قبلی است؛ در نشانه‌های ظهور و آخرامان به وقوع قحطی، خشکسالی، سیل، انواع و اقسام بیماری‌ها و به طبع ترس و دلهره مردم اشاره شده است؛ این موارد نیز در گذشته بوده و ممکن است مجدداً هم اتفاق بیفتد؛ پس چون این نشانهها در دایره نشانه‌های غیرحتمی هستند، نمی‌توان با قاطعیت مطرح کرد که حوادثی که امروز شاهد آنها هستیم، همان حوادثی است که برای نشانه‌های ظهور بیان شده است یا خیر؛ پس با این اوصاف نمی‌توان در مورد هیچ‌یک از این نشانه‌های غیرحتمی به‌طور قطع اظهارنظر انجام داد.
در این خصوص، دو مسئله برای ما ملاک و معیار است.
نخست، توجه به نشانه‌های حتمی و اینکه آنها را به‌خوبی بشناسیم و دوم، آمادگی همیشگی برای ظهور و توجه به وظیفه و تکلیفی که در حال حاضر بر عهده ماست.
در برخی از روایات به شیعیان دستور داده‌اند که باید هر زمان آماده ظهور امام عصر (علیه‌السلام) باشند؛ چون ظهور، ناگهانی فرامی‌رسد. وقتی اراده خدا تعلق بگیرد، به تعبیر روایات، خداوند، امر فرج حضرت مهدی علیه‌السلام را در یک‌شب اصلاح میکند؛ بنابراین، آنچه وظیفه حتمی و تغییرناپذیر ماست و هیچ اتفاقی در آن خللی و تردیدی ایجاد نمیکند، ضرورت آمادگی ما برای ظهور حضرت ولیعصر (علیه‌السلام) است.
به تعبیر امام باقر علیه‌السلام، مرابطه (مرزداری) ما مرابطه‌ای است که همیشگی است» و شیعه همواره باید مانند یک مرزدار آماده و مهیای عکس‌العمل مناسب باشد. مرزدار یا مرابط» با مجاهد» متفاوت است؛ مجاهد با دشمنی که در زمان و مکان مشخص رودرروی اوست می‌جنگد، اما مرزدار همیشه باید چشم به مرز داشته باشد تا دشمن حمله نکند؛ مرزدار باید همیشه بیدار و هوشیار باشد تا در زمانی که لازم شد، اقدامات لازم را انجام دهد.
منتظر امام زمان (عج) همانند مرزداری است که همواره باید گوش به زنگ باشد؛ با چشم‌های بینا و گوشهای شنوا و تیز. منتظر باید آمادگی عکس‌العمل را داشته باشد؛ نه اینکه با قحطی و خشکسالی و کرونا دچار هیجان شود که امام زمان (علیه‌السلام) آمد و بعد از آرامش جامعه بگوید: الحمدلله مشکلات حل شد و از امام زمان (علیه‌السلام) خبری نیست.
آمادگی منتظران باید همیشگی باشد و رویدادها و اتفاقات در آن خللی وارد نکند.
* از مشکلاتی که امروز جهان با آن مواجه است، مسئله شیوع ویروس کروناست؛ آیا شیوع کرونا را می‌توان از علائم آخرامان دانست؟ و آیا کرونا با علائم آخرامان تطابق دارد؟
این هم همانند مسائل قبلی است؛ البته در برخی روایات، ازجمله در روایتی که از امام صادق (علیه‌السلام) نقل شده و در کتاب کمال‌الدین مرحوم شیخ صدوق (جلد دوم، صفحه ۳۵۵) آمده است، به وقوع مرگ سفید به عنوان یکی از نشانه‌های ظهور اشاره شده است.
در این روایت، سلیمان بن خالد گوید: از امام صادق (علیه‌السلام) شنیدم که می‌فرمود: قبل از قیام قائم (علیه‌السلام)، دو نوع مرگ و میر رخ میدهد؛ مرگ سرخ و مرگ سپید. تا اینکه از هر هفت نفر، پنج نفرشان از بین بروند. مرگ سرخ با شمشیر و مرگ سفید با طاعون است».
در روایت دیگری نیز آمده است که به خاطر مرگ سفید یا طاعون دوسوم مردم از بین می‌روند.
پس در روایات به شیوع بیماری‌هایی مثل طاعون یا مرگ سفید در پیش از ظهور امام عصر (علیه‌السلام) اشاره شده است؛ اما آیا این کرونا همان بیماری است که در روایت آمده است؟ نمی‌دانیم و نمی‌توانیم با قاطعیت مطرح کنیم که آیا بیماری کرونا همان بیماری است که گفته‌اند و قرار است به ظهور امام عصر (علیه‌السلام) منتهی شود یا خیر؟
چون در دوره‌های قبل هم مشابه این بیماری با تلفات فراوان در ایران و جهان اتفاق افتاده است و امروز با این پدیده مواجه هستیم و ممکن است در ادوار دیگر نیز این نوع بیماری‌ها در جهان اتفاق بیفتد و تلفات بیشتری بگیرد.
* امروز برخی به جعل روایت مثل روایت کورون از امام علی (علیه‌السلام) دست زده‌اند. چرا شاهد چنین جعل‌هایی هستیم؟
بحث جعل روایت به مناسبت‌های مختلف همواره در طول تاریخ بوده و متأسفانه روایات جعلی وارد برخی کتاب‌های روایی ما هم شده و امروز هم وجود دارد.
در طول، تاریخ افراد زیادی با انگیزه‌های گوناگون؛ همچون جاه‌طلبی، شهرت‌طلبی، گمراه‌سازی، ایجاد یأس و ناامیدی، بی‌اعتماد سازی، خیانت و . دست به جعل روایت زده‌اند؛ این مسئله غیرعادی نیست و همواره وجود داشته و وجود دارد.
این جمله معروف است که تا زمانی که سکه واقعی نباشد، کسی سکه تقلبی ضرب نمیکند؛ بالاخره یک واقعیتی در عالم به‌عنوان ظهور امام عصر (علیه‌السلام) وجود دارد که از صدر اسلام تا امروز با توجه به این امر واقعی کسانی سعی کرده‌اند سکه‌های تقلبی جعل و مهدی‌های تقلبی عَلَم کنند یا نشانه‌های تقلبی با اغراض و انگیزه‌های گوناگون جعل کنند.
بنابراین، باید مراقب باشیم اولاً به این روایت جعلی دامن نزنیم و پخش نکنیم و اگر شنیدیم، برای مردم توضیح دهیم و آنان را توجیه کنیم تا آنان با توجه به این روایات جعلی، و نسبت به روایات اصیل نیز بدبین نشوند و بی‌اعتمادی در جامعه ایجاد نشود.
* با توجه به اعتقادات مهدوی، آیا جهان قبل و بعد از کرونا با هم متفاوت است؟
تفاوت جهان قبل و بعد از کرونا قطعی است؛ همان‌طوری که خیلی از نظریه‌پردازان و استراتژیست‌ها و اقتصاددانان و تمداران جهان گفته‌اند جهان قبل و بعد از کرونا از خیلی جهات ی، اقتصادی، فرهنگی و . متفاوت خواهد بود و تأثیرات کرونا بر جهان، عمیق و گسترده است.
این بیماری اتفاقات مهمی را در جهان رقم زد؛ اولاً یک ناامیدی و یأس از تمدن غربی و تمدن حاکم بر جهان ایجاد شد و به‌نوعی باور به ناتوانی این تمدن و ابزارهای آن برای مقابله با رویدادهای حتی کوچکی مثل ویروس میکرونی به وجود آمد و همچنین ضعف و ناتوانی این تمدن در ابعاد گوناگون و شکنندگی و آسیب‌پذیری آن در حوزه‌های مختلف اقتصادی، اجتماعی، ی و . آشکار شد.
امروز جهان به‌خوبی شاهد این واقعیت است که چطور یک بیماری و ویروس، تمام نظم و انضباط اجتماعی را به هم می‌زند و جوامع به‌اصطلاح متمدن و بافرهنگی که به دنیا فخر می‌فروختند، به این وضع درآمده و مردم کشورشان به فروشگاه‌ها هجوم می‌برند و اقتصادهای کلان جهان به مرحله ورشکستگی رسیده‌اند و تا آنجا پیش رفته که قیمت نفت به زیر صفر می‌رسد.
کرونا نشان داد که این تمدن، علی‌رغم سروصداهای زیاد، بنیاد و پایه اساسی ندارد و به‌شدت آسیب‌پذیر و شکننده است و نمی‌توان به آن اعتماد کرد؛ قطعاً این موضوع در جهان اثر خود را خواهد گذاشت و باور به شکست‌ناپذیر بودن تمدن غربی تمام شده است.
یک زمانی آقای فوکویاما»، نظریه‌پرداز وابسته به کاخ سفید، با تبختر و غرور اعلام کرد که دموکراسی لیبرال، آخرین دستاورد حیات بشر است و به همین خاطر ما در پایان تاریخ هستیم و بعد از دموکراسی لیبرال، نسخه بهتری نخواهد آمد و خاتم استراتژی‌ها و برنامه‌های جهان، همین دموکراسی لیبرال است؛ اما امروز شکست این استراتژی کاملاً روشن شده و ضعف دموکراسی لیبرال در ابعاد اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و ی به‌شدت در همه جهان روشن شده است.
از طرف دیگر، در این دوران در تمام جهان، گرایش فراوانی به دین و خدا ایجاد شده است؛ به‌نحوی‌که صدای اذان از کشورهایی شنیده شد که این صدا را خفه کرده بودند.
قطعاً همه این مباحث، فضای جهان آینده را دگرگون خواهد کرد و جهان ازیک‌طرف به سمت ناامیدی از تمدن حاضر و از طرف دیگر به سمت دل بستن به اتفاقات جدید معنوی فراتر از دست و توان بشر خواهد رفت و جهان دیگری را رقم خواهد زد. قطعاً این رویداد می‌تواند جهان متفاوت را برای ما در پساکرونا رقم بزند.
* مباحثی پیرامون ابتلا یا عدم ابتلای امام زمان (علیه‌السلام) به کرونا در فضای مجازی مطرح است. آیا چنین مسئله‌ای امکان‌پذیر است؟
اصل طول عمر بیش از هزارساله امام زمان (علیه‌السلام) یک اعجاز الهی است؛ بحث‌های فراوانی پیرامون طول عمر ایشان است که این اتفاق چگونه رخ داده است؟ آیا اعجاز است یا امری طبیعی است که هنوز بشر به رمز و راز آن پی نبرده است؟
بالاخره خداوند متعال اراده کرده است که اتفاق بزرگی در جهان رقم بزند و آخرین حجت حق باید زنده بماند تا این اتفاق بزرگ را بیافریند.
قانون حاکم بر جهان به این صورت است که انسانها به سمت پیری و ناتوانی به پیش رفته و هر روز فرتوت‌تر و ناتوان‌تر از گذشته شده و به سمت مرگ به پیش می‌روند و این مسئله، سرنوشت محتوم تمام انسان‌هاست؛ اما حضرت حق با به هم زدن تمام نظم حاکم بر هستی و قوانین حاکم بر حیات بشر نسبت به حضرت ولیعصر (علیه‌السلام)، این اراده را داشته است که ایشان تا به امروز زنده بمانند.
حضرت باری‌تعالی با توجه به اراده‌ای که داشته است، این قانونمندی جهان را به هم زده تا این شخص را برای هدف و آرمان بزرگ حفظ نماید و خود خدا حافظ این فرد به‌عنوان منجی آخرامان خواهد بود تا بیاید و اتفاقاتی را در جهان رقم بزند که بی‌سابقه است و از عهده کسی جز ایشان برنمی‌آید.
بنابراین، خداوندی که این عمر طولانی را به آن حضرت داده است، خود او ایشان را از جمیع آفات و بلیات در امان نگه‌داشته است؛ دعای ما برای سلامتی امام عصر (علیه‌السلام) هم به این دلیل است که از خداوند متعال می‌خواهیم که به ایشان سلامتی و طول عمر عنایت بفرماید.
قطعاً امام زمان (علیه‌السلام) مصون از بیماری‌ها، آفات و بلیات است؛ چون اگر قرار بود بیماری‌ها بر حضرت اثر بگذارد، در طول مدت بیش از هزار ساله عمر شریف ایشان، این اتفاقات اثر خود را می‌گذاشت.
این اراده خدا این اقتضاء را دارد که امام عصر (علیه‌السلام) از جمیع آفات و بلیات به دور باشند و درگیر بیماری‌هایی مثل کرونا نشوند؛ چون اگر این‌طور شود با هدف خدای متعال که رقم زدن رویداد نهایی در پایان جهان است، منافات دارد.
* در پایان اگر نکته‌ای باقی مانده، بفرمایید.
همانطور که در مطالب بالا اشاره شد، وظیفه ما در همه اعصار و دوره‌ها این است که به تکلیف و وظیفه‌مان عمل نماییم.
به فرموده امام راحل، وظیفه هر منتظر واقعی است که به وظیفه و تکلیف فعلی شرعی خود عمل کند؛ آنچه ما امروز به‌عنوان منتظر امام زمان (علیه‌السلام) بر عهده داریم این است که به وظیفه و تکلیفی که در حال حاضر بر عهده داریم، به‌خوبی عمل کنیم و درعین‌حال منتظر ظهور امام عصر (علیه‌السلام) نیز باشیم.
امام صادق علیه‌السلام در روایتی در این خصوص فرمودند:
مَنْ سَرَّهُ أَنْ یَ مِنْ أَصْحَابِ اَلْقَائِمِ فَلْینْتَظِرْ وَ لْیعْمَلْ بِالْوَرَعِ وَ مَحَاسِنِ اَلْأَخْلاَقِ وَ هُوَ مُنْتَظِرٌ فَإِنْ مَاتَ وَ قَامَ اَلْقَائِمُ بَعْدَهُ کانَ لَهُ مِنَ اَلْأَجْرِ مِثْلُ أَجْرِ مَنْ أَدْرَکهُ فَجِدُّوا وَ اِنْتَظِرُوا هَنِیئاً لَکمْ أَیتُهَا اَلْعِصَابَةُ اَلْمَرْحُومَةُ؛ هر کس دوست دارد از یاران حضرت قائم علیه السلام باشد، باید منتظر باشد و در این حال، به پرهیزکاری و اخلاق نیکو رفتار کند، در حالی که منتظر است. پس اگر اجلش برسد و امام قائم علیه السلام پس از درگذشت او قیام کند، بهره او از پاداش مانندکسی است که آن حضرت را دریافته باشد، پس بکوشید و منتظر باشید، گوارا باد شما را ای جماعتی که مشمول رحمت خدا هستید».
با این اوصاف هر اتفاقی که بیفتد، ما باید ثابت‌قدم باشیم و درعین‌حالی که منتظریم، به تکالیف و وظایف شرعی خود آن‌چنان‌که شایسته است، عمل نماییم؛ تفاوتی هم ندارد که چه شغل، جایگاه و منصبی داریم و باید به‌عنوان منتظر امام عصر (علیه‌السلام)، به وظایف شرعی خود عمل کنیم و منتظر ظهور ایشان باشیم.
گفت و گو از: محمد رسول صفری
منبع:خبرگزاری حوزه
وَلِلْجَبابِرَةِ قامِعٌ فَلا اِلهَ غَیْرُهُ وَلا شَىْءَ یَعْدِلُهُ وَلَیْسَ كَمِثْلِهِ شَىْءٌ وَهُوَ السَّمیعُ الْبَصیرُاللَّطیفُ الْخَبیرُ وَهُوَ عَلى كُلِّشَىْءٍ قَدیرٌ اَللّهُمَّ اِنّى اَرْغَبُ إِلَیْكَ وَ اَشْهَدُ بِالرُّبُوبِیَّةِ لَكَ مُقِرّاً بِاَنَّكَ رَبّى وَ اِلَیْكَ مَرَدّى اِبْتَدَاْتَنى بِنِعْمَتِكَ قَبْلَ اَنْ اَكُونَ شَیْئاً مَذْكُورا وَخَلَقْتَنى مِنَ التُّرابِ ثُمَّ اَسْكَنْتَنِى الاَْصْلابَ آمِناً لِرَیْبِ الْمَنُونِ وَاخْتِلافِ الدُّهُورِ وَالسِّنینَ،
و کوبنده گردن کشان است، پس معبودى جز او نیست، و چیزى با او برابرى نمى کند، و چیزى همانندش نیست، و اوست شنوا و بینا، و لطیف و آگاه، و بر هرچیز تواناست.
خدایا به سوى تو رغبت می نمایم، و به پروردگاری تو گواهى مى دهم، اقرارکننده ام که تو پروردگار منى، و بازگشت من به سوى تو است، وجودم را با نعمتت آغاز کردى پیش از انکه موجودى قابل ذکر باشم، و مرا از خاک پدید آوردى، سپس در میان صلب ها جایم دادى، درحالى که از حوادث زمانه و رفت و آمد روزگار و سال ها،
فَلَمْ اَزَلْ ظاعِناً مِنْ صُلْبٍ اِلى رَحِمٍ فى تَقادُمٍ مِنَ الاَْیّامِ الْماضِیَةِ وَالْقُرُونِ الْخالِیَةِ لَمْ تُخْرِجْنى لِرَاْفَتِكَ بى وَلُطْفِكَ لى وَاِحْسانِكَ اِلَىَّ فى دَوْلَةِ اَئِمَّةِ الْكُفْرِ الَّذینَ نَقَضُوا عَهْدَكَ وَكَذَّبُوا رُسُلَكَ لكِنَّكَ اَخْرَجْتَنى لِلَّذى سَبَقَلى مِنَ الْهُدَى الَّذى لَهُ یَسَّرْتَنى وَفیهِ اَنْشَاءْتَنى وَمِنْ قَبْلِ ذلِكَ رَؤُفْتَ بى بِجَمیلِ صُنْعِكَ وَسَوابِـغِ نِعَمِكَ فابْتَدَعْتَ خَلْقى مِنْ مَنِىٍّ یُمْنى وَاَسْكَنْتَنى فى ظُلُماتٍ ثَلاثٍ بَیْنَ لَحْمٍ وَدَمٍ وَجِلْدٍ،
ایمنى بخشیدى همواره کوچ کننده بودم از صلبى به رحمى، درگذشته از ایام و قرنهاى پیشین، از باب رأفت و لطف و احسانى که به من داشتى، مرا در حکومت پیشوایان کفر، آنان که پیمانت را شکستند، و پیامبرانت را تکذیب کردند، به دنیا نیاوردى، ولى زمانی به دنیا آوردى به خاطر آنچه در علمت برایم رقم خورده بود و آن عبارت بود از هدایتى که مرا براى پذیرفتن آن آماده ساختى، و در عرصه گاهش نشود و نمایم دادى، و پیش از آن هم با رفتار زیبایت، و نعمت هاى کاملت بر من مهر ورزیدى، در نتیجه وجودم را پدید آوردى از نطفه ریخته شده و در تاریکی هاى سه گانه میان گوشت و خون و پوست جایم دادى،
لَمْ تُشْهِدْنى خَلْقى وَلَمْ تَجْعَلْ اِلَىَّ شَیْئاً مِنْ اَمْرى ثُمَّ اَخْرَجْتَنى لِلَّذى سَبَقَ لى مِنَ الْهُدى اِلَى الدُّنْیا تآمّاً سَوِیّاً وَحَفِظْتَنى فِى الْمَهْدِ طِفْلاً صَبِیّاً وَرَزَقْتَنى مِنَ الْغِذآءِ لَبَناً مَرِیّاً وَعَطَفْتَ عَلَىَّ قُلُوبَ الْحَواضِنِ وَكَفَّلْتَنى الاُْمَّهاتِ الرَّواحِمَ وَكَلاَْتَنى مِنْ طَوارِقِ الْجآنِّ وَسَلَّمْتَنى مِنَ اِّیادَةِ وَالنُّقْصانِ فَتَعالَیْتَ یا رَحیمُ یا رَحْمنُ حتّى اِذَا اسْتَهْلَلْتُ ناطِقاً بِالْكَلامِ،
و مرا در آفرینش وجودم گواه نگرفتى، و چیزى از کار خلقتم را به من واگذار ننمودى، سپس براى آنچه در علمت از هدایتم گذشته بود مرا کامل میانه به دنیا آوردى، و در حال کودکى و خردسالى در میان گهواره محافظت نمودى، و از بین غذاها شیر گوارا نصیبم کردى، و دل دایه ها را بر من مهربان نمودى، و مادران پرمهر را به پرستارى ام گماشتى، و از آسیب هاى پریان نگهدارى فرمودى، و از زیادى و کمى سالمم داشتى، پس تو برترى اى مهربان، اى بخشنده، تا آنگاه که آغاز به سخن کردم.
اَتْمَمْتَ عَلَىَّ سَوابغَ الاِْ نْعامِ وَ رَبَّیْتَنى زایِداً فى كُلِّ عامٍ حَتّى إ ذَا اكْتَمَلَتْ فِطْرَتى وَاعْتَدَلَتْ مِرَّتى اَوْجَبْتَ عَلَىَّ حُجَتَّكَ بِاَنْ اَلْهَمْتَنى مَعْرِفَتَكَ وَرَوَّعْتَنى بِعَجائِبِ حِكْمَتِكَ وَاَیْقَظْتَنى لِما ذَرَاْتَ فى سَمآئِكَ وَ اَرْضِكَ مِنْ بَدائِعِ خَلْقِكَ وَنَبَّهْتَنى لِشُكْرِكَ وَذِكْرِكَ وَاَوجَبْتَ عَلَىَّ طاعَتَكَ وَعِبادَتَكَ وَفَهَّمْتَنى ما جاَّءَتْ بِهِ رُسُلُكَ وَیَسَّرْتَ لى تَقَبُّلَ مَرْضاتِكَ وَمَنَنْتَ عَلَىَّ فى جَمیعِ ذلِكَ بِعَونِكَ وَلُطْفِكَ ثُمَّ اِذْ خَلَقْتَنى مِنْ خَیْرِ الثَّرى،
نعمتهاى کاملت را بر من تمام کردى، و مرا در هر سال با افزوده شدن به وجودم پرورش دادى، تا آفرینشم کامل شد، و تاب و توانم معتدل گشت، حجّت را بر من واجب نمودى، چنان که معرفتت را به من الهام فرمودی و با شگفتی هاى حکمتت به هراسم افکندى، و به آنچه در آسمان و زمینت از پدیده هاى خلقت پدید آوردى بیدارم نمودى، به سپاس گذارى و یادت آگاهی ام دادى، و طاعت و عبادتت را بر من واجب نمودى، و آنچه را پیامبرانت آوردند به من فهماندى، و پذیرفتن خشنودى ات را بر من آسان کردى، و در تمام این امور به یارى و لطفت بر من منّت نهادى، سپس وقتى که مرا از بهترین خاک آفریدى،
لَمْ تَرْضَ لى یا اِلهى نِعْمَةً دُونَ اُخرى وَرَزَقْتَنى مِنْ اَنواعِ الْمَعاشِ وَصُنُوفِ الرِّیاشِ بِمَنِّكَ الْعَظیمِ الاَْعْظَمِ عَلَىَّ وَاِحْسانِكَ الْقَدیمِ اِلَىَّ حَتّى اِذا اَتْمَمْتَ عَلَىَّ جَمیعَ النِّعَمِ وَصَرَفْتَ عَنّى كُلَّ النِّقَمِ لَمْ یَمْنَعْكَ جَهْلى وَجُرْاءَتى عَلَیْكَ اَنْ دَلَلْتَنى اِلى ما یُقَرِّبُنى اِلَیْكَ وَوَفَّقْتَنى لِما یُزْلِفُنى لَدَیْكَ فَاِنْ دَعَوْتُكَ اَجَبْتَنى وَاِنْ سَئَلْتُكَ اَعْطَیْتَنى وَاِنْ اَطَعْتُكَ شَكَرْتَنى وَاِنْ شَكَرْتُكَ زِدْتَنى،
برایم نپسندیدى اى معبود من نعمتی را بدون نعمتى دیگر، و از انواع وسایل زندگى، و اقسام بهره ها نصیب من فرمودى، و این بخاطر نعمت بخشی بزرگ و بزرگتر و احسان دیرینه ات بر من بود، تا جایى که همه نعمتها را بر من کامل نمودى، و تمام بلاها را از من بازگرداندى، نادانى و گستاخی ام بر تو، بازت نداشت، از این که مرا به آنچه به تو نزدیک مى کند راهنمایى کردى، و به آنچه مرا به پیشگاهت مقرّب مى نماید توفیق دادى، پس اگر بخوانمت، اجابتم نمایى، و اگر از تو درخواست نمایم، عطایم کنى، و اگر اطاعتت کنم قدردانى فرمایى، و اگر به شکرت برخیزم بر نعمتم بیفزایى،
كُلُّ ذلِكَ اِكْمالٌ لاَِنْعُمِكَ عَلَىَّ وَاِحْسانِكَ اِلَىَّ فَسُبْحانَكَ سُبْحانَكَ مِنْ مُبْدِئٍ مُعیدٍ حَمیدٍ مَجیدٍ تَقَدَّسَتْ اَسْمآؤُكَ وَعَظُمَتْ الاَّؤُكَ فَأَىَُّ نِعَمِكَ ی ا اِلهى اُحْصى عَدَداً وَذِكْراً أمْْ اَىُّ عَطـایاكَ أقُومُ بِها شُكْراً وَهِىَ یا رَبِّ اَكْثَرُ مِنْ اَنْ یُحْصِیَهَا الْعآدّوُنَ أوْ یَبْلُغَ عِلْماً بِهَا الْحافِظُونَ ثُمَّ ما صَرَفْتَ وَدَرَأْتَ عَنّى اَللّهُمَّ مِنَ الضُرِّ وَالضَّرّآءِ أكْثَرُ مِمّا ظَهَرَ لى مِنَ الْعافِیَةِ وَالسَّرّآءِ وَاَنـَا اَشْهَدُ یا اِلهى بِحَقیقَةِ ایمانى،
همه اینها کامل کردن نعمت هایت بر من و احسانت به سوی من است، پس منزّهى تو، منزّهى تو، که آفریننده اى، و بازگرداننده اى، و ستوده اى و بزرگوارى، نام هایت مقدس است، و نعمت هایت بزرگ، خدایا کدامیک از نعمت هایت را به شماره آورم و یاد کنم، یا براى کدمیک از عطاهایت به سپاسگذارى برخیزم درحالى که پروردگارا، بیش از آن است که شماره گران برشمارند، یا اینکه یاد دارندگان در دانش به آنها برسند، آنگاه اى خدا، آنچه از بدحالى و پریشانی از من بازگرداندى و دور کردى، از آنچه از سلامتى کامل و خوشحالى برایم نمایان شد، بیشتر است، معبودا، من گواهی مى دهم به حقیقت ایمانم،
وَعَقْدِ عَزَماتِ یَقینى وَخالِصِ صَریحِ تَوْحیدى وَباطِنِ مَكْنُونِ ضَمیرى وَعَلائِقِ مَجارى نُورِ بَصَرى وَاَساریرِ صَفْحَةِ جَبینى وَخُرْقِ مَسارِبِ نَفْسى وَخَذاریفِ مارِنِ عِرْنینى وَمَسارِبِ سِماخِ سَمْعى وَما ضُمَّتْ وَاَطْبَقَتْ عَلَیْهِ شَفَتاىَ وَحَرَكاتِ لَفْظِ لِسانى وَمَغْرَزِ حَنَكِ فَمى وَفَكّى،
و باور تصمیمات یقینم، و یکتاپرستى بى شائبه صریحم و درون پوشیده نهادم، و آویزه هاى راه هاى نور چششم، و چین هاى صفحه پیشانى ام، و روزنه هاى راه هاى نفسم، و پرّه هاى نرمه تیغه بینى ام، و حفره هاى پرده شنوایى ام، و آنچه که ضمیمه شده و بر ان بر هم نهاده دو لبم، و حرکتهاى سخن زبانم، و جاى فرو رفتگى سقف دهان و آرواره ام، و محل روییدن دندانهایم،
وَمَنابِتِ اَضْراسى وَمَساغِ مَطْعَمى وَمَشْرَبى وَحِمالَةِ اُمِّ رَاءْسى وَبُلُوعِ فارِغِ حَباَّئِلِ عُنُقى وَمَا اشْتَمَلَ عَلیْهِ تامُورُ صَدْرى وَحمائِلِ حَبْلِ وَتینى وَنِیاطِ حِجابِ قَلْبى وَاءَفْلاذِ حَواشى كَبِدى وَما حَوَتْهُ شَراسیفُ اَضْلاعى وَحِقاقُ مَفاصِلى وَقَبضُ عَوامِلى وَاَطرافُِ اَنامِلى وَلَحْمى وَدَمى وَشَعْرى وَبَشَرى وَعَصَبى وَقَصَبى وَعِظامى وَمُخّى وَعُرُوقى وَجَمیعُِ جَوارِحى وَمَا انْتَسَجَ عَلى ذلِكَ اَیّامَ رِضاعى وَما اَقلَّتِ الاَْرْضُ مِنّى وَنَوْمى وَیَقَظَتى وَسُكُونى وَحَرَكاتِ رُكُوعى وَسُجُودى،
و جاى گوارایى خوراک و آشامیدنى ام، و بار بر مغز سرم و رسایى رگهایى طولانى گردنم، و آنچه را قفسه سینه ام در برگرفته، و بندهای پى شاهرگم، و آویخته هاى پرده دلم، و قطعات کناره هاى کبدم، و آنچه را در برگرفته غضروف های دنده هایم، و جایگاه هاى مفاصلم، و پیوستگى پاهایم، و اطراف انگشتانم، و گوشتم، و خونم، و مویم، و پوستم، و عصبم، و نایم، و استخوانم، و مغزم، و رگهایمو تمام اعضایم، و آنچه در ایام شیرخوارگى بر آنها بافته شد، و آنچه زمین از سنگینى من برداشته، و خوابم و بیدارى ام و سم، و حرکات رکوع و سجودم،
اَنْ لَوْ حاوَلْتُ وَاجْتَهَدْتُ مَدَى الاَْعصارِ وَالاَْحْقابِ لَوْ عُمِّرْتُها اَنْ أُؤَدِّىَ شُكْرَ واحِدَةٍ مِنْ أَنْعُمِكَ مَا اسْتَطَعْتُ ذلِكَ اِلاّ بِمَنِّكَ الْمُوجَبِ عَلَىَّ بِهِ شُكْرُكَ اَبَداً جَدیداً وَثَنآءً طارِفاً عَتیداً اَجَلْ وَلوْ حَرَصْتُ اَنـَا وَالْعآدُّونَ مِنْ اَنامِكَ أَنْ نُحْصِىَ مَدى اِنْعامِكَ سالِفِهِ وَ انِفِهِ ما حَصَرْناهُ عَدَداً وَلا اَحْصَیناهُ اَمَداًهَیْهاتَ إنّى ذلِكَ وَاَنْتَ الْمُخْبِرُ فى كِتابِكَ النّاطِقِ،
خلاصه با تمام این امور گواهى مى دهم بر اینکه اگر به حرکت مى آمدم و طول روزگاران، و زمانهاى بس دراز مى کوشیدم، بر فرض که آن همه زمان را عمر مى کردم، که شکر یکى از نعمت هایت را بجا آورم نخواهم توانست، جز با منتّت که به سبب آن شکرت بر من واجب می شود، شکرى دایم و نو، و ثنایى تازه و فراهم.
آری اگر من و همه شمارش گران از آفریدگانت، حرص ورزیم که نهایت نعمت هایت، از نعمت هاى سابقه دار و بى سابقه ات را برشماریم، هرگز نمى توانیم به شماره آوریم، و نه اندازه آن را حصا کنیم، چه دور است چنین چیزى چگونه ممکن است؟ و حال آنکه تو در کتاب گویایت،
وَالنَّبَاءِ الصّادِقِ وَاِنْ تَعُدُّوا نِعْمَةَ الله لا تُحْصُوها صَدَقَ كِتابُكَ اْللّهُمَّ وَاِنْبآؤُكَ وَبَلَّغَتْ اَنْبِیآؤُكَ وَرُسُلُكَ ما اَنْزَلْتَ عَلَیْهِمْ مِنْ وَحْیِكَ وَشَرَعْتَ لَهُمْ وَبِهِمْ مِنْ دینِكَ غَیْرَ أَنّى یا اِلهى اَشْهَدُ بِجَُهْدى وَجِدّى وَمَبْلَغِ طاعَتى وَوُسْعى وَ أَقُولُ مُؤْمِناً مُوقِناً اَلْحَمْدُ لله الَّذى لَمْ یَتَّخِذْ وَلَداً فَیَكُونَ مَوْرُوثاً وَلَمْ یَكُنْ لَهُ شَریكٌ فى مُلْكِهِ فَیُضآدَُّهُ فیَما ابْتَدَعَ،
و خبر صادقانه ات اعلام کرده اى: اگر نعمتهاى خدا را برشمارید، قدرت شمارش آن را ندارید.
خدایا کتابت راست گفته، و اخبارت صادقانه است، و پیامبرانت و رسولانت به مردم رساندند، آنچه را از وحیت بر آنان نازل کردى.
و براى آنان و به وسیله آنان از دینت شریعت ساختى، معبودا من گواهى میدهم به تلاش و کوششم، و به قدر رسایى طاعت و ظرفیتم، و از باب ایمان و یقین میگویم: سپاس خداى را که فرزندى نگرفته، تا از او ارث برند، و براى او در فرمانروایى اش شریکى نبوده تا با او در آنچه پدید آورده مخالفت کند،
وَلا وَلِىُّ مِنَ الذُّلِّ فَیُرْفِدَهُ فیما صَنَعَ فَسُبْحانَهُ سُبْحانَهُ لَوْ كانَ فیهِما الِهَةٌ اِلا الله لَفَسَدَتا وَتَفَطَّرَتا سُبْحانَ الله الْواحِدِ الاَْحَدِ الصَّمَدِ الَّذى لَمْ یَلِدْ وَلَمْ یُولَدْ وَلَمْ یَكُنْ لَهُ كُفُواً اَحَدٌ اَلْحَمْدُ لله حَمْداً یُعادِلُ حَمْدَ مَلاَّئِكَتِهِ الْمُقَرَّبینَ وَاَنْبِی آئِهِ الْمُرْسَلینَ وَصَلَّى الله عَلى خِیَرَتِهِ مُحَمَّدٍ خاتَمِ النَّبِیّینَ وَآلِهِ الطَّیـِبـیـنَ الطـّاهـِریـنَ الْمـُخـلَصـیـنَ وَسـَلَّمَ
و سرپرستى از خوارى برایش نبوده، تا او را در آنچه ساخته یارى دهد، پس منزّه است او، منزّه است او، اگر در آسمان و زمین معبودهایى جز خدا بود، هر آینه هر دو تباه مى شدند و متلاشى میگشتند، منزّه است خداى یگانه یکتا، و بى نیاز، که نزاده، و زاده نشده و احدى همتایش نبوده است. سپاس خداى را، سپاسى که برابرى کند با سپاس فرشتگان مقرّب، و انبیای مرسلش را، و درود و سلام خدا بر بهترین برگزیده از خلقش محمّد خاتم پیامبران، و اهل بیت پاک و پاکیزه و ناب گشته او باد.
آنگاه آن حضرت، شروع به درخواست از خدا کرد، و در دعا اهتمام ورزید، و درحالى که اشک از دیده هاى مبارکش جارى بود، دعا را به این صورت ادامه داد:
اَللّهُمَّ اجْعَلْنى اَخْشاكَ كَانّى أَراكَ وَاَسْعِدْنى بِتَقویكَ وَلا تُشْقِنى بِمَعْصِیَتِكَ وَخِرْلى فى قَضآئِكَ وَبارِكْ لى فى قَدَرِكَ حَتّى لا احِبَّ تَعْجیلَ ما اَخَّرْتَ وَلا تَاْخیرَ ما عَجَّلْتَ اَللّهُمَّ اجْعَلْ غِناىَ فى نَفْسى وَالْیَقینَ فى قَلْبى وَالاِْخْلاصَ فى عَمَلى وَالنُّورَ فى بَصَرى وَالْبَصیرَةَ فى دینى وَمَتِّعْنى بِجَوارِحى وَاجْعَلْ سَمْعى وَبَصَرى اَلْوارِثَیْنِ مِنّى وَانْصُرْنى عَلى مَنْ ظَلَمَنى وَاَرِنى فیهِ ثارى وَمَـارِبى وَاَقِرَّ بِذلِكَ عَیْنى اَللَّهُمَّ اكْشِفْ كُرْبَتى وَاسْتُرْ عَوْرَتى وَاْغْفِرْ لى خَطیَّئَتى وَاخْسَاءْ شَیْطانى وَفُكَّ رِهانى،
خدایا چنانم کن که از تو بترسم گویا که تو را میبینم، و با پرهیزگارى مرا خوشبخت گردان، و به نافرمانى ات بدبختم مکن، و خیر در قضایت را برایم اختیار کن، و به من در تقدیرت برکت ده، تا تعجیل آنچه را تو به تأخیر انداختى نخواهم، و تأخیر آنچه را تو پیش انداختى میل نکنم. خدایا قرار ده، بى نیازى را در ذاتم، و یقین را در دلم، و اخلاص را در عملم، و نور را در دیده ام، و بصیرت را در دینم و مرا به اعضایم بهره مند کن، و گوش و چشمم را دو وارث من گردان، و مرا بر آن که به من ستم روا داشته پیروز فرما، و در رابطه با او انتقام و هدفم را نشانم ده، و چشمم را بدین سبب روشن گردان. خدایا گرفتارى ام را برطرف کن، و زشتى ام را بپوشان، و خطایم را بیامرز و شیطانم را بران و دینم را ادا کن،
وَاْجَعْلْ لى یا اِلهى الدَّرَجَةَ الْعُلْیا فِى الاْ خِرَهِ وَالاُْوْلى اَللّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ كَما خَلَقْتَنى فَجَعَلْتَنى سَمیعاً بَصیراً وَلَكَ الْحَمْدُ كَما خَلَقْتَنى فَجَعَلْتَنى خَلْقاً سَوِیّاً رَحْمَهً بى وَقَدْ كُنْتَ عَنْ خَلْقى غَنِیّاً رَبِّ بِما بَرَاءْتَنْى فَعَدَّلْتَ فِطْرَتى رَبِّ بِما اَنْشَاءْتَنى فَاَحْسَنْتَ صُورَتى رَبِّ بِما اَحْسَنْتَ اِلَىَّ وَفى نَفْسى عافَیْتَنى رَبِّ بِما كَلاَْتَنى وَوَفَّقْتَنى رَبِّ بِما اَنـَعْمَتَ عَلَىَّ فَهَدَیْتَنى رَبِّ بِما اَوْلَیْتَنى وَمِنْ كُلِّ خَیْرٍ اَعْطَیْتَنى رَبِّ بِما اَطْعَمْتَنى وَسَقَیْتَنى رَبِّ بِما اَغْنَیْتَنى وَاَقْنَیْتَنى رَبِّ بِما اَعَنْتَنى وَاَعْزَزْتَنى،
و برایم معبودا در آخرت و دنیا درجه اى برتر قرار ده، خدایا تو را سپاس، مرا آفریدى، و شنوا و بینا قرار دادى، و تو را سپاس که مرا پدید آوردى، و از روى رحمت، آفریده ه ای متناسب قرار دادى، درحالیکه از آفرینش من بینیاز بودى، پروردگارا به اینکه مرا پدید آوردى.
پس در خلقتم تناسب نهادى، پروردگارا به اینکه آفرینشم را آغاز نمودى، و صورتم را نیکو نمودى، پروردگارا به اینکه به من احسان کردى و در خویشتنم عافیت نهادى، پروردگارا به اینکه محافظتم تمودى و موّفقم داشتى، پروردگارا به اینکه بر من نعمت بخشیدى و راهنمایى ام نمودى، پروردگارا به اینکه سزاوار احسانم کردى، و از هر خیری عطایم کردى، پروردگارا به اینکه مرا خوراندى و نوشاندى، پروردگارا به اینکه بی نیازم ساختى و اندوخته ام بخشیدى، پروردگارا به اینکه یاریام نمودى و عزّتم بخشیدى،
رَبِّ بِما اَلْبَسْتَنى مِنْ سِتْرِكَ الصّافى وَیَسَّرْتَ لى مِنْ صُنْعِكَ الْكافى صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ وَاَعِنّى عَلى بَواَّئِقِ الدُّهُورِ وَصُرُوفِ اللَّیالى وَالاَْیّامِ وَنَجِّنى مِنْ اَهْوالِ الدُّنْیا وَكُرُباتِ الاْ خِرَهِوَاكْفِنى شَرَّ ما یَعْمَلُ الظّالِمُونَ فِى الاَْرْضِ اَللّهُمَّ ما اَخافُ فَاكْفِنى وَما اَحْذَرُ فَقِنى وَفى نَفْسى وَدینى فَاحْرُسْنى وَفى سَفَرى فَاحْفَظْنى وَفى اَهْلى وَمالى فَاخْلُفْنى وَفیما رَزَقْتَنى فَبارِكْ لى وَفى نَفْسى فَذَلِّلْنى وَفى اَعْیُنِ النّاسِ فَعَظِّمْنى وَمِنْ شَرِّ الْجِنِّ وَالاِْنْسِ فَسَلِّمْنى وَبِذُنُوبى فَلا تَفْضَحْنى وَبِسَریرَتى فَلا تُخْزِنى وَبِعَمَلى فَلا تَبْتَلِنى وَنِعَمَكَ فَلا تَسْلُبْنى وَاِلى غَیْرِكَ فَلا تَكِلْنى.
اِلهى اِلى مَنْ تَكِلُنى؟
پروردگارا به اینکه به من پوشاندى، از پوشش با صفایت و بر من آسان نمودى، از رفتار کفایت کننده ات، بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و مرا بر بلاهاى روزگار، و حوادث شب ها و روزها یارى ده، و از هراس هاى دنیا، و گرفتاری هاى آخرت نجات ده، و مرا از شرّ آنچه ستمگران در زمین انجام می دهند کفایت کن، خدایا از آنچه مى ترسم مرا بس باش و از آنچه حذر می کنم نگهدارى کن، و در نفسم و دینم از من نگهبانى فرما و مرا در سفرم نگهدار، و در خاندان و مالم جانشین باش، و مرا در آنچه نصیبم فرمودى برکت ده، و در نزد خویش خوارم ساز، و در دیدگان مردم بزرگم کن، و از شرّ جن و انس سالمم بدار و به گناهانم رسوایم مساز، و به باطنم سبکم منما، و به عملم دچارم مکن، و مرا از نعمتایت محروم مفرما، و به غیر خود واگذارم مکن.
خدایا، مرا به که واگذار میکنى؟
اِلى قَریبٍ فَیَقْطَعُنى اَمْ اِلى بَعیدٍ فَیَتَجَهَّمُنى اَمْ اِلَى الْمُسْتَضْعَفینَ لى وَاَنْتَ رَبّى وَمَلیكُ اَمْرى اَشْكُو اِلَیْكَ غُرْبَتى وَبُعْدَ دارى وَهَوانى عَلى مَنْ مَلَّكْتَهُ اَمْرى اِلهى فَلا تُحْلِلْ عَلَىَّ غَضَبَكَ فَاِنْ لَمْ تَكُنْ غَضِبْتَ عَلَىَّ فَلا اُبالى سُبْحانَكَ غَیْرَ اَنَّ عافِیَتَكَ اَوْسَعُ لى فَاَسْئَلُكَ یا رَبِّ بِنُورِ وَجْهِكَ الَّذى اَشْرَقَتْ لَهُ الاَْرْضُ وَ السَّمواتُ وَكُشِفَتْ بِهِ الظُّلُماتُ.
به نزدیک تا با من به دشمنى برخیزد، یا به بیگانه تا با من با ترش رویى برخورد کند یا به آنان که خوارم میشمرند؟ ، و حال اینکه تو خداى من، و زمامدار کار منى. من به تو شکایت میکنم، از غربتم، و دوری خانه آخرتم، و سبکی ام نزد کسیکه اختیار کارم را به او دادى.
خدایا غضبت را بر من فرود نیاور، اگر در مقام خشم کردن بر من نباشى، از غیر تو باک ندارم، منزّهى تو، جز اینکه عافیتت بر من گسترده تر است، از تو درخواست میکنم پروردگارا به نور جمالت، که زمین و آسمان ها به آن روشن گشت، و تاریکی ها به آن برطرف شد،
وَصَلَُحَ بِهِ اَمْرُ الاَْوَّلینَ وَالاْ خِرینَ اَنْ لا تُمیتَنى عَلى غَضَبِكَ وَلا تُنْزِلَْ بى سَخَطَكَ لَكَ الْعُتْبى لَكَ الْعُتْبى حَتّى تَرْضى قَبْلَ ذلِك لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ رَبَّ الْبَلَدِ الْحَرامِ وَالْمَشْعَرِ الْحَرامِ وَالْبَیْتِ الْعَتیقِ الَّذى اَحْلَلْتَهُ الْبَرَكَهَ وَجَعَلْتَهُ لِلنّاسِ اَمْناً یا مَنْ عَفا عَنْ عَظیمِ الذُّنُوبِ بِحِلْمِهِ یا مَنْ اَسْبَغَ النَّعْمآءَ بِفَضْلِهِ یا مَنْ اَعْطَى الْجَزیلَ بِكَرَمِهِ یا عُدَّتى فى شِدَّتى یا صاحِبى فى وَحْدَتى یا غِیاثى فى كُرْبَتى یا وَلِیّى فى نِعْمَتى یا اِلـهى وَاِلـهَ آبائى اِبْراهیمَ وَاِسْماعیلَ وَاِسْحقَ وَیَعْقُوبَ وَرَبَّ جَبْرَئیلَ وَمیكائیلَ وَاِسْرافیلَ وَربَّ مُحَمَّدٍ خاتِمِ النَّبِیّینَ وَ الِهِ الْمُنْتَجَبینَ وَمُنْزِلَ التَّوریهِ وَالاِْ نْجیلِ وَاَّبُورِ وَالْفُرْقانِ وَمُنَزِّلَ كـهیَّعَّصَّ وَطـه وَیسَّ وَالْقُرآنِ الْحَكیمِ
و کار گذشتگان و آیندگان به وسیله آن به اصلاح رسید، که مرا بر خشمت نمیرانى، و ناخشنودی ات را بر من فرود نیاورى، خشنودى حق توست، خشنودى حق توست، تا پیش از ان راضى شوى، معبودى جز تو نیست، پروردگار خانه محترم، و مشعر الحرام، و خانه کعبه که برکت را در آن نازل فرمودى، و آن را براى مردم ایمن ساختى، ای آن که با بردباری اش از گناهان بزرگ گذشت، اى آن که با فضلش نعمتها را کامل ساخت، اى آن که با کرمش گسترده و فراوان عطا کرد، اى توشه ام در سختی ها، اى همراهم در تنهایى، اى فریادرسم در گرفتاری ها، اى سرپرستم در نعمتها، اى خداى من و خداى پردانم ابراهیم و اسماعیل و اسحق و یعقوب، و پروردگار جبراییل و میکاییل و اسرافیل و پروردگار محمّد خاتم پیامبران و اهل بیت برگزیده اش و نازل کننده تورات و انجیل و زبور و قرآن و فروفرستنده کهیعص و طه و یس و قرآن حکیم
اَنْتَ كَهْفى حینَ تُعْیینِى الْمَذاهِبُ فى سَعَتِها وَتَضیقُ بِىَ الاَْرْضُ بِرُحْبِها وَلَوْلا رَحْمَتُكَ لَكُنْتُ مِنَ الْهالِكینَ وَاَنْتَ مُقیلُ عَثْرَتى وَلَوْلا سَتْرُكَ اِیّاىَ لَكُنْتُ مِنَ الْمَفْضُوحینَ وَاَنْتَ مُؤَیِّدى بِالنَّصْرِ عَلى اَعْدآئى وَلَوْلا نَصْرُكَ اِیّاىَ لَكُنْتُ مِنَ الْمَغْلُوبینَ یا مَنْ خَصَّ نَفْسَهُ بِالسُّمُوِّ وَالرِّفْعَهِ اَوْلِیآئُهُ بِعِزِّهِ یَعْتَزُّونَ یا مَنْ جَعَلَتْ لَهُ الْمُلوُكُ نیرَ الْمَذَلَّهِ عَلى اَعْناقِهِمْ فَهُمْ مِنْ سَطَواتِهِ خائِفُونَ،
تو پناهگاه منى زمانى که راه ها با همه وسعتشان درمانده ام کنند، و زمین با همه پهناوری اش بر من تنگ گیرد و اگر رحمت تو نبود، هر آینه من از هلاک شدگان بودم، و نادیده گیرنده لغزشم تویى، و اگر پرده پوشی ات بر من نبود، هرآینه من از رسواشدگان بودم، و تویى که مرا با پیروزى بر دشمنانم تأیید میکنى، و اگر یارى تو نبود هر آینه من از شکست خوردگان بودم، اى که وجودش را به بلندى و برترى اختصاص داده، در نتیجه اولیایش به عزّت او عزیز میشوند، ای آن که پادشاهان در برابرش یوغ ذلّت بر گردن هایشان گذاشته اند، در نتیجه از حملاتش ترسانند،
یَعْلَمُ خائِنَهَ الاَْعْیُنِ وَما تُخْفِى الصُّدُورُ وَ غَیْبَ ما تَاْتى بِهِ الاَْزْمِنَهُ وَالدُّهُورُ یا مَنْ لا یَعْلَمُ كَیْفَ هُوَ اِلاّ هُوَیا مَنْ لا یَعْلَمُ ما هُوَ اِلاّ هُوَ یا مَنْ لا یَعْلَمُهُ اِلاّ هُوَ یا مَنْ كَبَسَ الاَْرْضَ عَلَى الْمآءِ وَسَدَّ الْهَوآءَ بِالسَّمآءِ یا مَنْ لَهُ اَكْرَمُ الاَْسْمآءِ یا ذَاالْمَعْرُوفِ الَّذى لا یَنْقَطِعُ اَبَداً یا مُقَیِّضَ الرَّكْبِ لِیُوسُفَ فِى الْبَلَدِ الْقَفْرِ وَمُخْرِجَهُ مِنَ الْجُبِّ وَجاعِلَهُ بَعْدَ الْعُبُودِیَّهِ مَلِكاً یا ر ادَّهُ عَلى یَعْقُوبَ بَعْدَ اَنِ ابْیَضَّتْ عَیْناهُ مِنَ الْحُزْنِ فَهُوَ كَظیمٌ یا كاشِفَ الضُّرِّ وَالْبَلْوى عَنْ اَیُّوبَ وَمُمْسِكَ یَدَىْ اِبْرهیمَ
خیانت چشمها را، و آنچه سینه ها پنهان میکنند میداند، و به پنهانی هایى که زمانها و روزگاران میآورد آگاهى دارد، اى آن که جز او نمیداند او چگونه است، اى آن که جز او نمیداند او چیست، اى آن که جز او او را نمی شناسد، اى آن که زمین را بر آب انباشت، و هوا را به آسمان بست، اى آن که او راست گرامیترین نام ها اى صاحب احسانى که هرگز قطع نگردد، اى آماده کننده کاروان براى نجات یوسف در سرزمین بیآب و گیاه، و خارج کننده اش از چاه، و قراردهنده اش بر تخت پادشاهى پس از دوره بندگی اى برگرداننده یوسف به نزد یعقوب، پس از انکه دو چشمش از اندوه نابینا شد، و دلش آکنده از غم بود، اى برطرف کننده بدحالى و گرفتارى از ایوب، اى گیرنده دستهاى ابراهیم
عَنْ ذَبْحِ ابْنِهِ بَعْدَ كِبَرِ سِنِّهِ وَفَنآءِ عُمُرِهِ یا مَنِ اسْتَجابَ لِزَكَرِیّا فَوَهَبَ لَهُ یَحْیى وَلَمْ یَدَعْهُ فَرْداً وَحیداً یا مَنْ اَخْرَجَ یُونُسَ مِنْ بَطْنِ الْحُوتِ یا مَنْ فَلَقَ الْبَحْرَ لِبَنىَّ اِسْرآئی لَ فَاَنْجاهُمْ وَجَعَلَ فِرْعَوْنَ وَجُنُودَهُ مِنَ الْمُغْرَقینَ یا مَنْ اَرْسَلَ الرِّیاحَ مُبَشِّراتٍ بَیْنَ یَدَىْ رَحْمَتِهِ یا مَنْ لَمْ یَعْجَلْ عَلى مَنْ عَصاهُ مِنْ خَلْقِهِ یا مَنِ اسْتَنْقَذَ السَّحَرَهَ مِنْ بَعْدِ طُولِ الْجُحُودِ وَقَدْ غَدَوْا فى نِعْمَتِهِ یَاْكُلُونَ رِزْقَهُ،
از بریدن سر فرزندش، پس از سنّ پیرى، و به پایان آمدن عمرش اى که دعاى زکرّیا را اجابت کرد و یحیى را به او بخشید و او را یگانه و تنها وا نگذاشت، اى که یونس را از دل ماهی به در آورد، اى که دریا را براى بنى اسراییل شکافت و آنان را نجات داد، و فرعون و لشگریانش را از غرق شدگان قرار داد اى که بادها را مژده دهندگانى پیشاپیش باران رحمتش فرستاد، اى که بر عذاب نافرمانان از بندگانش شتاب نورزد، اى آن که ساحران روزگار موسى را از ورطه هلاکت رهانید، پس از سالیان طولانى که در انکار حق بودند، و در عین حال تنعمّ به نعمت او رزقش را میخوردند،
وَیَعْبُدُونَ غَیْرَهُ وَقَدْ حاَّدُّوهُ وَناَّدُّوهُ وَكَذَّبُوا رُسُلَهُ یا اَلله یا اَلله یا بَدىَُّ یا بَدیعُ لا نِدَّلَكَ یا دآئِماً لا نَفادَ لَكَ یا حَیّاً حینَ لا حَىَّ یا مُحْیِىَ الْمَوْتى یا مَنْ هُوَ قآئِمٌ عَلى كُلِّ نَفْسٍ بِما كَسَبَتْ یا مَنْ قَلَّ لَهُ شُكْرى فَلَمْ یَحْرِمْنى وَعَظُمَتْ خَطیَّئَتى فَلَمْ یَفْضَحْنى وَرَ انى عَلَى الْمَعاصى فَلَمْ یَشْهَرْنى یا مَنْ حَفِظَنى فى صِغَرى یا مَنْ رَزَقَنى فى كِبَرى یا مَنْ اَیادیهِ عِنْدى لا تُحْصى وَنِعَمُهُ لا تُجازى یا مَنْ عارَضَنى بِالْخَیْرِ وَالاِْحْسانِ وَعارَضْتُهُ بِالاِْسائَهِ وَالْعِصْیانِ یا مَنْ هَدانى لِلاْ یمانِ مِنْ قَبْلِ اَنْ اَعْرِفَ شُكْرَ الاِْمْتِنانِ یا مَنْ دَعَوْتُهُ مَریضاً فَشَفانى،
و براى غیر او بندگى میکردند، با او مخالفت داشتند و براى او شبیه قرار داده بودند، و پیامبرانش را تکذیب کردند، اى خدا، اى خدا، اى آغازگر، اى پدیدآور، براى تو همتایى نیست، اى جاودانگى که پایانى برایت نمیباشد، اى زنده وقتى که زنده ایى نبود، اى زنده کننده مردگان، اى مراقب بر هرکس به آنچه که انجام داده، اى که شکرم براى او اندک است ولى محرومم نساخت، خطایم بزرگ شد، پس رسوایم نکرد، و مرا بر نافرمانیها دید، ولى در بین مردم رسوایم ننمود، اى که در خردسالی حفظم نمود، و در بزرگسالى رزقم داد، اى که عطاهایش نزد من شماره نشود، و نعمتهایش تلافى نگردد، اى که با من به خیر و احسان روبرو شد، و من با بدى و نافرمانى با او روبرو گشتم، اى که به ایمان هدایتم نمود، پیش از آنکه سپاس نعمتهایش را بشناسم، اى که در بیمارى خواندمش، پس شفایم داد،
وَعُرْیاناً فَكَسانى وَجـائِعاً فَاَشْبَعَنى وَعَطْشانَ فَاَرْوانى وَذَلیلاً فَاَعَزَّنى وَجاهِلاً فَعَرَّفَنى وَوَحیداً فَكَثَّرَنى وَغائِباً فَرَدَّنى وَمُقِلاًّ فَاَغْنانى وَمُنْتَصِراً فَنَصَرَنى وَغَنِیّاً فَلَمْ یَسْلُبْنى وَاَمْسَكْتُ عَنْ جَمیعِ ذلِكَ فَابْتَدَاَنى فَلَكَ الْحَمْدُ وَالشُّكْرُ یا مَنْ اَقالَ عَثْرَتى وَنَفَّسَ كُرْبَتى وَاَجابَ دَعْوَتى وَسَتَرَ عَوْرَتى وَغَفَرَ ذُنُوبى وَبَلَّغَنى طَلِبَتى وَنَصَرَنى عَلى عَدُوّى وَاِنْ اَعُدَّ نِعَمَكَ وَمِنَنَكَ وَكَرائِمَ مِنَحِكَ لا اُحْصیها یا مَوْلاىَ،
و در حال گی پوشاند مرا، و در حال گرسنگى سیرم کرد و در حال تشنگى سیرابم نمود، و در حال خوارى، عزّتم بخشید، و در حال نادانى معرفتم بخشید، و در حال تنهایى افزونم نمود، و در حال غربت، بازم گرداند، و رد حال ندارى، دارایم کرد، و در یاریخواهى، یاریام فرمود، و در ثروتمندى محرومم نکرد، و از درخواست همه اینها باز ایستادم، پس او شروع به عنایت بر من نمود، حمد و سپاس توراست، اى که لغزشم را نادیده گرفت و اندوهم را زدود، و عایم را اجابت نمود، و عیبم را پوشاند، و گناهم را آمرزید، و مرا به خواسته ام رساند و بر دشمنم پیروز گرداند، اگر نعمتها و عطاها و بخشش هاى باارزشت را برشمارم هرگز نمیتوانم به شماره آرم، اى سرور من،
اَنْتَ الَّذى مَنَنْتَ اَنْتَ الَّذى اَنْعَمْتَ اَنْتَ الَّذى اَحْسَنْتَ اَنْتَ الَّذى اَجْمَلْتَ اَنْتَ الَّذى اَفْضَلْتَ اَنْتَ الَّذى اَكْمَلْتَ اَنْتَ الَّذى رَزَقْتَ اَنْتَ الَّذى وَفَّقْتَ اَنْتَ الَّذى اَعْطَیْتَ اَنْتَ الَّذى اَغْنَیْتَ اَنْتَ الَّذى اَقْنَیْتَ اَنْتَ الَّذى اوَیْتَ اَنْتَ الَّذى كَفَیْتَ اَنْتَ الَّذى هَدَیْتَ اَنْتَ الَّذى عَصَمْتَ اَنْتَ الَّذى سَتَرْتَ اَنْتَ الَّذى غَفَرْتَ اَنْتَ الَّذى اَقَلْتَ اَنْتَ الَّذى مَكَّنْتَ اَنْتَ الَّذى اَعْزَزْتَ اَنْتَ الَّذى اَعَنْتَ اَنْتَ الَّذى عَضَدْتَ اَنْتَ الَّذى اَیَّدْتَ اَنْتَ الَّذى نَصَرْتَ اَنْتَ الَّذى شَفَیْتَ اَنْتَ الَّذى عافَیْتَ اَنْتَ الَّذى اَكْرَمْتَ،
تویى که عطا کردى، تویى که نعمت دادى، تویى که نیکى کردى، تویى که زیبا نمودى، تویى که افزون نمودى، تویى که کامل کردى، تویى که روزى دادى، تویى که موّفق نمودى، تویى که عطا فرمودى، تویى که بینیاز نمودى، تویى که ثروت بخشیدى، تویى که پناه دادى، تویى که کفایت نمودى، تویى که راهنمایى فرمودى، تویى که حفظ کردى، تویى که پرده پوشى نمودى، تویى که آمرزیدی تویى که نادیده گرفتى، تویى که قدرت دادى، تویى که عزّت بخشیدى، تویى که کمک کردى، تویى که مساعدت فرمودى، تویى که تأیید نمودى، تویى که نصرت دادى، تویى که شفا بخشیدى، تویى که سلامت کامل دادى، تویى که گرامى داشتى،
تَبارَكْتَ وَتَعالَیْتَ فَلَكَ الْحَمْدُ دآئِماً وَلَكَ الشُّكْرُ واصِباً اَبَداً ثُمَّ اَنـَا یا اِلهىَ الْمُعْتَرِفُ بِذُنُوبى فَاغْفِرْها لى اَنـَا الَّذى اَسَاْتُ اَنـَاالَّذى اَخْطَاْتُ اَنـَاالَّذى هَمَمْتُ اَنـَاالَّذى جَهِلْتُ اَنـَاالَّذى غَفَلْتُ اَنـَا الَّذى سَهَوْتُ اَنـَا الَّذِى اعْتَمَدْتُ اَنـَا الَّذى تَعَمَّدْتُ اَنـَا الَّذى وَعَدْتُ وَاَنـَاالَّذى اَخْلَفْتُ اَنـَاالَّذى نَكَثْتُ اَنـَا الَّذى اَقْرَرْتُ اَنـَا الَّذِى اعْتَرَفْتُ بِنِعْمَتِكَ عَلَىَّ وَعِنْدى وَاَبوُءُ بِذُنُوبى فَاغْفِرْها لى یا مَنْ لا تَضُرُّهُ ذُنُوبُ عِبادِهِ وهُوَ الَغَنِىُّ عَنْ طاعَتِهِمْ وَالْمُوَفِّقُ مَنْ عَمِلَ صالِحاً مِنْهُمْ بِمَعُونَتِهِ وَرَحْمَتِهِ فَلَكَ الْحَمْدُ اِلـهى وَسَیِّدى اِلـهى اَمَرْتَنى فَعَصَیْتُكَ وَنَهَیْتَنى فَارْتَكَبْتُ نَهْیَكَ،
بزرگ و برترى، حمد و شکر همیشگى توراست، سپس من معبودا اعتراف کننده به گناهانم هستم، پس مرا بیامرز، منم که بد کردم، منم که خطا کردم، منم که قصد گناه کردم، منم که نادانى نمودم، منم که غفلت ورزیدم، منم که اشتباه کردم، منم که به غیر تو اعتماد کردم، منم که در گناه تعمّد داشتم، منم که وعده کردم، منم که وعده شکستم، منم که پیمان شکنى نمودم، منم که اقرار کردم، منم که به نعمتت بر خود و پیش خود اعتراف کردم، و به گناهانم اقرار میکنم، پس مرا بیامر، اى آن که گناهان بندگانش به او زیانى نرساند، و او بینیاز از طاعت آنان است، و توفیق دهنده کسی که از آنان به کمک و رحمتش عمل شایسته بجا آورد، تو را سپاس اى معبود من و آقاى من، و خداى من، فرمان دادى فرمانت نخواندم، نهیم نمودى، مرتکب نهیت شدم،
فَاَصْبَحْتُ لا ذا بَر آءَهٍ لى فَاَعْتَذِرَُ وَلاذا قُوَّهٍ فَاَنْتَصِرَُ فَبِأَىِّ شَىْءٍ اَسْتَقْبِلُكَ یا مَوْلاىَ اَبِسَمْعى اَمْ بِبَصَرى اَمْ بِلِسانى اَمْ بِیَدى اَمْ بِرِجْلى اَلـَیْسَ كُلُّها نِعَمَكَ عِندى وَبِكُلِّها عَصَیْتُكَ یا مَوْلاىَ فَلَكَ الْحُجَّهُ وَالسَّبیلُ عَلَىَّ یا مَنْ سَتَرَنى مِنَ الاْ باءِ وَالاُْمَّهاتِ اَنْ یَزجُرُونى وَمِنَ الْعَشائِرِ وَالاِْخْوانِ اَنْ یُعَیِّرُونى وَمِنَ السَّلاطینِ اَنْ یُعاقِبُونى وَلَوِ اطَّلَعُوا یا مَوْلاىَ عَلى مَا اطَّلَعْتَ عَلَیْهِ مِنّى اِذاً ما اَنْظَرُونى وَلَرَفَضُونى وَقَطَعُونى فَها اَنـَا ذا یا اِلـهى بَیْنَ یَدَیْكَ یا سَیِّدى،
اکنون چنانم، که نه دارنده زمینه برائتم تا عذرخواهى کنم، و نه داراى قدرتم، تا یارى ستانم، اى مولای من با چه وسیله اى با تو روبرو شوم؟ ، آیا با گوشم، یا با دیده ام، یا با زبانم، یا با دستم، یا با پایم، آیا این همه نعمت هاى تو نزد من نیست؟ و من به همه اینها تو را معصیت کردم، اى مولاى من، تو را بر من حجّت و راه است، اى آن که مرا از پدران و مادران پوشاند، از اینکه مرا از خود برانند، و از خویشان و برادران، از اینکه مرا سرزنش کنند، و از پادشاهان از اینکه مجازاتم نمایند، مولاى من اگر اینان آگاه می شدند، بر آنچه تو بر آن از من میدانى، در این صورت مهلتم نمی دانند، و مرا تنها میگذاردند، و از من می بریدند، هم اینک اى خداى من در برابرت هستم، ای آقاى من،
خاضِعٌ ذَلیلٌ حَصیرٌ حَقیرٌ لا ذُو بَر آئَهٍ فَاَعْتَذِرَُ وَلا ذُو قُوَّهٍ فَاَنْتَصِرَُ وَلا حُجَّهٍ فَاَحْتَجَُّ بِها وَلا قائِلٌ لَمْ اَجْتَرِحْ وَلَمْ اَعْمَلْ سُوَّءاً وَما عَسَى الْجُحُودَ وَلَوْ جَحَدْتُ یا مَوْلاىَ یَنْفَعُنى كَیْفَ وَاَنّى ذلِكَ وَجَوارِحى كُلُّها شاهِدَهٌ عَلَىَّ بِما قَدْ عَمِلْتُ وَعَلِمْتُ یَقیناً غَیْرَ ذى شَكٍّ اَنَّكَ سآئِلى مِنْ عَظایِمِ الاُْمُورِ وَاَنَّكَ الْحَكَمُ الْعَدْلُ الَّذى لا تَجُورُ وَعَدْلُكَ مُهْلِكى وَمِنْ كُلِّ عَدْلِكَ مَهْرَبى فَاِنْ تُعَذِّبْنى یا اِلـهى فَبِذُنُوبى بَعْدَ حُجَّتِكَ عَلَىَّ وَاِنْ تَعْفُ عَنّى فَبِحِلْمِكَ وَجُودِكَ وَكـَرَمـِكَ لا اِلهَ اِلاّ اَنـْتَ سـُبـْحانـَكَ اِنـّى كـُنـْتُ مـِنَ الظّالِمـیـنَ ،
فروتن و خوار، درمانده و کوچک، نه دارنده زمینه برائتم، تا عذرخواهى کنم، و نه نیروى که یارى بطلبم، و نه دلیلى که با آن احتجاج نمایم، و نه گوینده اى هستم که گناه و کار بد نکرده باشم، انکار گناه کجا؟ بر فرض اگر انکار میکردم، چه سود میداد، چگونه؟ و چسان این معنا ممکن شود، و حال آنکه همه اعضایم بر آنچه عمل کردم بر من گواهند به یقین دانستم بدون تردید.
که تو از کارهاى بزرگ من پرسنده اى، و تو حاکم عدالت پیشه اى هستى که در حکم و داورى ستم نمیکنى، و عدالت تو هلاک کننده من است، و من از همه عدالت تو گریزانم، معبودا اگر مرا عذاب کنى، به خاطر گناهان من است پس از حجّتى که بر من دارى، و اگر از من درگذرى، به سب بردبارى و جود و کرم توست، معبودى جز تو نیست من از ستمکارانم،
لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ سُبْحانَكَ اِنّى كُنْتُ مِنَ الْمُسْتَغْفِرینَ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ سُبْحانَكَ اِنّى كُنْتُ مِنَ الْمُوَحِّدینَ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ سُبْحانَكَ اِنّى كُنْتُ مِنَ الْخـاَّئِفـیـنَ لا اِلهَ اِلاّ اَنـْتَ سـُبـْحانـَكَ اِنـّى كـُنـْتُ مـِنَ الْوَجـِلیـنَ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ سُبْحانَكَ اِنّى كُنْتُ مِنَ الرَّاجینَ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ سُبْحانَكَ اِنّى كُنْتُ مِنَ الرّاغِبینَ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ سُبْحانَكَ اِنّى كُنْتُ مِنَ الْمُهَلِّلینَ لا اِلهَ اِلاّ اَنـْتَ سـُبـْحانـَكَ اِنـّى كـُنـْتُ مـِن السـّـاَّئِلیـنَ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ سُبْحانَكَ اِنّى كُنْتُ مِنَ الْمُسَبِّحینَ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ سُبْح انَكَ اِنّى كُنْتُ مِنَ الْمُكَبِّرینَ لااِلهَ اِلاّ اَنْتَ سُبْحانَكَ رَبّى وَرَبُّ اباَّئِىَ الاَْوَّلینَ،
معبودى جز تو نیست من از آمرزش خواهانم، معبودى جز تو نیست من از یکتاپرستانم، معبودى جز تو نیست من از هراسندگانم معبودى جز تو نیست، من از بیمناکانم، معبودى جز تو نیست من از امیدوارانم، معبودى جز تو نیست من از مشتاقانم، معبودى جز تو نیست من از لا اله الّه اللّه» گویانم، معبودى جز تو نیست من از درخواست کنندگانم، معبودى جز تو نیست من از تسبیح کنندگانم، معبودى جز تو نیست منزّهى تو، من از تکبیرگویانم، معبودی جز تو نیست منزّهى تو پروردگار من و پروردگار پدران نخستین من،
هرجمعه که می آیدو می رود دلم میگیرد
تقویم دلم به جمعه می رسد دلم میگیرد
تکرار همین قصه ننوشته عصر جمعه است
این حالت دلگیر. همین که بد دلم میگیرد
این حس عجیب مطلقا دست خودم نیست ولی
هرکس سخن از هجر تو می زند دلم میگیرد
شرمندگی بعد گناهم به خدا یک سر و سری دارد
هر دفعه دلت همین که بشکند دلم میگیرد
هرجمعه دعای ندبه یک خط غزل و آخر کار
نام تو به لب همین که می برد دلم میگیرد
خورشید ورای ابر غفلت دل من حساس است
باران که به پنجره, به شیشه زد دلم میگیرد
هر روز دلم به جمعه وصل خوش است و اما
کاسه ی صبرم دگر لبریز شد آقا کجاست؟
این بهار زندگی پاییز شد آقا کجاست؟
سالها دنبال ذکری خاص گشتیم آخرش…
بهر بیماری ما تجویز شد: آقا کجاست؟
بُرده داغ هجر او من را به کنج خانه ام
کار من از این و آن پرهیز شد آقا کجاست؟
آنکسی که لطف او بر این دلم تابید و بعد…
…با نگاهش بنده ی ناچیز شد آقا ، کجاست؟
عصر غیبت در قنوت وتر جای ذکرها
بر لب هر عاشق شب خیز شد : آقا کجاست؟
عده ای در آخر هفته پیِ خوشحالی اند
جمعه ها برما چه حزن انگیز شد ، آقا کجاست؟
بسکه دم از او زدم این دل گرفته بوی او
سر درِ ویرانِ دل، آویز شد : آقا کجاست؟
مثل او وقتی که خواندم روضه ی شیب الخضیب
این زمینِ قلب ، حاصلخیز شد، آقا کجاست؟
تا که زهرا پشت در فرمود مهدی جان بیا
ذکر دیوار و در و قرنیز شد: آقا کجاست؟
اللَّهُمَّ اجْعَلْنِی مِنْ أَنْصَارِهِ وَ أَعْوَانِهِ
وَ الذَّابِّینَ عَنْهُ وَ
الْمُسَارِعِینَ إِلَیْهِ فِی قَضَاءِ حَوَائِجِهِ
[وَ الْمُمْتَثِلِینَ لِأَوَامِرِهِ]
وَ الْمُحَامِینَ عَنْهُ وَ السَّابِقِینَ إِلَى إِرَادَتِهِ
وَ الْمُسْتَشْهَدِینَ بَیْنَ
###################
خدایا مرا،از یاران و مددکاران و
دفاعکنندگان از او قرار ده
،و از شتابندگان به سویش،در برآوردن خواستههایش،
و اطاعتکنندگان اوامرش،و
مدافعان حضرتش،و پیشگیرندگان به جانب خواستهاش،
و کشتهشدگان در پیشگاهش.
منبع:سایت ای پادشه خوبان داد از غم تنهایی
درباره این سایت